เกิดใหม่ที่ Boot Camp: นายพล อย่ายุ่ง! - บทที่ 131

บทที่ 131: ตาต่อตา
ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

ดูเหมือนว่าไม่มีใครสามารถเข้าใจได้ว่า Xia Jinyuan เป็นคนแบบไหน เขาเป็นคนลึกลับที่น่าสะพรึงกลัว แต่ก็จริงใจมากในเวลาเดียวกัน

เขามีวิธีที่จะทำให้คนอื่นปฏิบัติตามเขาด้วยความเต็มใจและมีความสุขอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม ในทันที เขาก็สามารถแยกตัวจากพวกเขาได้อีกครั้ง

เมื่อเผชิญหน้ากับชายผู้สามารถควบคุมอารมณ์ทั้งหมดของเขาได้อย่างง่ายดาย เย่เจียนพูดกับตัวเองว่า “ปวดหัวจริงๆ!”

ด้วยอุณหภูมิที่เหลือจากปลายนิ้วของเขาบนปลายจมูกของเธอ เย่เจียนก็ยิ้มโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าของเธอ “ขอโทษที แต่ฉันไม่มีความคิดยุ่งๆ เลย ก่อนอื่นฉันไม่มีเวลาสำหรับมัน ประการที่สอง ฉันยังเด็กและไร้เดียงสา ประการที่สาม ฉันต้องรักษาระยะห่างจากผู้ชาย เหมือนที่คุณบอกฉัน กัปตันเซี่ย”

“กัปตันเซี่ย คุณเป็นผู้ชายที่โดดเด่นกว่าเด็กผู้ชายทั่วไป ดังนั้นจึงจำเป็นสำหรับฉันที่จะต้องอยู่ห่างจากคุณ”

กับดักที่หญิงสาวพูดเก่งคนนี้ตั้งไว้นั้นดีพอๆ กับกับดักของผู้ใหญ่

กรีด! รถก็หยุด ขณะที่ Xia Jinyuan ใช้เบรก เขาก็เข้าหา Ye Jian พวกเขาอยู่ใกล้มากจนเธอสามารถเห็นได้ว่าขนตายาวของเขาหนาและหนาแค่ไหน…

ดวงตาที่ลึกและเข้มของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าอันงดงามของเธอซึ่งมีรอยยิ้มจาง ๆ อยู่ เขายิ้มอย่างอ่อนโยน “คุณสามารถรักษาระยะห่างจากผู้ชายทุกคนในโลกได้ ยกเว้นฉัน”

ขณะที่เขาพูด เสียงของเขาชัดเจนและเบาราวกับมาจากเครื่องดนตรีโบราณที่เล่นอย่างนุ่มนวล

เสียงทุ้มต่ำและเยือกเย็นนั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวจนทุกคำพูดนั้นเต็มไปด้วยเสน่ห์ของชายชื่อ Xia Jinyuan

ไวน์นั้นทำให้มึนเมา และเขาก็เป็นเช่นนั้น

เย่เจียนไม่เสียสติเพราะเขาเข้าใกล้อย่างกะทันหัน แต่เธอยังคงตื่นตัวและดวงตาของเธอดูสงบลง

“แน่นอน ฉันไม่สามารถอยู่ห่างจากคุณได้ กัปตันเซี่ย เพราะ…”

เนื่องจากชายคนนั้นอยู่ใกล้เธอมากแล้ว Ye Jian จึงไม่รังเกียจที่จะเข้าใกล้เขามากขึ้น เธอยิ้มแล้วโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย

ไม่เพียงแต่พวกเขาจะสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน แต่ปลายจมูกของพวกเขายังเกือบจะสัมผัสกันหากขยับตัวเล็กน้อย “เพราะว่า… ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณหมายถึง กัปตันเซี่ย”

Xia Jinyuan ต้องยอมรับว่าหญิงสาวคนนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ เขาไม่มีทางก้าวต่อไปได้เพราะกลอุบายของเธอ

เขาควรทำอย่างไร? ดูเหมือนว่าเขาจะแพ้การต่อสู้ลับระหว่างพวกเขาไปแล้ว

Xia Jinyuan มองไปที่ดวงตาสีดำของ Ye Jian ซึ่งบริสุทธิ์ราวกับตอนกลางคืน เธอยังจ้องมองเขาด้วยสมาธิราวกับว่าเขาเป็นคนเดียวในโลก ด้วยรอยยิ้มที่มีความหมายจากริมฝีปากบางของเขา Xia Jinyuan ลดความเร็วในการพูดของเขาลงอย่างตั้งใจราวกับกำลังกระซิบกับคนรักของเขา “นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึงในขณะนี้ แต่มันอาจจะหรืออาจจะไม่เปลี่ยนแปลงในอนาคต”

ปกติแล้วเขาไม่ค่อยสนใจผู้หญิง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนนี้ต้องลงเอยกับคนอื่น… ช่างน่าปวดหัวจริงๆ

ไม่รู้ว่าเราจะได้พบกันอีกในอนาคตหรือไม่… เย่เจียนคิดกับตัวเอง เธอยังคงรักษารอยยิ้มบนใบหน้าของเธอและพูดว่า “ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต? สิ่งสำคัญที่สุดในขณะนี้คือให้คุณสั่งสอนฉัน กัปตันเซี่ย”

เธอจะอยู่ห่างจากเขาได้ไหมถ้าเขาเป็นผู้สอนของเธอ? ไม่แน่นอน! นั่นคือสิ่งที่เขาหมายถึงจริงๆ!

มันเป็นบทสนทนาที่เต็มไปด้วยการเกี้ยวพาราสีที่ไม่ชัดเจน แต่มันก็จบลงเพราะคนสองคนที่เกี่ยวข้องยังคงรักษาความสงบเสงี่ยม ขณะที่ยานพาหนะขับเข้าไปในฐานทัพทหารประจำจังหวัด เย่เจียนก็ได้ยินเสียงตะโกนอันทรงพลังจากสนามฝึก