เกิดใหม่ที่ Boot Camp: นายพล อย่ายุ่ง! - บทที่ 32

บทที่ 32: ความมุ่งร้ายของ Ye Ying
ผู้แปล: การแปลของ Henyee ผู้แก้ไข: การแปลของ Henyee

ซุนตงชิงสามารถบอกความตื่นตระหนกของลูกสาวได้จากเสียงของเธอ เมื่อจ้องมองเย่หยิงด้วยดวงตาที่มืดมนของเธอ เธอขู่ด้วยเสียงต่ำ “เว้นแต่คุณต้องการถูกไล่ออกจากโรงเรียน! มิฉะนั้น…”

แม้ว่าอาจารย์ใหญ่เฉินจะไม่รู้จัก Ye Ying ดีนัก แต่เขาได้เรียนรู้ที่จะสังเกตผู้คนด้วยการมองตาพวกเขาเมื่อเผชิญหน้ากัน

หลังจากตรวจดูซุนตงกิงและเย่หยิงอย่างเงียบๆ อยู่พักหนึ่ง เขาก็ยิ้มและชี้ไปที่จดหมายรักที่จางปินส่งมา เขาพูดด้วยความเร็วปานกลาง “เย่หยิง ​​ฉันคิดว่าคุณจำจดหมายรักนี้ได้”

“ฉันทำได้” เย่หยิงพูดอย่างประหม่าโดยก้มหน้าลงและประสานมือ เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย “ฉันเขียนสิ่งนี้ในนามของเย่เจียน อาจารย์ใหญ่ ฉันต่างหากที่ควรถูกลงโทษ เพราะฉันไม่ได้บอกน้องสาวให้ทำแบบนั้น กรุณาอย่าลงโทษเธอ แค่ลงโทษฉัน”

อาจารย์ใหญ่เฉินหลับตาเบา ๆ เขาต้องยอมรับว่าเขาค่อนข้างผิดหวังกับนักเรียนที่มีความโดดเด่นด้านวิชาการคนนี้

เสียงของเขาเริ่มทื่อเมื่อเขาพูดอีกครั้ง “โอ้ บอกฉันหน่อยว่าทำไมเธอถึงขอให้คุณเขียนจดหมายรักแทนที่จะเขียนเอง”

“ฮ่า. ฉันจะบอกคุณว่าทำไมอาจารย์ใหญ่เฉิน ลายมือของหลานสาวฉันน่าเกลียดสุดๆ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะเขียนจดหมายรักให้อ่านง่าย!” ซุนตงชิงดีใจที่ลูกสาวของเธอฟื้นความสงบอีกครั้ง

เนื่องจากลูกสาวของเธอปฏิเสธการเขียนจดหมาย เธอจึงสงสัยว่าโรงเรียนจะบังคับให้เย่หยิงยอมรับหรือไม่

ภายใต้การดูแลของอาจารย์ใหญ่เฉิน เย่หยิงเม้มริมฝีปากของเธอ และพยักหน้าช้าๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ เธอเห็นด้วยกับแม่ของเธอ

ซุนตงชิงยืนขึ้นเพื่อลูกสาวของเธออย่างไม่อดทน และพยายามยืนยันคำพูดของเย่หยิงอีกครั้ง “อาจารย์ใหญ่ ลูกสาวของฉันไม่เคยโกหก เธอเป็นเด็กที่มีความซื่อสัตย์ คุณสามารถบอกได้จากคะแนนของเธอ เธอเป็นนักเรียนบุญทุกปี!”

นางเค่อหันกลับมาลูบขมับของเธอ แม้แต่เย่หยิงก็รู้วิธีด้นสด ใครจะคิดว่าแม่ของเธอเป็นผู้ใหญ่น้อยกว่าวัยรุ่น!

“ในทางวิชาการ เธอมีความโดดเด่น สำหรับตัวละครของเธอ…” อาจารย์ใหญ่เฉินหยุดชั่วคราว รังสีที่ยิงออกมาจากดวงตาของเขาคมชัดมากขึ้น “เย่เจียน คุณถามพวกเขา! ฉันสงสัยว่าจะมีใครกล้าปฏิบัติต่อคุณอย่างไม่เหมาะสมต่อหน้าฉันหรือไม่!”

นั่นหมายความว่าอาจารย์ใหญ่ Chen สนับสนุน Ye Jian อย่างสุดใจ

หัวใจเต้นแรง เย่หยิงมีแรงกระตุ้นที่จะหนีออกจากออฟฟิศ ภายใต้บรรยากาศที่เลวร้าย เธอกำหมัดแน่นขณะระดมความคิดเพื่อสร้างกลยุทธ์

ตอนนี้อาจารย์ใหญ่เฉินอยู่เคียงข้างเย่เจี้ยน เธอไม่สามารถทำตามคำแนะนำของแม่ได้!

ครู่ต่อมา เธอก็หันกลับมาทันทีและมองไปที่ซุนตงกิงด้วยความสับสน “แม่ คุณและพ่อไม่ได้มาที่นี่เพื่อรับจดหมายรักเพียงฉบับเดียวใช่ไหม”

“ใช่ ฉันเขียนมันเพื่อเย่เจียน แต่มันเป็นเรื่องปกติโดยสิ้นเชิง ปัจจุบันสาวๆชอบเขียนจดหมายรักเป็นการส่วนตัว อย่าวุ่นวายเหมือนเคย”

เย่เจียนรู้มาโดยตลอดว่าเย่หยิงเป็นผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์มาก แต่สิ่งที่เย่หยิงกำลังทำอยู่ตอนนี้อยู่นอกเหนือจินตนาการของเธอ เมื่ออายุยังน้อย Ye Ying สามารถทำลายชื่อเสียงของแม่ของเธอเพื่อตัวเธอเองได้

เหมือนพ่อเหมือนลูกสาว. เธอเป็นลูกของเย่จื้อฟานจริงๆ

ซุนตงกิงสับสนเพราะเธอไม่รู้ว่าลูกสาวของเธอกำลังทำอะไรอยู่ แต่เย่จื้อฟานลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้น “ซุนตงกิง คุณช่วยหยุดสร้างปัญหาให้ฉันและลูกสาวของเราได้ไหม!”

“มันไม่มีอะไรมากไปกว่าจดหมายรักส่วนตัวจากสาวน้อย! ทำไมคุณต้องเผยแพร่ให้ทุกคน? คุณทำให้ฉันคิดว่าหลานสาวของเราหลอกอาจารย์ของเธอ!”

เย่หยิงปิดปากแล้วอุทาน “อาจารย์ยั่วยวนเหรอ? แม่! คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร!”

ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอดูประหลาดใจมากจนเกือบจะทรุดตัวลง เย่หยิงหันกลับมาและจับมือเย่เจี้ยนแล้วอธิบายว่า “พี่สาว ไม่ต้องสนใจแม่ของฉันเลย คุณรู้ว่าเธอเป็นอย่างไร เธอชอบทำเรื่องวุ่นวาย”

ดู? นี่คือเย่หยิง เธอมีวิธีป้องกันตัวเองให้พ้นจากปัญหาอยู่เสมอ