แบ่งปันพรสวรรค์ของสัตว์ที่เชื่องเพื่อชีวิตนิรันดร์ - บทที่ 59

บทที่ 59: ศิลปะการต่อสู้ของจักรพรรดิหยาน

ผู้แปล: ผู้แก้ไขการแปล EndlessFantasy: การแปล EndlessFantasy

พระพุทธรูปนับหมื่นองค์ประดิษฐานอยู่หน้าวังศิวะ

พวกมันมีสถานะเป็นสัตว์ประหลาด สัตว์ขนาดยักษ์ เผ่าพันธุ์เอเลี่ยน…

[Fight against all races and be immortal!]

[Clear the statues of all races and obtain the martial arts inheritance.] ปากของเหอชิงเกอกระตุกเมื่อเขาได้ยินข่าว

ใบหน้าของหวัง ซื่อเหยามืดลงเมื่อเขาเห็นรูปปั้นและข้อความที่แกะสลักไว้บนนั้น

เขามองหาเส้นทางอื่นแต่ไม่พบ

เขาหันหลังกลับและวิ่งกลับทันที

ในไม่ช้า เขาก็กลับมาและพบกับเหอชิงเกอและคนอื่นๆ เขาคุกเข่าลงบนพื้นทันทีด้วยความตื่นเต้นบนใบหน้า

“ท่านผู้เป็นอมตะ ข้าได้ค้นพบการเผชิญหน้าที่เป็นอมตะเบื้องหน้าและกลับมาแจ้งท่านเป็นพิเศษ”

“เป็นเช่นนั้นเหรอ?” เหอชิงเกอยิ้มจาง ๆ “ดูเหมือนว่าฉันควรจะตอบแทนคุณและขอบคุณใช่ไหม”

“มันเป็นสิ่งที่ฉันควรทำ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ให้บริการคุณ ผู้เป็นอมตะผู้สูงส่ง” หวัง ซื่อเหยา รีบพูด

น่าเสียดายที่เหอชิงเกอรู้เรื่องนี้แล้วผ่านสัมผัสอันศักดิ์สิทธิ์ของเขาและลิล บัตเตอร์ฟลาย

เหอชิงเกอตบเขา

อนุสาวรีย์อันยิ่งใหญ่ มือหัก!

มันเป็นศิลปะการต่อสู้ที่เขาเข้าใจได้จากภาพจิตรกรรมฝาผนัง

ใบหน้าของ Wang Siyao ถูกตบอย่างแรงทันที คอของเขาส่งเสียงเคลื่อนตัว ตามมาด้วยเสียงกระดูกหักที่ใบหน้าของเขา

หลังจากที่ร่างของ Wang Siyao หมุนตัว 365 องศาในอากาศ เขาก็ล้มลงกับพื้นอย่างไร้ชีวิตชีวา

“รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงอยากฆ่าเขา” เหอชิงเกอถามอย่างเย็นชา

ร่างกายของเฉินหวู่ซวงสั่นสะท้าน “เป็นเกียรติของเขาที่ถูกคุณโจมตี ผู้เป็นอมตะผู้สูงศักดิ์ เพื่อให้สามารถตายในมือของคุณ บรรพบุรุษของเขาได้ให้พรของพวกเขา”

“ฮึ่ม!” เหอชิงเกอกล่าว “ฉันคิดว่าคุณทุกคนเป็นคนฉลาด คุณต้องเข้าใจว่าอะไรควรทำ อะไรทำได้ และอะไรทำไม่ได้”

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงหน้ารูปปั้น

รูปปั้นแต่ละอันมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาก

เมื่อมองไปที่รูปปั้นเหล่านี้ เหอชิงเกอก็เงียบไป เผ่าพันธุ์ที่เขาเห็นในภาพจิตรกรรมฝาผนังนั้นคล้ายคลึงกับรูปปั้นมาก

“คุณลอง” เหอชิงเกอชี้ไปที่นักศิลปะการต่อสู้คนหนึ่งที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง

ยามมองไปที่เหอชิงเกอและกัดฟัน เขาต่อยรูปปั้นตัวหนึ่งที่ดูค่อนข้างอ่อนแอ

ร่างของเขาก็หายไปจากจุดที่เขาอยู่ทันที

ครึ่งชั่วโมงต่อมา กองเนื้อและเลือดก็ถูกโยนออกไป

ใครๆ ก็บอกได้ว่ากองนี้คือนักศิลปะการต่อสู้เมื่อก่อน แต่ตอนนี้เขาเละเทะและเสื้อผ้าของเขาก็ขาดรุ่งริ่ง

ความเงียบ!

ทางเดินที่มืดมนอยู่แล้วก็ยิ่งเงียบลง

“ฉันอยากจะลองดู”

หลินหยานซึ่งสวมชุดสีดำโดดเด่น

“หากคุณสามารถผ่านการทดสอบได้ ตราบใดที่รากจิตวิญญาณของคุณไม่พิการ ฉันสามารถให้คุณเข้าสู่นิกายเทียนซวนได้” เหอชิงเกอสัญญาด้วยรอยยิ้ม

“ขอบคุณผู้เป็นอมตะผู้สูงศักดิ์” ตอนนี้ Lin Yan รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

หลินหยานโบกมือไปที่สัตว์ร้ายตัวใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเขา จากนั้นร่างของเขาก็หายไป

ในที่สุดเขาก็เข้าสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า ตรงหน้าเขา สัตว์ร้ายขนาดยักษ์ที่ดูเหมือนรูปปั้นทองสัมฤทธิ์ก็ปรากฏตัวขึ้นและคำรามอย่างโกรธแค้นใส่เขา

แก่นแท้ของเลือดของ Lin Yan นั้นร้อนมากราวกับเปลวไฟที่กำลังลุกไหม้

เดิมทีเขามีร่างกายวิญญาณไฟโดยกำเนิด แต่ก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นหลิน

ครอบครัวถูกทำลายโดยเฉินหวู่ซวง

ในระหว่างการสังหารหมู่ ร่างกายวิญญาณไฟโดยธรรมชาติของเขากำลังจะตื่นขึ้นและกระตุ้นเปลวไฟอันมหึมา อย่างไรก็ตาม เฉินหวู่ซวงปรากฏตัวเป็นการส่วนตัวและทำให้เขาพิการด้วยความแข็งแกร่งของปรมาจารย์สูงสุด

ไฟวิญญาณโดยธรรมชาติจำนวนหนึ่งกระจายไปในอวกาศ

โชคดีที่ช่วงเวลาที่วิญญาณไฟโดยกำเนิดของเขาตื่นขึ้น พลังงานอันทรงพลังได้เปิดใช้งานแหวนในมือของเขา ทำให้เขาหลบหนีได้

เป็นเรื่องน่าเสียดายที่การสูญเสียไฟวิญญาณโดยธรรมชาติก็เท่ากับการที่รากจิตวิญญาณของคน ๆ หนึ่งพิการ ไม่มีทางที่จะปลูกฝังได้เลย

บังเอิญเขาได้รับมรดกศิลปะการต่อสู้บนสังเวียน มันมีเปลวไฟมากมายแห่งสวรรค์และโลก วิธีการสร้างร่างกายของเขาเอง และวิธีการสร้างร่างกายไฟศักดิ์สิทธิ์สูงสุด

เขาได้รับมากมายจากการเดินทางไปยังอาณาจักรลับครั้งนี้ เหอชิงเกอไม่เพียงมองเห็นสิ่งต่างๆ มากมายจากจิตรกรรมฝาผนังเท่านั้น แต่ความสัมพันธ์ของเขากับวิญญาณไฟโดยธรรมชาติยังทำให้เขามองเห็นสิ่งต่างๆ มากมายจากจิตรกรรมฝาผนังอีกด้วย

สัตว์ร้ายขนาดยักษ์ที่เขาเลือกตอนนี้นั้นบังเอิญเป็นสัตว์ขนาดยักษ์ประเภทไฟ

พลังชี่และแก่นเลือดบนร่างกายของหลินหยานเปรียบเสมือนเปลวไฟที่โหมกระหน่ำซึ่งหล่อหลอมความแข็งแกร่งของร่างกาย พลังงานจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ พลังแก่นแท้ของเลือด และร่างกายอย่างต่อเนื่อง

ผลก็คือ การโจมตีของสัตว์ร้ายนั้นไม่ถือว่าทรงพลังสำหรับเขา

อาณาจักรของสัตว์ร้ายยักษ์นั้นเหมือนกับอาณาจักรของ Lin Yan

ในไม่ช้า หลินหยานก็เข้าใจสถานการณ์ของสัตว์ร้ายยักษ์ได้ เขาสามารถฆ่ามันได้ในการโจมตีครั้งเดียวเมื่อใดก็ได้

หมัดสุดท้ายถูกขว้างออกไป และร่างของสัตว์ร้ายก็แตกสลายทันที

ก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้เปิดเผยความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาเลยในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้

ทันทีที่สัตว์ร้ายยักษ์หายไป มันก็กลายเป็นจุดแสงและหลอมรวมเข้ากับร่างของ Lin Yan

Lin Yan รีบปรากฏตัวต่อหน้า He Qingge และคนอื่นๆ อย่างปลอดภัย อย่างไรก็ตาม รูปปั้นสัตว์ร้ายขนาดยักษ์ที่เขาโจมตีกลับกลายเป็นเถ้าถ่านและหายไปในจุดนั้น

ลูกตาของเหอชิงเกอหดตัว หลังจากผ่านการทดสอบ รูปปั้นสัตว์ร้ายขนาดยักษ์ก็จะหายไป

อย่างไรก็ตาม คำที่สลักไว้บนนั้นคือการได้รับมรดกโดยการเอาชนะรูปปั้นทั้งหมด

ยิ่งผ่านไปมาก มรดกก็เหลือน้อยลง

ร่างกายของ Lin Yan เกร็งขึ้นในทันที เห็นได้ชัดว่าเขายังตระหนักถึงปัญหานี้ด้วย

เขาไม่กลัวเหอชิงเกอ เขาค่อนข้างมั่นใจในการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ของเขา

เมื่อเขาได้รับมรดกศิลปะการต่อสู้ของจักรพรรดิเพลิง เขาได้สังหารผู้ฝึกฝนโดยกำเนิดไปหลายคน

ความแตกต่างระหว่าง Fiendgod Martial Dao และนักศิลปะการต่อสู้ธรรมดาก็เหมือนกับความแตกต่างระหว่างสวรรค์และโลก

ซูซีเหม่ยและเจิ้งเสี่ยวหลิงอยู่ข้างหลังเหอชิงเกอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สังเกตเห็นอะไรเลย

พลังของแก่นเลือดและ Qi รวมตัวกันบนฝ่ามือของเขาอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะแหวนบนนิ้วของเขา

ดวงตาของเหอชิงเกอจับจ้องไปที่หลินหยาน และเขาก็รู้สึกถึงภัยคุกคามความตายจากเขาอย่างคลุมเครือ

สิ่งนี้ไม่สมเหตุสมผล

ว่านว่านครั้งที่แล้ว และหลินหยานในครั้งนี้

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รู้สึกเช่นนี้เลยเมื่อเผชิญหน้ากับจูเจิ้ง ซึ่งอยู่ในขอบเขตการก่อตั้งรากฐาน

“ฮึ่ม!” ซู่ซีเหม่ยมองไปที่หลินหยานแล้วโบกมือ

แสงศักดิ์สิทธิ์อันทรงพลังกระจายออกไปทันที

เคล็ดวิชาแสงสวรรค์แห่งความโกลาหล!

นี่เป็นเวทย์มนตร์ระดับ 2 ที่ค่อนข้างทรงพลัง และยังเป็นคาถาที่จำเป็นสำหรับเวทย์มนตร์ที่ทรงพลังยิ่งกว่านั้นด้วย

การโจมตีค่อนข้างรุนแรง เธอควบแน่นมานาในร่างกายของเธอให้เป็นแสงศักดิ์สิทธิ์สวรรค์แห่งความโกลาหล ภายใต้การโจมตี ความเร็วนั้นเร็วมาก ทำให้แทบจะหลบไม่ได้เลย

เปลือกตาของ Lin Yan กระตุกอย่างรุนแรง และแหวนในมือของเขาก็เปิดใช้งาน

ร่างกายของ Lin Yan ปล่อยออร่าศิลปะการต่อสู้อันทรงพลังออกมาทันที มีรูปแบบไฟอยู่บนออร่าของเขา และมันก็ดูเหมือนเกราะที่ไม่อาจทำลายได้

การโจมตีของซู ซีเหม่ยไม่มีผลใดๆ ต่อหลินหยาน

เหอชิงเกอหรี่ตาลง ดูเหมือนว่าความรู้สึกของเขาถูกต้อง หลินหยานไม่ง่ายเลย!

Lin Yan ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นสิ่งนี้

ซูซีเหม่ยไม่ให้เวลาเขาโต้ตอบ เธอตามด้วยการโจมตีอีกครั้งทันที

จากนั้นเธอก็หยิบค้อนขนาดใหญ่ออกมาจากแหวนจัดเก็บของเธอและทุบมันลงมาจากท้องฟ้า

เหอชิงเกอก็ตกใจกับการตัดสินใจเด็ดขาดของซูซิเหม่ยเช่นกัน เมื่อมองดูค้อนขนาดยักษ์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า เขาไม่เคยคาดหวังว่าซู ซีเหม่ยจะใช้เครื่องมือเวทย์มนตร์อันทรงพลังเช่นนี้

เนื่องจากซูซีเหม่ยได้เคลื่อนไหวแล้ว Liu Yan จึงถูกกำหนดให้เป็นศัตรู หากเขาเป็นศัตรู ก็ไม่มีทางปล่อยเขาไป..