ผู้คนค้นพบเกี่ยวกับฐานที่ฉันสร้างบนดวงจันทร์ - บทที่ 73

บทที่ 73: จางเทากำลังจะไปดวงจันทร์

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

หลังจากออกจากพิธีตัดริบบิ้น Zhao Yu ก็พบสถานที่อันเงียบสงบ ขึ้นยานอวกาศ และออกจากโลกอย่างรวดเร็ว เมื่อขึ้นไปถึงท้องฟ้าเหนือดวงจันทร์ ที่ซึ่งการสื่อสารกลับคืนมา ภาพลักษณ์ของลุงดาก็ปรากฏขึ้นทันที

“ท่านครับ ขณะที่ท่านกำลังตัดริบบิ้น ชาวโลกต่างแสดงความสามารถเล็กน้อย…”

“พวกเขาเปิดตัวยานอวกาศที่มีคนขับจากฐาน Xia Du…”

“นั่นคือปัญหาเหรอ?” ถาม Zhao Yu งงงวย

ลุงดาอธิบายว่า “ฉันได้ส่งจานรองประมาณสิบใบไปซ่อนตัวอยู่ใกล้ฐานทัพลับของโลก…”

“Xia Du Base เป็นหนึ่งในนั้น พวกเขาแสดงได้ค่อนข้างมาก เหมือนกำลังทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ มันดึงดูดความสนใจของฉัน…”

ลุงดาฉายภาพทันที

ในวิดีโอ ยานอวกาศที่สร้างโดยผู้คนบนโลกกำลังบินอยู่ในอวกาศ

“มันมุ่งหน้าไปไหน?”

“ตามวิถีปัจจุบัน มันมุ่งหน้าไปยังดวงจันทร์!”

“มีใครอยู่บนเรือหรือเปล่า?”

“ใช่ มันเป็นหนึ่งในสามตัวที่เราจับได้ก่อนหน้านี้ ชื่อจางเทา!”

Zhao Yu ขมวดคิ้วเล็กน้อย ชาวโลกได้เปิดตัวยานอวกาศเพื่อส่งมนุษย์ไปดวงจันทร์โดยที่เขาไม่รู้ตัว พวกเขาทำอะไรอยู่?

“มีอาวุธบนยานอวกาศบ้างไหม?”

เขาสงสัยว่าโลกอาจต้องการใช้อาวุธนิวเคลียร์เพื่อทำลายฐานดวงจันทร์ของเขา

“ไม่มี!”

ลุงดาส่ายหัว “ทันทีที่ยานอวกาศลำนี้บินขึ้น ฉันให้เรือรบที่สวมเสื้อคลุมสแกนมันอย่างต่อเนื่อง และไม่พบหลักฐานของระบบอาวุธใด ๆ เลย…”

“และเชื้อเพลิงที่ยานอวกาศบรรทุกนั้นเพียงพอที่จะไปถึงดวงจันทร์เท่านั้น ไม่เพียงพอที่จะส่งคืน…”

จ้าวหยูเริ่มสับสนมากขึ้น “คุณกำลังบอกว่าแม้ว่ายานอวกาศลำนี้จะไปถึงดวงจันทร์ มันก็ไม่สามารถระเบิดอะไรได้เลยใช่ไหม!”

“ถูกต้อง!”

“แล้วพวกเขากำลังพยายามทำอะไรอยู่!”

ลุงดาก็ไม่มีความรู้พอๆ กัน เขาทำได้เพียงแสดงการบันทึกตั้งแต่ก่อนที่ยานอวกาศจะขึ้นบินเท่านั้น

วิดีโอนี้มีมุมมองสองมุมมอง มุมมองหนึ่งจากด้านบนและอีกมุมมองจากระยะใกล้ถึงพื้นดิน ทั้งสองมุมมองถ่ายโดยจานรองที่สวมเสื้อคลุม

เมื่อวิดีโอเริ่ม ทุกอย่างดูปกติ มันเป็นเพียงกลุ่มพนักงานที่ส่งจางเต่าออกไป

แต่เมื่อจางเต่าพูดว่า ‘ฉันจะเสียสละชีวิตเพื่อประเทศของฉัน ฉันไม่กลัวตาย!’ ใบหน้าของ Zhao Yu แสดงความประหลาดใจ

“เขากำลังพยายามทำอะไรอยู่”

แต่หลังจากดูทั้งหมดแล้ว นอกจากความรู้สึกของความกล้าหาญและความโศกเศร้าแล้ว ก็ไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เลย

เขารู้แค่ว่าจางเทากำลังจะตาย แต่เขาไม่รู้ว่าเขาวางแผนจะทำเช่นนั้นอย่างไร

“จุดหมายปลายทางคือพระจันทร์…”

“และไม่มีอาวุธบนยานอวกาศติดตามเขา…”

ใบหน้าของจ่าวหยูมีสีหน้างุนงง “เป็นไปได้ไหม… เขาวางแผนที่จะเป็นเหมือนตัวเอกในภาพยนตร์บอลลีวูด ไปคนเดียว ไร้อาวุธ อยู่หลังแนวศัตรู เพื่อทำตามที่สถานการณ์ต้องการและทำลายฐานดวงจันทร์ของฉัน!”

นั่นมันไร้สาระ!

“ลุงดา รู้ไหมว่าพวกเขาทำอะไรอยู่”

“ฉันไม่!”

ลุงดาส่ายหัว “สัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าบนโลกกำลังวุ่นวายอยู่ในขณะนี้ เว้นแต่ว่ายานอวกาศจะเผชิญหน้ากันหรือได้ยินเสียงยานอวกาศ เราไม่สามารถแอบฟังโดยใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ได้…”

“นอกจากนี้ พวกเขายังระมัดระวังมาก ไม่ใช่คนเดียวในที่เกิดเหตุที่สวมนาฬิการะบบสัมผัสแบบฉายภาพ…”

หากมีคนนำนาฬิกามาโดยที่ประตูหลังออกไป พวกเขาสามารถดึงข้อมูลในอดีตได้ แต่ถ้าไม่มีเครือข่ายไร้สาย พวกเขาจะต้องดึงนาฬิกากลับเพื่อดู

Zhao Yu ลูบคางของเขา จมอยู่กับความคิดเป็นเวลานาน แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไม Zhang Tao ถึงมุ่งหน้าไปยังดวงจันทร์

ลุงดาถามว่า “เราควรทำลายยานอวกาศลำนี้ไหม?”

“ไม่ ฉันอยากรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่!”

เขาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ให้ยานอวกาศอยู่ภายใต้การเฝ้าระวังอย่างเต็มที่ด้วยจานบิน มาดูกันว่าเขาทำอะไรเมื่อไปถึงดวงจันทร์…”

เมื่อกลับมาที่ฐาน Xi Du พันเอก Chu ก็ขอข้อมูลอัปเดตทันที

“ยานอวกาศของจางเต่าถูกค้นพบโดยมนุษย์ต่างดาวหรือเปล่า”

“ใช่ มันถูกพบหลังจากออกจากโลกไปห้านาที..”

แม้ว่าสัญญาณวิทยุจะถูกรบกวน แต่ทีมผู้เชี่ยวชาญได้ใช้การพันกันของควอนตัม ซึ่งทำงานที่ความถี่สูงกว่าคลื่นวิทยุมากและอยู่ใกล้คลื่นแสงมากขึ้น พวกเขาวางอนุภาค 1 และ 2 ที่พันกันสองอนุภาคไว้บนยานอวกาศ

เมื่อลุงดาค้นพบยานอวกาศและสังเกตเห็นอนุภาค 1 และ 2 โดยไม่ได้ตั้งใจ สถานะการพัวพันของอนุภาค 3 บนโลกเปลี่ยนไป และข้อมูลก็ถูกส่งกลับ

อย่างไรก็ตาม ไม่แน่ใจว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่

ผู้พันชูกล่าวต่อว่า “คนต่างด้าวมาที่ฐานเพื่อเจรจาหรือไม่?”

“เลขที่!”

หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปเกือบห้าชั่วโมงแล้ว และมนุษย์ต่างดาวก็ไม่ได้มากล่าวหาเรา งานที่โรงงานเทคโนโลยีบลูมูนก็ไม่หยุดเช่นกัน ดังนั้นดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ต้องการทำให้เกิดเหตุการณ์

ผู้พันชูถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่ได้อยู่ที่ชั้นบน และตรงไปที่ส่วนที่ลึกที่สุดเพื่อเริ่มสภาใหม่

เขาไม่ได้ยึดติดกับความจริงที่ว่า Xia Du ทำสองสิ่งนี้โดยไม่แจ้งให้เขาทราบ และจัดการประชุมโดยตรงเพื่อหารือเกี่ยวกับมาตรการตอบโต้

“ตอนนี้ มีสันติสุขอย่างผิวเผินระหว่างเรา…”

หลังจากกล่าวเปิดงาน พันเอก Chu ก็ตรงประเด็น: “ฉันขอเสนอให้เราเชิญนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำของโลกมาที่ Great Xia เพื่อก่อตั้งสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์ขั้นสูง…”

“เพื่อศึกษาเทคโนโลยีของมนุษย์ต่างดาวพร้อมทั้งมองหาจุดก้าวหน้า…”

การก้าวข้ามห้าสิบปีของความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีภายในสามถึงห้าปีนั้นเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อ แต่พวกเขาไม่สามารถนั่งรอที่จะตายได้ พวกเขาต้องลอง

“ฉันเห็นด้วย…”

“ฉันเห็นด้วย…”

ข้อเสนอดังกล่าวมีมติเป็นเอกฉันท์

ผู้พันชูจึงกล่าวว่า: “สำหรับแผนการรักษาเมล็ดพันธุ์มนุษย์ควรดำเนินการให้เร็วที่สุด…”

นักปราชญ์คนหนึ่งยืนขึ้นและกล่าวว่า “แผน Dragon Palace ได้รับการสรุปแล้ว กลุ่มผู้เชี่ยวชาญกำลังค้นคว้าวิธีการทำให้แน่ใจว่า Dragon Palace สามารถทนต่อแรงกดดันใต้ทะเลได้ 40 กิโลเมตร และอนุญาตให้มนุษย์สืบพันธุ์ได้…”

“แผนเมืองใต้ดินเสร็จสมบูรณ์แล้ว และเลือกสถานที่ในพื้นที่ที่ไม่มีคนอาศัยอยู่…”

“ความคิดของเราคือถ้ามนุษย์ต่างดาวทำลายโลก พวกเขาจะกำจัดมนุษย์และแย่งชิงทรัพยากรเท่านั้น…”

“ความน่าจะเป็นที่พื้นที่ที่ไม่มีคนอาศัยอยู่จะถูกระเบิดนั้นต่ำที่สุด และโอกาสที่จะถูกค้นพบก็ต่ำที่สุดเช่นกัน…”

“ตอนนี้ เราสามารถใช้ประโยชน์จากการรบกวนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้ และมนุษย์ต่างดาวไม่สามารถสังเกตโลกในวงกว้างเพื่อเริ่มขุด…”

ผู้พันชูพยักหน้าและถามว่า “ใหญ่แค่ไหน?”!”

“ตามกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ เมืองใต้ดินเหล่านี้หลายแห่งควรถูกสร้างขึ้นให้ได้มากที่สุด แต่ละคนไม่จำเป็นต้องใหญ่เกินไป ตราบใดที่ยังไม่มีการค้นพบ มันสามารถรักษาเมล็ดพันธุ์มนุษย์…”

“ดังนั้น แต่ละเมืองใต้ดิน ครึ่งชายครึ่งหญิง รวมทั้งหมด 98 คน ตามการวางแผนการจัดสรรเพื่อการสืบพันธุ์ เราสามารถรับประกันการถ่ายทอดทางพันธุกรรมตามปกติ…”

หากจำนวนต่ำกว่านี้ ยีนด้อยจำนวนมากก็จะรวมตัวกัน ทำให้เกิดความพิการแต่กำเนิดและโรคที่สืบทอดมาต่างๆ

ทุกคนเริ่มหารือเกี่ยวกับแผนเมืองใต้ดิน และในที่สุดก็ตัดสินใจสร้างเมืองใต้ดิน 1,000 เมืองในพื้นที่ที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ทั่วโลก

ลึกหนึ่งกิโลเมตร

พวกเขาต้องการขุดลึกลงไปอีก แต่เนื่องจากข้อจำกัดด้านเวลาและเทคโนโลยี ดังนั้นหนึ่งกิโลเมตรจึงเป็นตัวเลือกที่เป็นไปได้และเร็วที่สุด

แน่นอนว่า นอกเหนือจากเมืองใต้ดินที่มีความลึกหนึ่งกิโลเมตรแล้ว ยังมีเมืองใต้ดินขนาดใหญ่ที่ลึกถึงสามกิโลเมตร ห้ากิโลเมตร และแม้แต่สิบกิโลเมตรอีกด้วย

สิ่งเหล่านี้อาจใช้เวลานานกว่าจะแล้วเสร็จและอาจไม่สำเร็จด้วยซ้ำ แต่จะเริ่มก่อสร้างพร้อมกับเมืองใต้ดินอื่นๆ

เมื่อการประชุมใกล้จะถึงข้อสรุป ประตูก็ถูกผลักเปิดออก และมีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งเข้ามารายงาน

“ผู้นำ จ้าวหยูมาถึงแล้ว….”