ซุปเปอร์ยีน - บทที่ 471

บทที่ 471: ด้วงยูนิคอร์น

ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
หาน เซ็นยังคงนิ่ง มองดูด้วงยูนิคอร์นที่ทำจากคริสตัลสีเขียวปีนออกมาจากช่องว่างที่เกิดจากระเบิดของหลี่หมิงถัง

ด้วงยูนิคอร์นมีขนาดเท่ากำปั้น มันไม่ได้ไต่เร็วและช่องว่างก็ไม่กว้าง มันต้องใช้ความพยายามพอสมควรในการปีนขึ้นไปที่พื้น

เมื่อเปรียบเทียบกับลูกบาศก์รูบิกสีทองและคริสตัลจำลองแล้ว ด้วงยูนิคอร์นตัวนี้ค่อนข้างงุ่มง่ามอย่างเห็นได้ชัด มันปีนขึ้นไปอย่างช้าๆ และดูเหมือนว่ามันจะบินไม่ได้เช่นกัน

หลังจากปีนขึ้นไปได้ไม่ไกล เขาของด้วงก็ปะทะกับกฎเกณฑ์ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ นั้นโง่มากจนไม่รู้ว่าจะหันยังไง พยายามดิ้นรนด้วยเท้าพยายามก้าวไปข้างหน้า อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของมันน้อยมากจนไม่สามารถขยับรูปปั้นได้เลย ด้วงดูเหมือนรถของเล่นที่วิ่งวนเป็นวงกลม

หลังจากการสังเกตบางอย่าง Han Sen ก็พบว่าผู้ชายคนนี้ทั้งโง่และอ่อนแอ ไม่สามารถเปรียบเทียบกับลูกบาศก์รูบิกสีทองได้เลยและดูเหมือนจะไม่อันตรายขนาดนั้น

ฮาน เซ็นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และปีนออกมาจากหูกฎเกณฑ์ และขว้างคริสตัลไปใกล้กับด้วงยูนิคอร์น

ด้วยความตกใจกับเสียงนั้น ด้วงยูนิคอร์นจึงลืมเรื่องรูปปั้นที่มันพยายามจะขยับ และหันหลังกลับแล้วปีนขึ้นไปทางคริสตัลที่ตกลงมา

ไม่นาน มันก็สัมผัสกับคริสตัลซึ่งใหญ่กว่ากำปั้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น การใช้เขาเพื่อดึงคริสตัล ด้วงยูนิคอร์นสามารถเขย่าคริสตัลได้เพียงเล็กน้อยและไม่สามารถขยับมันออกไปได้

“ในบรรดาของที่ผลิตโดย Crystallizers มีบางอย่างที่ไร้ประโยชน์เหรอ?” ฮาน เซ็นรู้สึกประหลาดใจ เขาเดินไปที่ด้วงยูนิคอร์น คว้าเปลือกของมันแล้วยกขึ้น เช่นเดียวกับเต่าที่นอนอยู่บนหลังของมัน ด้วงยูนิคอร์นขยับเท้าไปรอบ ๆ แต่ไม่สามารถสัมผัสสิ่งใดได้ มันอ่อนแอมากจริงๆ และไม่สามารถหลุดออกจากมือของหานเซิ่นได้

“นี่ต้องเป็นสัตว์เลี้ยงที่สร้างโดย Crystallizers เหรอ?” ฮาน เซ็นตรวจสอบด้วงอย่างระมัดระวัง สัตว์เลี้ยงตัวนี้ถูกแกะสลักด้วยลวดลายลึกลับของ Crystallizers คล้ายกับที่อยู่บนประตูคริสตัลสีดำ ดูเหมือนความกล้าของนาฬิกาจักรกล

ฮาน เซ็นแตะเท้าของด้วงยูนิคอร์นด้วยนิ้วของเขา ซึ่งด้วงก็คว้าตัวทันที อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีกำลังมากนัก

แมลงเต่าทองยูนิคอร์นคว้านิ้วของหานเซิ่นมาที่หลังมือของเขา แมลงเต่าทองจับข้อมือของหานเซิ่นส่งเสียงร้องใส่หานเซิ่นสองครั้ง

หาน เซ็นเห็นว่าด้วงนั้นไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง เขาจึงทิ้งมันไว้ตามลำพังและเดินไปที่ช่องว่างที่เกิดจากการระเบิดของระเบิด

ระเบิดมือของหลี่หมิงถังต้องทำขึ้นมาเป็นพิเศษ มันทำให้พื้นคริสตัลแตกและทำให้เกิดรอยแตกยาวเป็นฟุต ฮาน เซ็นมองลงไปที่รอยแตกและรู้สึกประหลาดใจมาก

มันเป็นห้องรูปไข่ตรงรอยแตก โดยมีคริสตัลสีม่วงหลายสิบอันอยู่ข้างใน ฮาน เซ็นเคยเห็นคริสตัลประเภทนี้มาก่อน ซึ่งเป็นคริสตัลที่จีเหยียนหรันเคยใช้กับเขา คริสตัลที่สามารถพัฒนาสมองได้

ฮาน เซ็นอยากจะลงไปตามหาคริสตัลพวกนั้น แต่เขาไม่มีเครื่องมือเลย สุดท้ายนี้มันก็เป็นแค่เนื้อคู่ ด้วยกลัวว่าด็อปเปิลแกงเกอร์จะถูกทำลายโดยนักวิจัย ฮาน เซ็นจึงไม่ทิ้งวิญญาณสัตว์ไว้กับมันตั้งแต่แรก

ด้วยความแข็งแกร่งของอัศวินบีทเทิล จึงไม่สมจริงสำหรับเขาที่จะขยายรอยแตกให้กว้างขึ้น ฮาน เซ็นต้องอยู่เฉยๆ และรอให้ร่างกายของเขาและจีเหยียนหรันเข้ามา ในเวลานั้น เขาจะคิดหาวิธีบางอย่างที่จะนำคริสตัลออกจากห้องข้างใต้

ร่างกายของเขาเองและจีเหยียนหรันยังอยู่ห่างจากร่างแยกของเขาอยู่เล็กน้อย ดังนั้นร่างแยกของฮาน เซ็นจึงนั่งลงและเริ่มเล่นกับด้วงยูนิคอร์นบนมือของเขา ผู้ชายคนนี้ดูค่อนข้างสวยแต่ก็ซุ่มซ่ามอย่างไม่น่าเชื่อ มันค่อนข้างสนุกที่ได้เล่นกับมัน

ฮาน เซ็นและจีเหยียนหรันเดินตามเส้นทางของด็อปเปิลแกงเกอร์ หาน เซ็นเล่าให้จีเหยียนหรันฟังเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นและรับช่วงต่อจากเธอ

นอกจากนี้เขายังอธิบายรูปลักษณ์ของด้วงยูนิคอร์นให้จีเหยียนหรันฟัง แต่เธอก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเช่นกัน เธอเดาว่ามันอาจเป็นของเล่นของ Crystallizers หรืออะไรทำนองนั้นก็ได้

หลังจากที่เห็นร่างแฝดของเขา Han Sen ก็คว้าด้วงยูนิคอร์นและนำอัศวินด้วงกลับมาที่จิตใจของเขา

“โดยทั่วไปแล้วผลิตภัณฑ์ของ Crystallizers มีหน้าที่เฉพาะบางอย่าง ลูกบาศก์รูบิคสีทองที่คุณเพิ่งอธิบายไปนั้น แท้จริงแล้วคือคริสตัลผู้พิทักษ์ มันสามารถยิงไลท์เซเบอร์ที่ฟันวอร์เฟรมออกจากกันได้อย่างง่ายดาย นับประสาอะไรกับร่างกายมนุษย์ เว้นแต่จะมีใครเร็วพอที่จะหลบหนีก่อนที่มันจะเริ่มใช้ไลท์เซเบอร์ ไม่มีทางอื่นที่จะผ่านมันไปได้ สิ่งที่ดูเหมือนไร้ประโยชน์เช่นนี้หาได้ยากในซากปรักหักพังของ Crystallizer” จีเหยียนหรันสังเกตด้วงยูนิคอร์นและไม่เห็นอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน

“ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นผลิตภัณฑ์ Crystallizer ถึงแม้จะเป็นของเล่นแต่ก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาก ฉันเชื่อว่าฉันสามารถหาเงินได้ถ้าฉันเอามันกลับมา” เมื่อมองไปที่ด้วงยูนิคอร์น ฮาน เซ็นก็เห็นแต่เงินดอลลาร์เท่านั้น

“นักสะสมจำนวนมากชื่นชอบผลิตภัณฑ์ Crystallizer เป็นอย่างมาก หากคุณพบคนที่ใช่ มันอาจจะคุ้มค่ามาก” จีเหยียนหรันพยักหน้าและพูด

“งั้นผมจะเก็บมันไว้ก่อน” ฮาน เซ็นเก็บแมลงเต่าทองยูนิคอร์นไว้ในกระเป๋าแล้วเดินไปที่ช่องว่าง จากนั้นเขาก็เปิดเฟรมซุปเปอร์ชีวภาพเพื่อขยายช่องว่าง หลังจากผ่านไป 20+ นาที ช่องว่างก็กว้างพอที่จะให้คนลงไปได้ ดังนั้น Han Sen จึงเก็บ Warframe ไว้และคลานเข้าไปข้างใน

ไม่มีสิ่งอื่นใดในห้องนอกจากคริสตัลสีม่วง ฮาน เซ็นหยิบพวกเขาขึ้นมาทีละคนและนับสิบหกด้วยความตื่นเต้น

จีเหยียนหรันบอกเขาก่อนหน้านี้ว่าถึงแม้คริสตัลที่เรียกว่าคริสตัลสมองโดยมนุษย์สามารถพบเห็นได้ในซากปรักหักพังของ Crystallizer จำนวนมาก แต่จำนวนก็ไม่มาก

ในซากปรักหักพังเล็กๆ จะโชคดีที่พบผลึกสมองหนึ่งหรือสองอัน บางครั้งก็ไม่มีเลย

แม้จะอยู่ในซากปรักหักพังขนาดใหญ่ ก็คงจะน่าประทับใจหากพบผลึกสมอง 7 ถึง 8 อัน ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ผลึกสมองมากที่สุดที่พวกเขาเคยพบในซากปรักหักพังมีมากกว่า 100 ก้อน ซึ่งทำให้ทั้งพันธมิตรตกใจ

ความจริงที่ว่ามีผลึกสมองสิบหกก้อนในสถานที่นี้ถือเป็นเรื่องใหญ่มากอย่างแน่นอน

“ถ้าคุณต้องการนำผลึกสมองเหล่านี้ไปเอง คุณจะต้องใช้มันที่นี่ มิฉะนั้น พวกเขาจะถูกพบเห็นในกระบวนการสแกนก่อนที่คุณจะขึ้นเครื่อง Daphne” จีเหยียนหรันบอกกับ Han Sen เมื่อเห็นว่าแฟนของเธอตื่นเต้นแค่ไหน

“ถ้าอย่างนั้นเรามาใช้พวกมันกันเถอะ เราจะใช้คนละครึ่ง เพื่อสิ่งที่ดีกว่าและแย่ลง” หาน เซ็นพูดและแบ่งผลึกสมองออกเป็นสองส่วน โดยแบ่งไปแปดอันสำหรับตัวเขาเองและมอบแปดอันให้กับจีเหยียนหรัน

ในตอนแรก จีเหยียนหรันไม่ได้วางแผนที่จะเอาคริสตัลไป เมื่อฟังหาน เซ็น เธอมีความสุขที่ได้คริสตัลทั้งแปดเม็ดและพูดว่า “เราจะใช้คริสตัลได้เพียงคริสตัลเดียวในสิบสองชั่วโมง ไม่เช่นนั้นการกระตุ้นสมองเป็นพิเศษอาจทำให้เกิดปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ได้”

หาน เซ็นพยักหน้าและติดคริสตัลสมองบนหน้าผากของเขา ทันใดนั้น เขารู้สึกว่ามีกระแสไฟฟ้าไหลเข้าสู่สมองของเขา และคริสตัลสมองก็แตก