ช่างทำอาวุธอัศจรรย์มาก - บทที่ 445
ตอนที่ 445: ในที่สุดก็ได้พบกับ Mo Yi
นักแปล: Misty Cloud Translations บรรณาธิการ: Misty Cloud Translations
หากเขายังคงสังหารต่อไป เร็วหรือช้า เขาก็จะต้องฆ่าสัตว์วิเศษในเขตจำกัดได้!
ยิ่งไปกว่านั้น ความเป็นไปได้ที่ใหญ่ที่สุดก็คืออาการบาดเจ็บเก่าๆ ของเขาอาจกำเริบขึ้น หรือเขาใช้พลังงานล้ำลึกของเขาจนหมดและล้มลงระหว่างการเดินทาง
แต่หวงเยว่หลี่ไม่สามารถคิดความคิดใด ๆ ขึ้นมาได้
ในขณะนั้นเอง มองเห็นเปลวไฟลอยลงมาจากเนินเขา และเมื่อมองจากระยะไกล ก็ดูเหมือนว่ามีคนกำลังปีนขึ้นเนินเขาโดยถือคบไฟไว้
มีคนขึ้นเขามาในเวลาแบบนี้ด้วย! มันไม่เหมือนกับการส่งลูกแกะไปที่ถ้ำเสือแล้วตายไปเปล่าๆ หรอกหรือ?
ทันทีที่ Huang Yueli ลุกขึ้นยืน เขาคิดหาวิธีที่จะหยุดยั้งกลุ่มคนนี้ไม่ให้ดำเนินการต่อไปได้
ทหารรับจ้างหมาป่าวางแผนต่อต้านพวกเขา ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะถูกฆ่าโดยหลี่มั่วอิง แต่พวกเขาก็สมควรได้รับมัน ฮวงเยว่หลี่ไม่เห็นใจพวกเขาเลย
แต่กลุ่มคนปัจจุบันเป็นเพียงคนเดินผ่านไปมาโดยบริสุทธิ์ใจ หากพวกเขาต้องตายภายใต้คมดาบของหลี่มั่วอิง ก็คงเป็นการสูญเสียคุณธรรม
ขณะที่เธอวิ่งเข้าไปใกล้ เธอก็กระพริบตาอย่างหนักก่อนจะเปล่งเสียงมีความสุขออกมา
“พี่ใหญ่ Mo และน้องเล็ก Luo! นี่….. คุณเอง!”
คนทั้งห้าที่ปรากฏตัวบนเส้นทางเลี่ยงภูเขาคือ Mo Yi, Mo Er, Mo San, Luo Jiyun และ Murong Ni
เมื่อเห็นหวงเยว่หลี่ ใบหน้าของโม่ยี่ก็ไม่แสดงอาการดีใจแต่อย่างใด แต่กลับเต็มไปด้วยความหนักอึ้งขณะกล่าวต่อไปว่า “คุณหนูสาม เราเสียใจจริงๆ เราถูกสัตว์วิเศษโจมตีระหว่างทางมาที่นี่ และแม้ว่าเราจะก้าวเดินเร็วขึ้น แต่เรายัง…..สายเกินไปเสียอีก เราสมควรตาย! ท่านอาจารย์….ตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง?”
“เขา….สถานการณ์ของเขา….ปัจจุบันไม่ดีเลย…..”
ใบหน้าของหวงเยว่หลี่ก็ตกตะลึงเช่นกัน ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มอธิบายจากตรงไหน
จากการแสดงออกของเธอ โม่ยี่รู้ว่ามีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น และเขารู้สึกผิดมาก
“อาการป่วยของอาจารย์….กำเริบขึ้นเหรอ? เป็นความผิดของฉันเองที่มาสาย… ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น… ฉัน….. แม้แต่ความตายพันครั้งก็ยังไม่เพียงพอ…..”
หวงเยว่หลี่ยิ่งสับสนมากขึ้นไปอีก “ฉันไม่เข้าใจ….หลี่มั่วอิงถึงเป็นแบบนี้เพราะ….ความเจ็บป่วยงั้นเหรอ เกิดอะไรขึ้นกับเขา?”
โม่ยี่ตอบว่า “โปรดให้ฉันอธิบายทีหลัง สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือการทำให้ท่านอาจารย์พอใจและข่มเหงอาการป่วยของท่านอาจารย์อย่างรุนแรง! ฉันขอถามคุณหนูสามได้ไหมว่าตอนนี้สถานการณ์ของท่านอาจารย์เป็นอย่างไรบ้าง…..และท่านอยู่ที่ไหน?”
หวงเยว่หลี่กัดฟัน รู้สึกกระสับกระส่าย
“นี่… หลังจากที่หลี่มอยอิงลงเขามาเพื่อช่วยฉัน เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสหลังจากถูกสัตว์ร้ายเวทมนตร์ซุ่มโจมตีและหมดสติไปหลายวัน…..”
“อะไรนะ! ผู้อาวุโสได้รับบาดเจ็บสาหัสเหรอ?” หลัวจี้หยุนร้องออกมาด้วยความตกใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
“อาจารย์ได้รับบาดเจ็บเหรอ? โอ้ ไม่นะ… ดูเหมือนอาการจะไม่ค่อยดี… เขาได้รับบาดเจ็บ และถ้าอาการป่วยนั้นกำเริบขึ้นมา…..” สีหน้าของโม่ยี่แย่ลงทุกนาที
Murong Ni อดไม่ได้และเริ่มกรีดร้อง “พี่ชายได้รับบาดเจ็บสาหัส! และได้รับบาดเจ็บในคืนพระจันทร์เต็มดวง! โอ้สวรรค์… ทั้งหมดเป็นเพราะเขาพยายามช่วยคุณ นังสารเลว! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชาย ฆ่าคุณหมื่นครั้งก็ยังไม่พอที่จะชดใช้!”
เพื่อช่วยเธอเหรอ?
ถ้าไม่ใช่เพราะว่า Murong Ni โง่และทำให้เธอตกหน้าผา ทำไม Li Moying จึงต้องมาช่วยเธอด้วยล่ะ
จริงๆ แล้ว เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะ Murong Ni หรอกหรือ? หญิงสาวที่ดื้อรั้นคนนี้กล้าโยนความผิดให้คนอื่นงั้นเหรอ?
Huang Yueli จ้องมอง Murong Ni อย่างเย็นชา ขณะที่เธอควบคุมอารมณ์ภายในของเธอ
ไม่ว่าเธอจะอยากจัดการกับมู่หรงหนี่มากเพียงใด เธอก็รู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการประสานงานกับโม่ยี่และทำให้หลี่โม่หยิงสงบลงเพื่อหยุดเขาจากการสังหารหมู่!
ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็รอไปก่อนก็ได้