ซุปเปอร์ยีน - บทที่ 425

บทที่ 425: สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าที่สอง

ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ฮาน เซ็นมองไปที่คนๆ นั้นและรู้สึกประหลาดใจ ร่างอันงดงามของซีโร่ปรากฏขึ้นในอุปกรณ์เทเลพอร์ต

ไม่… มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเป็นวิวัฒนาการ เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? แม้ว่าเธอจะเป็นผู้วิวัฒนาการ แต่ก็ไม่น่าเป็นไปได้อย่างมากที่เธอจะจบลงที่จุดเดียวกับฉัน โอกาสนั้นน้อยมากและต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ… ฮาน เซ็นหลงทางและจ้องมองไปที่ซีโร่

ฮาน เซ็นเชื่อว่ามีความเป็นไปได้เพียงสองทางเท่านั้น หนึ่งคือซีโร่ผิดปกติ อีกประการหนึ่งคือจี้แมวเก้าชีวิตของเขามีปัญหา ไม่เช่นนั้น Zero จะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

ซีโร่ยังคงทำแบบเดิม โดยยืนอยู่ข้างๆ ฮาน เซ็นราวกับเงา ดวงตาของเธอกระพริบเป็นระยะๆ

“โอเค คุณชนะ” หาน เซ็นพูดด้วยรอยยิ้มเบี้ยว โดยรู้ว่าความปรารถนาอันสวยงามของเขาที่จะกำจัดซีโร่นั้นสูญเปล่าไปแล้ว

อันที่จริง Han Sen ไม่ได้เกลียด Zero เลยหลังจากใช้เวลาร่วมกับเธอมาบ้างแล้ว เธอเป็นคนที่เกลียดชังได้ยาก ด้วยหน้าตาที่อ่อนหวาน เธอไม่ค่อยพูดหรือทำอะไรที่น่ารำคาญแม้จะเป็นพวกตามหลังก็ตาม ฮาน เซ็นยังรู้สึกคุ้นเคยกับการมีอยู่ของเธออีกด้วย มันเป็นแค่ภูมิหลังแปลกๆ ของเธอที่ทำให้ Han Sen รู้สึกไม่เต็มใจที่จะยอมรับเธอ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ซีโร่ไม่เคยทำร้ายเขาเลย นอกจากนี้ Zero อาจจะช่วย Han Sen ได้มาก

ด้วยความสามารถของเธอ เธออาจจะสามารถต่อสู้กับสัตว์เลือดศักดิ์สิทธิ์ในเขตศักดิ์สิทธิ์แห่งที่สองได้ นักสู้ที่แข็งแกร่งและเชื่อฟังเช่นนี้ได้ช่วยเหลือ Han Sen ที่เพิ่งเข้าสู่เขตศักดิ์สิทธิ์แห่งที่สองอย่างแน่นอน

ฉันมีความฟิตประมาณหกสิบหรือเจ็ดสิบ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับฉันที่จะทะลุ 100 ถ้าฉันได้รับจีโนพอยต์ ในเวลานั้น ฉันสามารถเทียบเคียงความสามารถของ Zero ได้ และจากนั้นการจะเก็บเธอไว้ก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป ฮาน เซ็นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จึงตัดสินใจปล่อยมันไป และคลานออกมาจากหลุม

หลุมนำไปสู่เส้นทางที่ค่อนข้างคดเคี้ยว ฮาน เซ็นและซีโร่เดินไปสักพักก่อนที่จะเห็นแสงสว่าง ทันทีที่เขาเห็นสิ่งที่อยู่ข้างนอก ฮาน เซ็นก็มึนงง

สิ่งที่เขาเห็นมีเพียงภูเขาน้ำแข็งและยอดเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ หิมะตกหนักเช่นกัน โลกก็เป็นสีขาวไปหมด

บนยอดเขาที่ใหญ่ที่สุด เขาสามารถมองเห็นปราสาทสีขาวเหมือนเทพนิยายอยู่อย่างคลุมเครือผ่านเกล็ดหิมะที่ปลิวว่อน เนื่องจากหิมะตกหนักเกินไป เขาจึงแทบไม่เห็นรายละเอียดของสถาปัตยกรรมเลย อย่างไรก็ตาม เขายังคงรู้สึกได้ถึงความทุ่มเทและความงดงามในพายุสีเงิน

จู่ๆ ใบหน้าของฮัน เซ็นก็เริ่มเคร่งขรึม แม้ว่าเขาจะไม่เห็นรายละเอียดใดๆ แต่มันก็ไม่ใช่อาคารที่มนุษย์สร้างขึ้น ไม่อย่างนั้นก็คงจะมีวัสดุสมัยใหม่และการออกแบบที่ใช้งานได้จริงซึ่งปราสาทไม่มี

“ที่พักพิงวิญญาณ!” จู่ๆ ฮาน เซ็นก็มีความคิด ซึ่งไม่ใช่ข่าวดีสำหรับเขา เนื่องจากฮาน เซ็นไม่เห็นอาคารของมนุษย์แต่เห็นที่หลบภัยวิญญาณ จึงไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะได้พบเพื่อนมนุษย์คนใดเลย เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ของปราสาท มันอาจจะเป็นเจ้าของโดยวิญญาณขั้นสูง หากวิญญาณแข็งแกร่งเกินไปและมีสิ่งมีชีวิตจำนวนมาก ฮาน เซ็นเชื่อว่าเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานในช่วงพัฒนาการช่วงแรกๆ

“ทำไมคุณถึงยืนอยู่ตรงนั้น” เสียงที่เร่งรีบแต่แผ่วเบาดังมาจากด้านหลังของหานเซิ่น

ฮาน เซ็นหันไปมองและเห็นชายคนหนึ่งสวมชุดอาร์กติกโบกมือมาที่พวกเขาจากส่วนลึกของหลุม จู่ๆ ฮัน เซ็นก็รู้สึกยินดีเล็กน้อยที่ได้เห็นมนุษย์ในที่สุด

เขาพาซีโร่เดินไปหาชายคนนั้น เมื่อเขาพร้อมที่จะพูด จู่ๆ เขาก็ดึงพวกเขาเข้าไปในช่องน้ำแข็ง ก่อนที่ฮันเซิ่นจะพูดอะไร ชายคนนั้นก็มองพวกเขาขึ้นๆ ลงๆ แล้วพูดว่า “คุณคงเป็นคนใหม่ที่นี่”

“เราเพิ่งเคลื่อนย้ายไปวันนี้” หานเซิ่นตอบและตรวจดูชายคนนั้น

ผู้ชายอายุเกินยี่สิบน่าจะน้อยกว่าสามสิบ เขาดูค่อนข้างหล่อ แต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและทำอะไรไม่ถูก

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็โชคดีมาก มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับคุณในอนาคต” ชายคนนั้นยิ้มอย่างเบี้ยวและพูด “ไปกันเถอะ. มาคุยกันข้างในกันดีกว่า จะได้ไม่ตื่นตระหนกกับสัตว์หุ้มเกราะน้ำแข็ง พวกมันมีหูที่ไวและสามารถได้ยินเสียงที่อยู่ห่างออกไปหลายพันฟุตท่ามกลางพายุหิมะ”

“ฉันชื่อ Xu You และฉันมาที่นี่มานานกว่าหนึ่งปีแล้ว ดังนั้นฉันจึงมีประสบการณ์มากกว่าคุณ คำแนะนำ: อย่าเดินไปรอบๆ” ผู้ชายคนนี้ค่อนข้างเข้ากับคนง่าย โดยพูดคุยกับหานเซิ่นและซีโร่ขณะที่เขาเดิน

“พี่ชาย สถานที่นี้คืออะไร? มีที่พักพิงของมนุษย์หรือเปล่า?” หาน เซ็นถาม

Xu You ม้วนริมฝีปากของเขาแล้วพูดว่า “ที่พักพิงของมนุษย์ไม่สามารถสร้างได้ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ แม้แต่อันเดียวก็สร้างได้ มันก็ไร้ประโยชน์เพราะที่พักพิงแห่งวิญญาณบนภูเขา เป็นที่พำนักของจิตวิญญาณของชนชั้นสูง นอกจากจิตวิญญาณของชนชั้นสูงแล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์อีกหลายสิบตัวและสัตว์หุ้มเกราะน้ำแข็งดึกดำบรรพ์อีกหลายร้อยตัว ฉันขอพูดแบบนี้ มนุษย์ทุกคนที่นี่รวมกันคงไม่ใช่อาหารเพียงพอสำหรับคนพวกนั้น”

“ไม่มีวิวัฒนาการที่มีดัชนีสมรรถภาพสูงกว่า 100 เลยเหรอ?” หาน เซ็นถาม

เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิต มีวิญญาณสี่ระดับ: นายทหาร กลางคืน ขุนนาง และราชวงศ์ ซึ่งอาจเป็นกษัตริย์หรือราชินี ทั้งสี่ระดับนั้นสอดคล้องกับสิ่งมีชีวิตธรรมดา ดั้งเดิม กลายพันธุ์ และสิ่งมีชีวิตเลือดศักดิ์สิทธิ์

จิตวิญญาณของชนชั้นสูงนั้นแข็งแกร่งราวกับสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากวิญญาณมีสติปัญญาที่สูงกว่าและความสามารถในการควบคุมสิ่งมีชีวิต พวกมันจึงยิ่งใหญ่กว่าสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์

“เราจะไปถึง 100 ในหลุมบ้าๆ แบบนี้ได้ยังไง? มีเพียงเจ็ดหรือแปดคนเท่านั้นที่จะได้รับมอบหมายให้มาที่นี่แบบสุ่มตลอดทั้งปี เนื่องจากเราอยู่ใกล้กับสถานสงเคราะห์วิญญาณมาก เราจึงต้องเดินทางไกลเพื่อล่าสิ่งมีชีวิตใดๆ เพื่อที่เราจะได้ไม่กระทบกระเทือนคนเหล่านั้นในสถานสงเคราะห์วิญญาณ นอกจากนี้ สิ่งมีชีวิตในบริเวณใกล้เคียงยังขาดแคลนอย่างมาก ดังนั้นเราอาจไม่สามารถพบสิ่งมีชีวิตที่ล้าหลังในเวลาไม่กี่วันด้วยซ้ำ มันยากที่จะฆ่าแม้แต่สิ่งมีชีวิตธรรมดา แล้วเราจะมีจีโนพอยต์เพียงพอที่จะเสริมความแข็งแกร่งของเราได้อย่างไร” ซู่โหยวสะอื้น

“เห็นได้ชัดว่าแม้แต่ผู้วิวัฒนาการที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเราก็มีระดับความฟิตมากกว่าหกสิบเล็กน้อยเท่านั้น ข้อดีคือเราสามัคคีกัน เพราะเราช่วยเหลือกันเราจึงสามารถล่าสัตว์บางชนิดได้ อย่างไรก็ตาม ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่เราจะสามารถสร้างความสำเร็จที่สำคัญใดๆ ได้ สถานที่นรกแห่งนี้คือนรก ใครก็ตามที่ส่งมาที่นี่ก็โชคไม่ดี”

“คุณไม่คิดจะออกจากที่นี่เหรอ?” หาน เซ็นถาม

“คุณเสนอที่จะออกไปอย่างไร? สถานที่แห่งนี้หันหน้าไปทางมหาสมุทร 3 ทิศทาง มีเพียงทิศทางของที่กำบังวิญญาณเท่านั้นที่นำไปสู่แผ่นดิน นอกจากนี้เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราอยู่ที่ไหน แม้ว่าเราจะเลี่ยงที่หลบภัยวิญญาณ มันก็คงเป็นเรื่องยากสำหรับเราที่จะหาที่หลบภัยของมนุษย์ เราน่าจะตายระหว่างทางมากกว่า”

Xu You หยุดชั่วคราวและพูดว่า “อย่าก้าวไปข้างหน้าและอย่าเร่งรีบอะไร รอที่นี่สองสามวัน เมื่อมีคนมาถึงมากขึ้น เราก็จะสามารถออกล่าได้ไกลขึ้น ผู้คนที่นี่เป็นคนดี ตราบใดที่คุณทำในส่วนของคุณ เนื้อก็จะถูกแบ่งให้คุณ ดังนั้นจงอยู่ต่อไปและได้รับจีโนพอยต์ รู้จักสถานที่นี้ให้มากขึ้น แล้วค่อยพิจารณาออกล่าด้วยตัวเอง”

“ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำเพื่อน” Han Sen ขอบคุณ Xu You สำหรับการตรงไปตรงมา

“ โทรหาฉัน Xu You” Xu You ยิ้มและพูด

หลังจากกลับไปที่ถ้ำน้ำแข็ง Han Sen ก็พูดคุยกับ Xu You มากขึ้น และได้แนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับสถานที่นี้ จากนั้นเขาก็เคลื่อนย้ายกลับไปยัง Alliance พร้อมกับ Zero

ฮาน เซ็นตัดสินใจได้รับการรับรองให้เป็นขุนนางเลือดศักดิ์สิทธิ์ นอกเหนือจากผลประโยชน์ทั้งหมดที่เขาจะได้รับแล้ว เขายังสามารถปล่อยให้น้องสาวของเขาเรียนต่อที่โรงเรียนสุดหรูได้อย่างมั่นใจ