ซุปเปอร์ยีน - บทที่ 476

ตอนที่ 476: คริสตัลสีแดง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio

หลังจากเห็นคริสตัลสีเขียวเหล่านั้น จีเหยียนหรันก็เริ่มกระซิบ

“มีรังคริสตัลอยู่ที่นี่! เราจะเดินไปที่นั่นได้อย่างไร” จีเหยียนหรันถามหลี่หมิงถัง

“นั่นคือเหตุผลที่เราต้องทำงานร่วมกัน” หลี่หมิงถังกล่าว

ฮาน เซ็นไม่รู้ว่าคริสตัลสีเขียวมีไว้เพื่ออะไร ดังนั้นเขาจึงไม่พูดแต่ฟัง หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไม Li Mingtang และ Wang Hou ถึงล้มเหลว

คริสตัลสีเขียวที่ดูเหมือนโคมไฟระย้าได้รับการตั้งชื่อว่าคริสตัลรัง ซึ่งมีคริสตัลขนาดเล็กจำนวนมากอยู่ข้างใน ผลึกรังมีความไวต่อการไหลเวียนของอากาศมาก เมื่ออากาศไหลเวียนรอบๆ พวกเขา คริสตัลขนาดเล็กที่อยู่ข้างในก็จะพุ่งออกมาราวกับลูกเห็บ

อย่างไรก็ตาม คริสตัลจิ๋วเหล่านั้นน่ากลัวกว่าลูกเห็บเป็นพันเท่า เต็มไปด้วยหนามแหลม พวกเขาจะเริ่มดูดซับเลือดเมื่อสัมผัสผิวหนังมนุษย์

แม้จะมี Super Diamond Body แต่ Li Mingtang ก็ไม่สามารถปิดกั้นคริสตัลขนาดเล็กได้ ดังนั้นจึงไม่ง่ายเลยที่จะผ่านไปได้

การใช้วิญญาณอสูรบินเพื่อบินข้ามจะกระตุ้นคริสตัลรังอย่างแน่นอน วิธีเดียวที่เป็นไปได้คือเดินช้าๆ ข้ามสะพานคริสตัลเพื่อลดการไหลเวียนของอากาศ เพื่อไม่ให้รังถูกกระตุ้น

ปัญหาคือแม้ว่าพวกเขาจะเดินบนสะพานได้ แต่ก็ยังสร้างการเคลื่อนไหวและการไหลเวียนของอากาศ ซึ่งยังคงกระตุ้นให้เกิดรัง

หากคริสตัลรังถูกกระตุ้น ทั้งสามคนจะต้องทำงานร่วมกันเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้คริสตัลขนาดเล็กแตะต้อง

หลี่หมิงถังบอกจีเหยียนหรันและหานเซิ่นถึงวิธีรับมือกับคริสตัลจิ๋ว และทั้งสามคนก็ค่อยๆ เดินขึ้นไปบนสะพานคริสตัลโดยเว้นระยะห่างกัน

ไม่มีใครกล้าไปเร็วเกินไป พวกมันเคลื่อนตัวบนสะพานเหมือนสโลว์โมชั่นเพราะกลัวว่าพวกมันจะแจ้งเตือนผลึกรัง

ในตอนแรก หลี่หมิงถังคิดว่าโดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเดินผ่านโดยไม่กระตุ้นคริสตัล อย่างไรก็ตามทั้งสามคนก็ผ่านสะพานไปอย่างช้าๆ ผลึกรังที่ห้อยอยู่ด้านบนไม่ได้ถูกกระตุ้นเลย

“แปลก.” แม้แต่หลี่หมิงถังก็ขมวดคิ้ว โดยไม่รู้ว่าทำไมผลึกรังจึงสงบมาก

ครั้งสุดท้ายที่หลี่หมิงถังมาที่นี่พร้อมกับหวางโหว พวกมันกระตุ้นคริสตัลรังโดยไม่ต้องเดินไกล ในท้ายที่สุดพวกเขาทั้งสองก็ต้องวิ่งหนีเพื่อชีวิตแยกจากกัน ถึงกระนั้น Li Mingtang ก็ยังได้รับบาดเจ็บ

“จะดีที่สุดถ้าเราสามารถละเว้นจากการกระตุ้นพวกมันได้ เข้าไปข้างในกันเถอะ” หลี่หมิงถังพูดแล้วเดินเข้าไปในปราสาท

จีเหยียนหรันและฮัน เซ็นตามมา โดยรักษาระยะห่างจากหลี่หมิงถัง ก่อนหน้านี้ หลี่หมิงถังต้องการให้พวกเขาข้ามสะพาน อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เมื่อผลึกรังไม่ถูกกระตุ้น หลี่หมิงถังอาจไม่ต้องการมันอีกต่อไป

หาน เซ็น ติดตามหลี่หมิงถังเข้าไปในปราสาทอย่างระมัดระวัง ประตูเปิดอยู่แล้ว หลังจากที่พวกเขาเข้าสู่สาเหตุพวกเขาก็กลายเป็นคนโง่เขลา

ในสาเหตุใหญ่มีศพจำนวนมากวางอย่างยุ่งเหยิง ศพทั้งหมดดูมีชีวิตชีวาโดยไม่มีวี่แววว่าจะแห้งเหือดเลย พวกเขาเกือบจะดูเหมือนคนมีชีวิต

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองดูพวกเขาอย่างใกล้ชิด ทั้งสามก็สามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าพวกเขาตายแล้ว

เมื่อเห็นคนตายเหล่านั้น หลี่หมิงถังก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที เมื่อมองดูศพอย่างรวดเร็ว สายตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างของชายวัยกลางคน และเขาก็รู้สึกตื่นเต้น

แม้ว่าหลี่หมิงถังจะดีใจมาก แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะผ่านไปและสังเกตอย่างระมัดระวัง

คนเหล่านั้นจะไม่ตายที่นี่โดยไม่มีเหตุผล ไม่มีอาการบาดเจ็บตามร่างกายของพวกเขา ยืนหรือนั่งพวกเขาก็ตายโดยไม่มีร่องรอยการต่อสู้หรือการดิ้นรนใด ๆ

อย่างไรก็ตาม หลี่หมิงถังยังคงไม่เข้าใจว่าทำไมคนเหล่านั้นถึงตาย และทำไมร่างกายของพวกเขาจึงดูเหมือนตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ โดยไม่มีร่องรอยของการทุจริต ซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาไม่กล้าข้ามไป

ฮาน เซ็น และ จี เหยียนหรัน ยิ่งไม่อยากขึ้นไปอีก เมื่อพวกเขากำลังถามผู้เชี่ยวชาญของหลี่หมิงถัง พวกเขาก็เห็นใครบางคนออกมาจากโครงสร้างภายในปราสาท

เมื่อมองใกล้ ๆ Li Mingtang ก็เห็นว่าเป็น Wang Hou และเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาทันที เขาถาม Wang Hou ว่า “คุณมาเมื่อไหร่? คุณพบสิ่งใดหรือไม่”

Wang Hou ยิ้ม ยื่นมือออกมาแล้วแสดงให้ Li Mingtang เห็นคริสตัลสีแดงขนาดเท่าไข่นกพิราบ “หลังจากแยกทางกับคุณแล้ว ฉันเดินไปรอบๆ ก่อนที่จะมา และฉันก็พบสิ่งนั้นด้วย”

“เยี่ยมมาก ส่งของมาให้ฉันเร็วเข้า” เมื่อเห็นคริสตัลสีแดง หลี่หมิงถังก็ดูมีความสุขและเฝ้าดูคริสตัลสีแดงอย่างกระตือรือร้น

“ตกลง.” Wang Hou เดินไปหา Li Mingtang อย่างช้าๆ และยื่นคริสตัลให้ Li Mingtang อย่างรวดเร็ว

หลี่หมิงถังตื่นเต้นมากจนเอื้อมมือไปคว้าคริสตัล โดยไม่คาดคิด Wang Hou พลิกมือของเขาและคว้าคริสตัล จากนั้นต่อย Li Mingtang ที่หน้าอกด้วยมืออีกข้างของเขา

หลี่หมิงถังก็เตรียมพร้อมเช่นกัน ทันทีที่เคลื่อนไหว ร่างกายของ Li Mingtang ก็กลายเป็นสีทอง เมื่อ Wang Hou ตีหน้าอกของเขา เสียงก็กระทบกับโลหะ

“Wang Hou คุณควรรู้ว่าคุณไม่สามารถทำร้าย Super Diamond Body ของฉันได้” Li Mingtang อุทานอย่างเย็นชา

“จริงเหรอ?” หวังโหวตะคอกและขว้างระเบิดมือทันที

อย่างไรก็ตาม Wang Hou ไม่ได้ขว้างระเบิดใส่ Li Mingtang หรือคู่รัก แต่อยู่นอกปราสาท

เมื่อได้ยินเสียงระเบิดและกระแสลมที่รุนแรง ฮาน เซ็นก็หน้าซีดทันที รังบนเพดานแทบจะระเบิดในเวลาเดียวกัน คริสตัลจิ๋วสีเขียวทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ข้างในร่วงหล่นลงมาราวกับพายุฝุ่น

ไม่นานนัก คริสตัลจิ๋วก็เข้ามาหาพวกเขาเหมือนตั๊กแตน โดยไม่ปล่อยให้มีเวลาตอบสนอง

“เน่าอยู่ในนรก” Wang Hou มองทั้งสามคนอย่างเย็นชา ในขณะที่คริสตัลขนาดเล็กทะลุร่างของเขาราวกับว่าเขาไม่ใช่เป้าหมายเลย หลี่หมิงถังตกใจ แต่ก็สายเกินไปที่จะวิ่ง คริสตัลขนาดเล็กสีเขียวทั้งหมดติดอยู่กับร่างกายของเขา ซึ่งแม้แต่ร่างกายระดับซูเปอร์ไดมอนด์ของเขาก็ไม่สามารถปกป้องเขาได้ โบกมืออย่างบ้าคลั่ง เขาไม่สามารถหักหลายอันได้ก่อนที่เขาจะถูกปกคลุมด้วยคริสตัลขนาดเล็กสีเขียวเหมือนคนเลี้ยงผึ้งที่ปกคลุมไปด้วยผึ้ง

หลังจากเกาะติดกับร่างกายของเขาแล้ว คริสตัลขนาดเล็กสีเขียวก็กลายเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าพวกเขาดูดเลือดจำนวนมากออกจากร่างกายของหลี่หมิงถัง

หลี่หมิงถังส่งเสียงกรีดร้อง กระแทกคริสตัลขนาดเล็กบนร่างกายของเขาเองอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็ไม่มีประโยชน์ คริสตัลขนาดเล็กเริ่มติดตัวเขามากขึ้นเรื่อยๆ

ฮาน เซ็น และ จี เหยียนหรัน ต่างก็หน้าซีด และคิดว่ามันอาจจะเป็นจุดจบของชีวิตของพวกเขา เนื่องจากแม้แต่ Super Diamond Body ของ Li Mingtang ก็ไม่มีประสิทธิภาพ จึงมีโอกาสรอดน้อยสำหรับพวกเขา

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คริสตัลจิ๋วเข้ามา พวกเขาก็เลี่ยงทั้งคู่และไม่ได้แตะต้องพวกเขาเลย ซึ่งทำให้ทั้งคู่ประหลาดใจและมีความสุข

“อะไร?” เมื่อเห็นสถานการณ์ Wang Hou ก็มองดูทั้งคู่ด้วยความประหลาดใจ

“เอาล่ะ.. ให้ฉันส่งคุณลงนรกด้วยตัวเอง” หวังโหวเรียกดาบวิญญาณอสูรสีทองออกมาแล้วเดินตรงไปหาหานเซิ่น