เกิดใหม่ที่ Boot Camp: นายพล อย่ายุ่ง! - บทที่ 153

บทที่ 153: การตบหน้าดังมาก
ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

คำถามของนาง Zhu และความเกลียดชังของนักเรียนทำให้ใบหน้าของ Ye Ying ซีดลงในทันที

ในโรงเรียน เพราะเย่ซีฟาน ครูจึงดูแลเย่หยิงไม่มากก็น้อย และต้องขอบคุณผลการเรียนที่ดีของเธอ อาจารย์จึงผ่อนปรนกับเธอเป็นอย่างมาก

เมื่อพวกเขาต้องวิพากษ์วิจารณ์เย่หยิง ​​พวกเขาจะสรรเสริญเธอล่วงหน้าเพื่อที่เธอจะได้รู้ว่าอาจารย์ยังอยู่ข้างเธอ

เมื่อเวลาผ่านไป เย่หยิงเริ่มสับสนว่าเธอควรปฏิบัติต่อครูอย่างไร

เธอคุ้นเคยกับครูที่ยืนหยัดเพื่อเธอและวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นมากกว่าที่จะกลับกัน ตอนนี้นางจูกำลังซักถามเธอซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยพบมาก่อน สิ่งเดียวที่เธอคิดได้ก็คือการรักษาศักดิ์ศรีของเธอ

เธอแสร้งทำเป็นสงบโดยยกคางขึ้นอย่างดื้อรั้น เธอโต้แย้งอย่างไร้เหตุผลด้วยเสียงสั่นเครือ “นาง จู้ฉันต้องอธิบายอะไร? ความผิดพลาดเพียงอย่างเดียวของฉันคือฉันไม่ได้แจ้งให้ใครทราบก่อนออกจากฟาร์ม”

“นั่นคือคำอธิบายของฉัน! เชื่อหรือไม่; มันขึ้นอยู่กับคุณ.” เย่หยิงกล่าว น้ำตาเริ่มบวมในดวงตาของเธอ เธอมองนางจูราวกับว่าเธอถูกทำผิด เธอหวังว่าครูจะอยู่เคียงข้างเธอ เช่นเดียวกับครูในโรงเรียนมัธยมต้นในเมือง

นักเรียนเกลียดปฏิกิริยาของเธอ เธอเป็นแบบนี้ได้ยังไง? เธอไม่เพียงแต่ปฏิเสธความผิดพลาดของเธอเท่านั้น แต่เธอยังรู้สึกว่าเธอถูกทำผิดด้วย

นักเรียนบางคนมองเย่เจียนด้วยท่าทางน่าสงสาร มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะจัดการกับคนอย่างเย่หยิง

“เธอไร้ยางอายขนาดนี้ได้ยังไง!”

“ฮ่า สีหน้าของเธอบ่งบอกว่าเธอจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเกี่ยวกับตัวเธอเอง”

“ฉันรู้สึกเสียใจกับเย่เจียนมาก เธอทำอะไรให้สมควรได้รับเพื่อนร่วมชั้นที่แย่ขนาดนี้!”

เนื่องจากอาจารย์อยู่ที่นี่ นักเรียนที่มีความประพฤติดีจึงกระซิบกันเองเพื่อแสดงความไม่เห็นด้วยกับเย่ หยิง ไม่ว่าเสียงของพวกเขาจะต่ำแค่ไหน Ye Jian ก็ยังได้ยินพวกเขา

ขณะที่เธอได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด เธอก็ยิ้มจางๆ

จากสายตาของพวกเขา ครูและนักเรียนต่างก็ตั้งคำถามกับตัวละครของเย่หยิง และเย่เจียนก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับรูปลักษณ์แบบนั้น เธอมีแรงกระตุ้นให้หัวเราะ

‘สิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ‘ สิ่งที่เย่หยิงกำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้คือสิ่งที่เย่เจียนต้องเผชิญในสมัยก่อน

ความแตกต่างก็คือเย่เจี้ยนถูกทำผิด ในขณะที่เย่หยิงต้องทนทุกข์เพราะตัวเธอเอง

นางจูโกรธมากจนหัวใจของเธอปวดร้าว เย่หยิงเป็นนักเรียนหรือเปล่า? เธอทำราวกับว่าอาจารย์ควรประดิษฐานเธอ!

อย่างไรก็ตาม ในฐานะครูที่มีจรรยาบรรณในวิชาชีพ เธอไม่ได้ทำให้เย่หยิงอับอายต่อหน้านักเรียนทุกคน

เธอพูดกับเย่เจียนและนักเรียนคนอื่น ๆ แทนว่า “คุณยังไม่ได้ทานอาหารเช้าเพราะคุณช่วยตามหาเธอ อีกไม่กี่นาทีก็เจ็ดโมงแล้วจึงกลับไปกินข้าวเช้า ฉันจะจัดการเรื่องนี้ที่นี่” นางจูสังเกตเห็นรูปลักษณ์แปลก ๆ ในสายตาของนักเรียน เธอถอนหายใจและพูดว่า “ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ เพียงแค่ไป.”

นักการศึกษาควรให้ความรู้และให้ความรู้แก่นักเรียนด้วย

แม้ว่านาง Zhu จะตั้งคำถามกับตัวละครของ Ye Ying แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะปกป้องนักเรียนที่ทำผิดพลาด

ในฐานะครู เธอไม่เพียงแต่ให้ความรู้แก่นักเรียนของเธอเท่านั้น แต่เธอยังสอนพวกเขาถึงวิธีปฏิบัติตนในฐานะมนุษย์อีกด้วย

และนี่คือความแตกต่างระหว่างนาง Zhu และนาง Ke

ในช่วงชีวิตนี้ โชคดีที่ Ye Ying ได้พบกับนาง Zhu

ชาติที่แล้ว น่าเสียดายที่ Ye Jian ได้พบกับนาง Ke!

เด็กผู้หญิงสองคนที่อยู่กับเย่เจี้ยนเมื่อคืนนี้จ้องมองที่เย่หยิงด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร พวกเขาเดินออกจากกลุ่มนักเรียนและพูดกับเย่เจียนว่า “ไม่ต้องสนใจคนร้ายคนนั้น!”