ช่างทำอาวุธอัศจรรย์มาก - บทที่ 451
ตอนที่ 451: ฉันบอกไปแล้วว่าคุณเป็นจิ้งจอก!
นักแปล: Misty Cloud Translations บรรณาธิการ: Misty Cloud Translations
พวกเขากังวลใจอย่างแท้จริงว่า Huang Yueli อาจเสี่ยงต่อชีวิตของเธอ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ความพยายามที่หลี่มอยอิงทุ่มเทเพื่อปกป้องหวงเยว่หลี่ก็เป็นที่ประจักษ์แก่ทุกคน และทุกคนต่างรู้ดีในใจว่าเธอสำคัญกับเขามากเพียงใด
หากว่า Huang Yueli จะส่งยาให้เขาตอนนี้ ในสภาพปัจจุบันของเขา หากเขาทำร้ายเธอ…. หรือแม้กระทั่งฆ่าเธอโดยบังเอิญ เมื่อเขาฟื้นคืนสติ….
ไม่มีใครสามารถทนคิดถึงเหตุการณ์นั้นได้
พวกเขาจะตอบหลี่มั่วอิงอย่างไรต่อไป?
นั่นเป็นเหตุว่าทำไม Mo Yi และ Luo Jiyun จึงมองหน้ากันและขวางทาง Huang Yueli เพื่อป้องกันไม่ให้เธอไปต่อ
หวงเยว่หลี่ขมวดคิ้วและพูดว่า “เจ้าคิดอะไรอยู่ เจ้าไม่สนใจ…ชีวิตของหลี่มั่วหยิงอีกแล้วหรือ”
โม่ยี่ตอบว่า “คุณหนูสาม สิ่งที่คุณพูดนั้นสมเหตุสมผล แต่ข้าไม่อาจปล่อยให้คุณหนูเสี่ยงชีวิตได้ โปรดรอฟังข่าวจากข้าที่นี่ ข้าจะนำยาไปให้อาจารย์ด้วยตัวเอง!”
หวงเยว่หลี่พูดเสียงเย็นชา “คุณจะส่งยามาให้เหรอ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร การฝึกฝนของคุณอยู่ที่ระดับ 5 ขอบเขตที่ 9 เท่านั้น คุณคิดว่าคุณมีโอกาสเอาชนะหลี่มั่วหยิงหรือเปล่า คุณเคยไปที่บริเวณตั้งแคมป์และเห็นศพพวกนั้นไหม ทหารพวกนั้นล้วนเป็นผู้ฝึกฝนขอบเขตที่ 6 และหัวใจของพวกเขาถูกขุดออกมาเพียงแค่การเคลื่อนไหวครั้งเดียว!”
โมยี่ถึงกับพูดไม่ออก
เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่ามันจะอันตราย แต่เพื่อความปลอดภัยของอาจารย์ เขาจึงเสี่ยงได้เพียงเท่านี้!
ท้ายที่สุดแล้ว คุณหนูสามก็รู้ถึงอันตรายของการจ่ายยาจริงๆ ใช่ไหม เธอรู้ใช่ไหมว่าระดับเก้าขั้นที่ห้าไม่เพียงพอที่จะต้านทานการโจมตีเพียงครั้งเดียวจากอาจารย์ของเขา?
เมื่อเป็นอย่างนั้น แล้วเธอไปเอาความมั่นใจมาจากไหนในการเชื่อว่ามือใหม่ระดับ 1 อย่างเธอจะสามารถเข้าใกล้หลี่ม่ออิงได้
หวงเยว่หลี่เห็นโม่ยี่อยู่ในอาการมึนงง เธอจึงรอไม่ไหวอีกต่อไป จึงยื่นมือออกมาอีกครั้ง “หยุดจู้จี้จุกจิกได้แล้ว! รีบส่งยาให้ฉันเถอะ อาจารย์ของคุณรอช้าไม่ได้แล้ว! ก่อนที่อาการของเขาจะกำเริบ เขาได้กินยาถ่ายเลือดแมงป่องแดง และหมดสติไปชั่วขณะ! ตอนนี้เขากำลังก่อเหตุสังหารหมู่ครั้งใหญ่… ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไร ฉันก็ยิ่งกังวลว่าเขาจะตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นเท่านั้น!”
“อะไรนะ? อาจารย์กลืนเม็ดยาถ่ายเลือดแมงป่องแดงเข้าไปเหรอ?” โม่ยี่หน้าซีดจากอาการตกใจ
หลัวจี้หยุนก็ตกใจมากเช่นกัน “ผู้อาวุโส….ผู้อาวุโสรับไป…..เขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วเหรอ?”
หวงเยว่หลี่ลดตาลงและพูดจาตำหนิ
“ทั้งหมดเป็นเพราะเขาลงจากหน้าผามาเพื่อช่วยฉัน… เมื่อเช้านี้เมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาต้องการพบกับพวกคุณทุกคนอย่างเร่งด่วน… ถ้าหากฉันฝึกฝนได้สูงกว่านี้…..”
หากเธออยู่ในระดับเดียวกับชีวิตก่อนของเธอ เธอจะสามารถส่งเขาไปหา Mo Yi ได้อย่างปลอดภัยแน่นอน…..
หลังจากเหตุการณ์นี้สงบลง เธอสาบานว่าเธอจะต้องใช้ความเร็วสูงสุดเท่าที่จะทำได้เพื่อฝึกฝนและกลับไปสู่จุดสูงสุด!
ในขณะนี้ Murong Ni ที่เก็บเงียบมาตลอดกลับหัวเราะเยาะอย่างเย็นชาขึ้นมาทันใด
“ถูกต้องแล้ว ทั้งหมดนี้เป็นเพราะคุณ! ฮึ่ม ฉันบอกไปแล้วว่าคุณเป็นจิ้งจอกจิ้งจอกและไม่ช้าก็เร็วจะทำให้พี่ชายผู้อาวุโสต้องตาย! ถ้าไม่ใช่เพราะการฝึกฝนของคุณต่ำมาก ทำไมพี่ชายผู้อาวุโสถึงต้องกินยาถ่ายเลือดแมงป่องแดง! ฉันบอกว่า พี่โม่ยี่ ให้ยาเธอเถอะ! นี่คือสิ่งที่เธอควรทำ แม้ว่าเธอจะโดนฟันจนตาย เธอก็สมควรได้รับมัน!”
ขณะที่ Murong Ni กล่าวคำเหล่านี้ด้วยลักษณะที่แปลกประหลาด หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความวิตกกังวลและความอิจฉา
ในขณะเดียวกัน เธอรู้สึกกังวลใจอย่างมากเกี่ยวกับวิกฤตชีวิตครั้งนี้ของพี่ชายเธอ เพราะความชื่นชมที่เธอมีต่อหลี่มั่วอิงนั้นเป็นเรื่องจริง
ในทางกลับกัน เธอกลับเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังต่อหวงเยว่หลี่
หลี่ม่ออิงยอมสละชีวิตเพื่อเธอได้! และเมื่อจิ้งจอกตัวนี้ตกหน้าผา พี่ชายก็ใช้โทนเสียงที่ดุดันตำหนิเธอ!