ช่างทำอาวุธอัศจรรย์มาก - บทที่ 456

บทที่ 456: ความโหดร้ายที่ไม่มีใครเทียบได้

นักแปล: การแปลเมฆหมอก บรรณาธิการ: การแปลเมฆหมอก

เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ หลี่ม่ออิงก็แสดงปฏิกิริยาตอบสนองบางอย่างออกมาทันที

แม้ว่าการเคลื่อนไหวของเขาจะเล็กมาก แต่ระยะการมองเห็นของเขากลับไม่เป็นไปตามที่ Huang Yueli คาดหวังเอาไว้ เมื่อมองไปที่ยา แต่…. สายตาของเขากลับจ้องไปที่ริมฝีปากของเธอ

หวงเยว่หลี่รู้สึกถึงสายตาที่แหลมคมของเขา จึงกระพริบตาและใบหน้าของเธอก็เริ่มแดงก่ำ

ชายผู้นี้… เป็นสาวสวยที่นำความหายนะมาให้ แม้ในเวลานี้ เขายังคงดูน่าดึงดูด และเนื่องจากตอนนี้เขากระหายเลือดด้วย เขาจึงส่งออร่าแห่งความชั่วร้ายและอันตรายออกมา

เธอรู้ว่าแรงจูงใจของเธอคืออะไร แต่เมื่อเธอถูกจ้องมองเช่นนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนถูกเขาสะกดใจ

การเคลื่อนไหวครั้งนั้น…มันชั่วร้ายเกินไป…

หวงเยว่หลี่ยังไม่สามารถปรับอารมณ์ของเธอได้เมื่อหลี่ม่ออิงพูดด้วยเสียงต่ำ

“กินยามั้ย?”

เขายังคงนิ่งเฉย แต่จ้องมองที่ลึกซึ้งของเธออย่างต่อเนื่อง จนทำให้จิตใต้สำนึกของเธอเกิดความรู้สึกแสบร้อน

เมื่อเธอได้ยินเสียงเขา จิตใจของเธอก็คิดอะไรบางอย่าง

เมื่อหลี่มั่วอิงได้ยินว่าให้ป้อนยาให้เขา เขาก็จ้องริมฝีปากของเธอตลอดเวลา เป็นเพราะว่า…..เธอป้อนยาให้เขาทางปากตลอดเวลาที่เขาหมดสติหรือเปล่า เขาจึงเชื่อมโยงสองเรื่องนี้เข้าด้วยกันโดยอัตโนมัติ

สวรรค์รู้ว่านางมีเจตนาบริสุทธิ์มาก คือ อยากจะป้อนอาหารเขาด้วยมือ!

แล้วเขาไม่ได้หมดสติไปเลยเหรอ?

ไม่ ไม่ ไม่ เธอคงคิดมากเกินไป ชายคนนี้สูญเสียเหตุผลทั้งหมดไปแล้วหลังจากการสังหารหมู่ทั้งหมด เขาจะยังคิดถึงเรื่องที่ไม่บริสุทธิ์เช่นนี้ได้อย่างไร?

หวงเยว่หลี่ส่ายหัวอย่างแรง และรู้สึกว่าเธอกำลังคิดมากเกินไป

ชั่วพริบตาต่อมาเธอก็รู้สึกว่าคางของเธอเจ็บ

หลี่ม่ออิงจับคางของเธอแน่นและยืนตรงหน้าเธอ

“คุณ…..”

ดวงตาของ Huang Yueli เบิกกว้างเมื่อเห็นใบหน้าหล่อที่ขยายใหญ่ขึ้นอย่างกะทันหัน!

เธอเริ่มหายใจไม่สะดวกทันที

แม้ว่าปกติแล้วหลี่มั่วอิงจะเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ แต่เขาก็ยังถือว่าเป็นคนอ่อนโยน ตราบใดที่เธอไม่คัดค้าน เขาก็จะล่อลวงเธออย่างอดทน

แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง

หลี่ม่ออิงแสดงราวกับว่าเขาได้รวบรวมเจตนาฆ่าที่ไร้การระบายทั้งหมดไว้ด้วยกันและดูรุนแรงมากขึ้น

เขายังกัดริมฝีปากของ Huang Yueli จนเธอเลือดออกและดูดเลือดของเธอ

กลิ่นเลือดที่เต็มปากทำให้หลี่ม่ออิงรู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น ทำให้เขายิ่งเข้มงวดมากขึ้น ไม่ยอมให้ใครปฏิเสธ

หวงเยว่หลี่ขมวดคิ้ว

“โอ๊ย…โอ๊ย…โอ๊ย!”

หวงเยว่หลี่รู้สึกเจ็บปวดจนไม่อาจบรรยายเป็นคำพูด

เธออยากจะผลักเขาออกไป แต่เขากลับมีพลังระดับเก้า เขาสามารถบดขยี้เธอได้ด้วยนิ้วเพียงนิ้วเดียว แม้ว่าเธอจะทุ่มพลังทั้งหมดลงไป มันก็จะแค่ทำให้เขารู้สึกจั๊กจี้เท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้น แขนของหลี่มั่วอิงยังจับเอวของเธอไว้แน่น มันแน่นยิ่งกว่าเหล็ก และนิ้วที่จับคางของเธอก็เต็มไปด้วยพลัง ราวกับว่ามันกำลังจะบดขยี้เธอ

หวงเยว่หลี่ถูกขังไว้ในทางตันเหมือนสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยที่ติดกับดัก เธอไม่มีที่ซ่อนและไม่มีทางหนี!