เจ้าสาวที่ซ่อนอยู่ของ CEO - บทที่ 62

บทที่ 62: คู่รักแสนหวาน 1

ผู้แปล: การแปล Henyee

บรรณาธิการ: การแปลของ Henyee

“เงินค่าขนมหนึ่งเดือน!” Tang Moxi เตือนเธอ

หลิวลี่ทำหน้าบูดบึ้งและพึมพำทันที

“พี่ Moxi ทำไมคุณถึงอ่อนไหวขนาดนี้!”

วินาทีต่อมา เธอเงยหน้าขึ้นมองและตะโกนใส่ Tang Moxi ด้วยรอยยิ้ม

“สามี สามี สามี สามี… สามี

“ควรจะเป็น 30 ครั้ง! ให้อีกครั้งนะสามี!”

เนื่องจากการโทรหาสามีของเธอเพียงครั้งเดียวจะทำให้เธอได้รับเงินค่าขนมเพิ่มอีกวัน เธอเพิ่งถูกจอดเทียบท่าได้หนึ่งเดือนและตอนนี้สามารถโทรหาเขาได้เพียง 30 ครั้งเพื่อชดเชย

Tang Moxi ตกตะลึงเล็กน้อย เขาเห็นหลิวลี่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาและเงยหน้าขึ้นมองเขา

จากนั้นเธอก็เรียกเขาว่าสามีเหมือนคนพูดซ้ำ

สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยพลัง และดวงตาของเธอเกือบจะเจ้าเล่ห์

Tang Moxi อยู่ในความงุนงง

Tang Moxi เกือบจะอยากจะกลืน Liuli ลงไป

พี่ชาย…”

มีร่องรอยความชั่วร้ายอยู่ในน้ำเสียงของเธอ

Liuli ผลัก Tang Moxi ออกไปราวกับว่าเธอถูกไฟฟ้าช็อต

เธอหันกลับมาและสังเกตเห็นหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกล สวมชุดกี่เพ้าสีชมพูอ่อนและเสื้อคลุมยาว

Liuli เคยเห็น Tang Yunxi มาก่อน แต่หญิงสาวตรงหน้าเธอมีอารมณ์ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

“ พี่สะใภ้ ฉันชื่อหยานซี!” Tang Yanxi มองไปที่ Liuli และแนะนำตัวเอง

“สวัสดีหยานซี ฉันชื่อหลิวลี่!” หลิวลี่ตอบด้วยหน้าแดงและพูดติดอ่าง

“ พี่สะใภ้ 1 รู้!” Tang Yanxi เดินไปแล้วตอบด้วยรอยยิ้ม

Tang Yanxi เพิ่งเรียกเธอว่าพี่สะใภ้ ดังนั้นเธอจึงรู้โดยธรรมชาติว่า Liuli คือใคร ในความโง่เขลาของเธอ เธอยังแนะนำตัวเองว่าชื่อหลิวลี่ด้วยซ้ำ

นอกจากนี้ ในช่วงเวลาใกล้ชิดของเธอกับ Mr. Tang Tang Yanxi ก็บังเอิญชนเข้ากับพวกเขา ซึ่งยิ่งทำให้เธอลำบากใจมากขึ้นไปอีก

อย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่าจะจัดการกับสถานการณ์อย่างไร และทำได้เพียงโน้มตัวไปทาง Tang Moxi เท่านั้น

“ หยานซี หยุดล้อเล่นพี่สะใภ้ของคุณได้แล้ว เธอเป็นคนอ่อนไหว” Tang Moxi กอด Liuli และพูดในที่สุด

จากนั้นเขาก็แนะนำพวกเขาอย่างเป็นทางการ

“หลิวลี่ หยานซีเป็นน้องสาวคนที่สองของฉัน เธอเป็นสมาชิกคนเดียวของตระกูล Tang ที่คุณยังไม่เคยพบ เธอควรจะกลับมาเร็วกว่านี้ แต่เที่ยวบินของเธอเกิดความล่าช้า เธอเพิ่งถึงบ้านเมื่อคืนนี้”

“ดีใจที่ได้พบคุณกลับมาอย่างปลอดภัย” หลิวลี่ตอบอย่างรวดเร็ว

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็ตระหนักว่าเธอได้พูดโง่ๆ อีกครั้ง

หลิวลี่เลือกที่จะเงียบ

พี่สะใภ้ 1 รู้สึกแบบเดียวกันเมื่อฉันกลับบ้านครั้งแรก!”

“ในที่สุดเธอก็กลับมาอย่างปลอดภัย

“แต่น่าเสียดายที่เธอพลาดงานแต่งงานของคุณกับน้องชายของฉัน”

“พี่สะใภ้โปรดอย่าโกรธเคือง!”

ไม่เป็นไร ครั้งหน้ามีเสมอ…” หลิวลี่รีบขัดจังหวะตัวเอง

เธอเกือบจะพูดสิ่งที่โง่เขลาอีกครั้ง

ในอนาคต?

เธอต้องหารือถึงความเป็นไปได้ในงานแต่งงานอีกครั้งของ Tang Yanxi หรือไม่?

เธอวางแผนที่จะบอกให้เธอกลับมาร่วมงานแต่งครั้งต่อไปของเธอหรือเปล่า?

Tang Yanxi ยิ้มและมองไปที่ Tang Moxi

“พี่ชาย พี่สะใภ้น่ารักมาก ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณชอบเธอ!”

เธอหวังว่าเธอจะหาหลุมซ่อนตัวได้

“หยุดล้อเล่นเธอ คุณปู่ถังกำลังรอเราอยู่ ไปก่อนล่ะ” Tang Moxi เร่งเร้า

“หยุนซีกลับมาแล้วเหรอ?” Tang Moxi ถาม

Tang Yanxi ลังเลสักครู่ก่อนที่จะตอบ

“ฉันไม่แน่ใจ. เธอควรจะกลับมา ฉันยังไม่เห็นเธอเลย!”

“ไว้คุยกับหยุนซีให้ดีทีหลัง หากเราทุกคนมีเวลาเราก็สามารถออกไปเดินเล่นด้วยกันได้”

“คุณจากไปนานแล้ว”

“หลิวลี่คุ้นเคยกับทุกอย่างมากกว่าพวกคุณ” ถังม็อกซีสั่ง

“เข้าใจแล้วพี่ใหญ่!” ถังหยานซีตอบกลับ

ในความเป็นจริง เมื่อพี่ใหญ่ของเธอถามเกี่ยวกับหยุนซีเมื่อสักครู่นี้

เธอรู้ว่าเขาทำโดยตั้งใจ

เขาตระหนักถึงความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดระหว่างเธอกับหยุนซี

ไม่มีการสื่อสารเลย

อย่างไรก็ตาม เขาจงใจถามว่าหยุนซีกลับมาแล้วหรือไม่

นอกจากนี้ หากมีความขัดแย้งระหว่างเธอกับหยุนซีในระหว่างงานแต่งงานของพี่ใหญ่

พี่ใหญ่หวังว่าโอกาสนี้จะช่วยปูทางให้พี่สาวได้คืนดีกัน

แต่บางสิ่งก็พูดง่ายกว่าทำ

เธอเต็มใจที่จะคืนดีกับหยุนซี แต่หยุนซีอาจไม่เต็มใจที่จะยอมรับความช่วยเหลือนี้

ไม่เช่นนั้น หยุนซีคงไม่ตัดสัมพันธ์กับคุณปู่ถังในอดีตและออกจากบ้านไปในที่สุด

Liuli ก้มศีรษะและติดตาม Tang Moxi อย่างเงียบ ๆ หูของเธอยังคงร้อนอบอ้าวด้วยความร้อนที่หลงเหลืออยู่

แน่นอนว่าเธอยังคงลืมการสนทนาระหว่าง Tang Moxi และ Tang Yanxi

ทั้งสามคนเดินไปที่ห้องนั่งเล่นของบ้านหลังใหญ่

Tang Sheng ลุกขึ้นในตอนเช้าและนั่งอยู่ที่นั่น สังเกตหลานชายและหลานสาวของเขาในขณะที่พวกเขาเตรียมชา

ดูเหมือนเขาจะอารมณ์ดีและมีจิตใจร่าเริง

“คุณปู่ถัง…” หลิวลี่อุทานด้วยความตื่นเต้นเมื่อพบเห็นเขา

เธอหลุดออกจากการควบคุมของ Tang Moxi แล้วเดินเข้ามาหาเขา

“ เรียกฉันว่าปู่ถังก็ได้!” Tang Sheng ตอบด้วยรอยยิ้ม

“คุณปู่!” หลิวลี่ร้องออกมาอีกครั้ง ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

เธอเริ่มคุ้นเคยกับการเรียกเขาว่าปู่ถัง

แม้ว่าเธอจะเริ่มเปลี่ยนไปหลังจากการหมั้นหมายแล้ว แต่ก็มีหลายครั้งที่เธอจะลืมช่วงเวลาแห่งความตื่นเต้น

“คุณจะต้องเหนื่อยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน ฉันคิดว่าคุณอาจจะมาทีหลัง หลิวลี่ นั่งตรงนี้สิ” ถังเซิงเสนอ

“ขอบคุณคุณปู่! คุณปู่ให้ฉันบอกคุณบางอย่าง รู้ไหมว่าฉันกับพี่ม็อกซีกลับมาเมื่อคืนนี้…” หลิวลี่นั่งลงบนโซฟาใกล้ ๆ

เธอกำลังจะเล่าเหตุการณ์ในห้องเจ้าสาวที่วุ่นวายเมื่อคืนก่อนให้ปู่ถังฟัง

“หลิวลี่ โทรหาหยุนซีสิ คุณเห็นเธอที่ไหน” Tang Moxi ก็แทรกแซงทันที

“ตกลง!” หลิวลี่ตอบพร้อมหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอ

ในช่วงเวลาต่อมา เธอก็ตระหนักว่าเธอไม่มีหมายเลขโทรศัพท์ของ Tang Yunxi

เธอเงยหน้าขึ้นมอง Tang Moxi ซึ่งยื่นโทรศัพท์ให้เธอแล้ว

“ใช้ของฉัน” ถังม็อกซีเสนอ

“ตกลง!” หลิวลี่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แต่ก็รู้สึกงุนงงในทันที

เธอจะปลดล็อคมันได้อย่างไร?

เธอมองดูมิสเตอร์ถังด้วยสีหน้าไร้เดียงสา

Tang Moxi นั่งลงข้าง Liuli แล้วพูดว่า

“ทำไมคุณถึงขี้ลืมขนาดนี้? ฉันเพิ่งแสดงให้คุณเห็นวิธีการปลดล็อคเมื่อวานนี้

“คุณลืมอีกแล้ว!”

Tang Moxi รับโทรศัพท์จากเธอ ปลดล็อกอย่างรวดเร็วและกดหมายเลขของ Tang Yunxi

จากนั้นเขาก็ส่งคืนให้หลิวลี่

Liuli มองไปที่ Tang Moxi ด้วยความประหลาดใจ

คุณถังเคยแสดงวิธีปลดล็อคให้เธอดูเมื่อใด

หรือเมื่อคืนเธอดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปจนลืมทุกอย่าง?

ขณะที่หลิวลี่พยายามดิ้นรนที่จะนึกถึง

เสียงของ Tang Yunxi มาจากปลายสาย

“พี่ชาย.”

“หยุนซี นี่หลิวลี่”

“พี่ชายของคุณขอให้ฉันสืบหาว่าคุณอยู่ที่ไหน”

“คุณยังเดินทางอยู่เหรอ? ใช้เวลาของคุณ ไม่เป็นไร”

“อยู่อย่างปลอดภัย.”

“เรากำลังรอคุณกินข้าวเช้าด้วยกัน!”

“เอาล่ะ คุณปู่ก็อยู่ที่นี่ด้วย Yanxi อยู่ที่นี่ และ Brother Moxi และฉันก็เช่นกัน”

“เราแค่รอคุณอยู่!”

เอาล่ะ เราจะรอคุณ!”

“แล้วพบกันใหม่!” หลังจากที่หลิวลี่วางสาย เธอก็คืนโทรศัพท์ให้ถังม่อซี

จากนั้นเธอก็รู้ว่าบรรยากาศในห้องนั่งเล่นเริ่มเย็นลง

คุณปู่ Tang และ Yanxi ดูเหมือนจะไม่มีการแสดงออก

ชั่วครู่หนึ่งเธอไม่แน่ใจว่าเธอทำผิดอะไร

เธอมองไปที่ Tang Moxi ด้วยความตื่นตระหนก

“ คุณปู่ หยุนซีคงติดอยู่ในการจราจร มารอเธอกันเถอะ”

“หลิวลี่กับฉันจะเสิร์ฟชาให้คุณก่อน!” Tang Moxi กล่าว

ในขณะนั้นพ่อครัวก็เตรียมชาสดแล้วนำออกมา

Tang Yanxi เลื่อนเก้าอี้ของคุณปู่ Tang ไปที่หัวโต๊ะ

Tang Moxi เดินไปช่วยคุณปู่ Tang ขึ้นไปบนเก้าอี้ โดยให้ผ้าห่มคลุมเขาไว้อย่างสบาย

จากนั้นเขาก็เข้าใกล้หลิวลี่

เขาดึงมือเธอเบา ๆ แล้วพวกเขาก็คุกเข่าต่อหน้าคุณปู่ถัง

หลังจากที่ชาใหม่ถูกนำเข้ามา Tang Moxi กล่าวด้วยความเคารพว่า

“ คุณปู่โปรดดื่มชาด้วย!”

“เอาล่ะ เอาล่ะ!” Tang Sheng ยอมรับถ้วยชาของหลานชาย น้ำตาไหลออกมาในดวงตาของเขา เขาจิบแล้วยื่นซองแดงที่เขาเตรียมไว้ให้ Tang Moxi

“คุณปู่กรุณาดื่มชาหน่อย ฉันขอให้คุณมีสุขภาพแข็งแรงและอายุยืนยาว!” Tang Moxi เหลือบมอง Liuli ซึ่งแสดงความปรารถนาของเธออย่างรวดเร็วและยื่นถ้วยชาของเธอ

“ดีดี. หลิวลี่ จะเป็นเด็กดี! คุณและ Jingxing ต้องมีชีวิตที่มีความสุขร่วมกัน และในอนาคตขอมอบเหลนอีกสักสองสามคน มันจะทำให้ฉันมีความสุขอันยิ่งใหญ่” Tang Sheng หยิบถ้วยชาแล้วยื่นซองแดงให้ Liuli

เมื่อเธอได้รับซองจดหมายสีแดง ใบหน้าของเธอก็แดงจนไปถึงหู

แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถเปิดเผยเรื่องนี้ให้ปู่ถังรู้ได้…

คุณปู่ถัง ฉันคงไม่สามารถให้เหลนคุณได้!

บางทีฉันอาจจะหย่ากับคุณถังในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า!

นั่นจะไม่ทำให้คุณปู่ถังเสียใจอย่างสุดซึ้งใช่ไหม!

หลิวลี่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกลืนความวิตกกังวลของเธอและเห็นด้วย

“ได้เลยคุณปู่!”

หลังจากเสิร์ฟชาแล้ว ถังเซิงก็กระตุ้นให้หลานชายและหลานสะใภ้ลุกขึ้นทันที

ทุกคนกลับไปที่โซฟาในห้องนั่งเล่นและสนทนากันในขณะที่รอการมาถึงของ Tang Yunxi

หลิวลี่มักจะนำความสุขมาให้ทุกที่ที่เธอไป

เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอ คุณปู่ Tang ก็ยิ้มแย้มอยู่เสมอ

ราวกับว่าความเจ็บป่วยของเขาหายไป และเขาก็อายุน้อยกว่ามาก!

ทันใดนั้นพ่อบ้านก็เข้ามารายงาน

“นายเฒ่า นายน้อยคนโต นายหญิง นางรอง นางสามกลับมาแล้ว!”

Tang Sheng ยังคงเงียบ

Tang Moxi ยิ้ม

“ หยุนซีเข้ามา เราแค่รอให้คุณทานอาหารเช้า”

ในขณะนั้น Tang Yunxi ซึ่งยืนอยู่ข้างประตูลังเลที่จะเข้าไปโดยตรงก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น

“หยุนซี เรารอให้คุณมาร่วมรับประทานอาหารเช้ากับเรา!” หลิวลี่พูดด้วยรอยยิ้ม

ขอบคุณพี่สะใภ้!” Tang Yunxi ตอบ

เธอเข้าหาคุณปู่ถังแล้วคุกเข่าลง

“คุณปู่ ฉันกลับมาแล้ว!”

หลิวลี่ตกตะลึง ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอหันไปหา Tang Moxi ดวงตาของเธอสะท้อนถึงความสับสนของเธอ

Tang Moxi จับมือของเธอเพื่อให้ความมั่นใจ แต่ยังถ่ายทอดข้อความที่ละเอียดอ่อน

Liuli เปลี่ยนเส้นทางการจ้องมองของเธอไปยังคุณปู่ Tang เพื่อแสวงหาความเข้าใจในสายตาของเขา

คุณปู่ถังรักษาสีหน้าเคร่งขรึมโดยไม่มีการตอบสนองใด ๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นการมีอยู่ของเธอ

สีหน้าของเขาดูค่อนข้างน่ากลัว ตรงกันข้ามกับปู่ Tang ที่มักจะเป็นมิตรโดยสิ้นเชิง

หลิวลี่กลืนน้ำลายอย่างกระวนกระวายใจ รวบรวมความกล้าเพื่อพูดกับเขาเบาๆ

“คุณปู่…”

Tang Sheng กลับมาสู่ความเป็นจริง ตอบสนองด้วยท่าทีสงบ

“เป็นเรื่องดีที่ได้คุณกลับมา”

“ทุกคนมารวมตัวกันหมดแล้ว ได้เวลากินข้าวแล้ว”

“เรากำลังรออะไรอยู่?”

จากนั้นเขาก็หันความสนใจไปที่หลิวลี่ น้ำเสียงของเขามีน้ำเสียงอ่อนโยน

“หลิวลี่ คุณยายของคุณบอกว่าโจ๊กซี่โครงหมูเป็นของโปรดของคุณ”

“ฉันได้ให้ป้าเฉินเตรียมไว้ให้คุณแล้ว!”

จริงหรือ ขอบคุณคุณปู่!”

หลิวลี่ตอบด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นจากที่นั่งและเข็นคุณปู่ถังไปที่ห้องอาหาร

คุณปู่ไปกินข้าวกันเถอะ!”

“คุณรู้ไหม พวกเขาบอกว่าฤดูใบไม้ผลิเป็นตัวกำหนดโทนสำหรับทั้งปี และอาหารเช้าเป็นตัวกำหนดโทนสำหรับวันนั้น เป็นมื้อที่สำคัญที่สุดของวัน!”

ก่อนเข้าไปในห้องอาหาร เธอก็ขยิบตาลับให้ Tang Moxi อย่างล้อเล่น

Tang Moxi ช่วย Tang Yunxi ให้ลุกขึ้นยืน

“หยุนซี ยืนขึ้น คุณปู่ถังให้อภัยคุณแล้ว”

จากนั้นเขาก็หันไปหาหยานซีที่เงียบสงบแล้วพูดต่อ

“ หยุนซี หยานซี อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นระหว่างคุณสองคนในอดีต ก็คืออดีตในตอนนี้”

“ฉันไม่ต้องการความขัดแย้งระหว่างคุณอีกต่อไปในอนาคต”

“ พี่สะใภ้ของคุณเพิ่งแต่งงานเมื่อวานนี้”

“รักษาชื่อเสียงที่ดี”

“ไปกินข้าวกันเถอะ”

“ในที่สุดเราก็สามารถเพลิดเพลินกับมื้ออาหารดีๆ ด้วยกันเป็นครอบครัวได้”

Tang Moxi วางแขนข้างหนึ่งโอบไหล่ของ Tang Yanxi และอีกข้างหนึ่ง

ถังหยุนซี. ทั้งสามคนเดินเข้าไปในห้องอาหาร

โดยธรรมชาติแล้วคุณปู่ถังนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ

หลิวลี่นั่งข้างเขาใกล้กับคุณปู่ถัง

Tang Moxi นั่งบนเก้าอี้ว่างถัดจาก Liuli

โดยปกติแล้ว ที่นั่งนั้นเป็นของ Liuli แต่วันนี้เป็นของ Tang Moxi อย่างถูกต้อง ก่อนหน้านี้คุณปู่ Tang ดูเหมือนจะมีอารมณ์บูดบึ้ง เขาจึงเชิญ Liuli มานั่งในที่นั่งปกติของเขา

ไม่อยากทำให้ปู่ถังเสียใจ Liuli จึงปฏิบัติตามอย่างเชื่อฟังและนั่งลง

Tang Yanxi และ Tang Yunxi ครอบครองที่นั่งตรงข้าม Tang Moxi และ Liuli

อาหารเช้าถูกจัดวางไว้บนโต๊ะแล้ว รวมถึงโจ๊กซี่โครงหมูที่เตรียมไว้เป็นพิเศษสำหรับหลิวลี่ด้วย

“หลิวลี่ ลองดูสิ” รสชาติเป็นยังไงบ้าง?” Tang Sheng ดูเหมือนอารมณ์ของเขาจะดีขึ้น ยิ้มให้ Liuli ขณะที่เขาตักโจ๊กซี่โครงหมูมา

หลิวลี่จิบแล้วพยักหน้าเห็นด้วย

มีกลิ่นหอมและเรียบเนียน มันอร่อย!

“แล้วมีอีก!” Tang Sheng ยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเขาก็หยิบตะเกียบขึ้นมาแล้วพูดว่า “เริ่มกินกันเถอะ!”

Tang Moxi, Tang Yanxi และ Tang Yunxi หยิบชามและตะเกียบขึ้นมา

จากนั้นหลิวลี่ก็ตระหนักได้ว่าก่อนที่ปู่ถังจะเริ่มรับประทานอาหาร ไม่มีใครแตะตะเกียบเลย

อย่างไรก็ตาม เธอหยิบตะเกียบขึ้นมาแล้ว

เธอยังริเริ่มเตือนคุณปู่ถังอีกด้วย

“คุณปู่ Tang โปรดกินมากกว่านี้!”

หลิวลี่เงียบลงและมุ่งความสนใจไปที่การกินข้าวต้มของเธอ โดยไม่กล้าพูดอะไรต่อ

ในขณะนั้น ตะเกียบคู่หนึ่งหยิบอาหารชิ้นหนึ่งมาวางลงในชามของเธอ

หลิวลี่ผงะไปชั่วขณะ

เมื่อเธอได้ยินเสียงของคุณปู่ถังเท่านั้นที่ทำให้เธอฟื้นคืนสติได้

“หลิวลี่ คุณยายของคุณบอกว่าคุณชอบน่องไก่เหมือนกัน ขอเพิ่มอีกหน่อย” คุณปู่ถังแนะนำ

“ขอบคุณครับคุณปู่!” หลิวลี่แสดงความขอบคุณ

น้ำตาไหลออกมาในดวงตาของเธอ

เธอไม่ชอบน่องไก่จริงๆ!

แม้ว่าเธอจะชอบพวกมันในวัยเด็ก แต่เธอก็เบื่อพวกมันตลอดหลายปีที่ผ่านมา

แต่เธอจำได้ว่าคุณยายของเธอให้ความสำคัญกับเธอมากแค่ไหน

เธอแบ่งปันอาหารจานโปรดทั้งหมดของ Liuli กับคุณปู่ Tang

ดูเหมือนพวกเขากังวลว่าเธอจะไม่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีในตระกูลถัง

คุณปู่ Tang ให้ความสำคัญกับเธอมากเช่นกัน

ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของแม่เกี่ยวกับความชอบของเธอ เขาก็สั่งให้แม่ครัวเตรียมอาหารเหล่านั้นทันที

“ คุณปู่คุณควรกินมากกว่านี้เช่นกัน!” หลิวลี่หยิบอาหารมาใส่ในชามของคุณปู่ถัง

“เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันจะมีเพิ่มอีก” Tang Sheng ตอบด้วยรอยยิ้ม

จริงๆ แล้วเขาไม่มีความอยากอาหารมากนัก แต่เขาเข้าใจว่าถ้าเขาไม่กิน เช้านี้จะไม่มีใครกินอีกเช่นกัน

เขาไม่สามารถปล่อยให้หลิวลี่หิวทันทีหลังจากเข้าไปในบ้าน ดังนั้นเขาจึงได้กินไปสองสามคำ

Liuli เพลิดเพลินกับโจ๊กของเธอและแทะไม้ตีกลอง รู้สึกถึงความสุขในใจ

เธอจะต้องกินตัวเองจนตายอย่างแน่นอน!

“หลิวลี่ มีอีกมาก ฉันจะเก็บไม้ตีกลองไว้ให้คุณด้วย!”

“ฮะ?” หลิวลี่เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ

เธอกินไม้ตีกลองนี้ไม่หมด แล้วทำไมเธอถึงถูกขอให้กินมากกว่านี้!

“คุณปู่ หลิวลี่ไม่มีความอยากอาหารมากนัก ให้ฉันช่วยเธอทำไม้ตีกลองนี้ให้เสร็จเถอะ” หลังจากพูดแบบนี้ Tang Moxi ก็หยิบไม้ตีกลองอีกอันขึ้นมาแล้วเริ่มกินมัน

Liuli รู้สึกสะเทือนใจมากจนอยากกอดและจูบนาย Tang

“คุณเป็นฮีโร่ของฉันจริงๆ ครับคุณลุง!”

ไม่อย่างนั้นถ้าฉันกินต่อ ฉันจะเกลียดน่องและอาเจียนทุกครั้งที่เจอมันในอนาคต

ถ้าฉันเริ่มอาเจียน คุณปู่ถังจะคิดมากจนหงุดหงิดอย่างแน่นอน

การอารมณ์ไม่ดีอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพได้

หากสุขภาพของเขาแย่ลงก็จะกลายเป็นหายนะ

ผลที่ตามมานั้นรุนแรงเกินไป

หลิวลี่รู้สึกรักและขอบคุณอย่างสุดซึ้งต่อลุงของเธอ

ในช่วงเวลาต่อมา เธอก็หยุดจินตนาการอันบ้าคลั่งของเธออย่างรวดเร็ว

มิฉะนั้นใครจะรู้ว่าจิตใจของเธออาจคิดในใจถึงผลลัพธ์อันเลวร้ายอะไร

Tang Sheng เหลือบมองหลานชายอย่างเข้มงวด

เขาได้สั่งโดยเฉพาะให้แม่ครัวเตรียมไม้ตีกลองสองอันสำหรับหลิวลี่

แต่เจ้าตัวร้ายคนนี้ยังกินมันเข้าไปจริงๆ

ที่ผ่านมาเขามักจะหลีกเลี่ยงพวกเขาไม่ใช่หรือ?

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอหันกลับมา เธอเห็น Liuli ยิ้มแย้มแจ่มใสที่ Jingxing

Tang Sheng ตัดสินใจยกเลิกการทะเลาะกับหลานชายของเขา

ตราบใดที่ทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่กลมกลืนกัน

เขาจึงหันกลับมาและปลอบใจหลิวลี่

“หลิวลี่ ไม่เป็นไร ฉันจะให้แม่ครัวทำอย่างอื่นให้คุณทีหลัง”

“คุณปู่ คนเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับฉัน ฉันเพิ่งไดเอทเมื่อไม่นานมานี้!” หลิวลี่ตอบกลับอย่างรวดเร็ว

“ทำไมคุณถึงอดอาหาร? คุณผอมเหมือนฝักถั่ว”

คุณต้องได้รับอีกอย่างน้อย 20 catties จึงจะดูดี!” Tang Sheng ดุด้วยความโกรธ

“ฮะ?” หลิวลี่ถึงกับผงะ เธอครุ่นคิดเกี่ยวกับไอเดียที่จะได้แมวเพิ่มอีก 20 ตัว และภาพจิตของลูกบอลเป่าลมที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ก็ผุดขึ้นมาในจิตใจของเธอ

โอ้ นั่นมันน่ากลัวเกินไป

“คุณปู่ ผมค่อยๆ เพิ่มน้ำหนักได้ แต่ผมจะอ้วนในคราวเดียวไม่ได้ใช่ไหม?” “คุณปู่โปรดกินมากกว่านี้ อาหารวันนี้อร่อยมาก!” หลิวลี่ฝืนยิ้มและเสิร์ฟอาหารใส่ชามของคุณปู่ต่อไป

Tang Sheng พยักหน้าและหยุดยืนกรานให้ Liuli กินไม้ตีกลอง

รอยยิ้มที่พึงพอใจปรากฏบนใบหน้าของเขา

สำหรับ Tang Yunxi และ Tang Yanxi พวกเขาทำอาหารเช้าเสร็จอย่างเงียบ ๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ

ในที่สุด Liuli ก็รับประทานอาหารเช้าเสร็จและนั่งกับคุณปู่ Tang สักพัก

จากนั้น Liuli และ Tang Moxi ก็จากไป

Tang Yunxi และ Tang Yanxi ถูกเรียกตัวไปที่ Molan Pavilion คุณปู่มีเรื่องจะคุยกับพวกเขา

หลิวลี่จับมือมิสเตอร์ถังแล้วพวกเขาก็เดินกลับ

ระหว่างเดินเธอก็ถามว่า

“พี่ม็อกซี่ คุณปู่อารมณ์เสียกับหยุนซีหรือเปล่า?”

Tang Moxi หันไปหาเธอแล้วตอบว่า

“นั่นคือทั้งหมดในอดีต ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี”

“อย่าเก็บไปใส่ใจ”

“ทำเป็นว่าไม่รู้อะไรเลย”

Liuli เหลือบมอง Tang Moxi แล้วพึมพำ

“ฉันไม่รู้อะไรเลย!”

“อย่ารู้อะไรเลยจะดีกว่า”

“ฉันจะพาคุณออกไปเล่นตอนบ่ายไหม” Tang Moxi เปลี่ยนเรื่อง “จริงหรือ? จริงหรือ?” ความตื่นเต้นของ Liuli ชัดเจน

“ใช่ ฉันจะพาคุณออกไปหลังจากงีบหลับช่วงบ่าย”

“ฉันไม่อยากงีบหลับตอนบ่าย!” หลิวลี่ประท้วงทันที

“คุณต้องพักผ่อนสักพัก ตอนนี้สามโมงแล้ว มันไม่เหมาะสำหรับเราที่จะออกไปเร็วเกินไป” Tang Moxi อธิบายให้ Liuli

“โอ้!” หลิวลี่ตอบด้วยความผิดหวัง

“คุณไม่ได้ออกไปข้างนอกมานานแล้วเหรอ?”

“ถูกตัอง! ฉันเบื่อแทบตาย!”

“ คุณไม่ได้ไปช้อปปิ้งกับเพื่อนร่วมชั้นสองวันก่อนงานแต่งงานของคุณเหรอ?”

“คุณพูดแบบนั้นแล้ว สองวันก่อนงานแต่งงาน”

“นับตั้งแต่งานหมั้น ฉันเคยไปชอปปิ้งกับเพื่อนร่วมชั้นเพียงครั้งเดียว” หลิวลี่ทำหน้ามุ่ยและตอบ

“บ่ายนี้ฉันจะพาคุณออกไปสนุกสนาน” Tang Moxi กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“เเน่นอน. ขอบใจนะพี่โมซี่!” หลิวลี่พยักหน้าอย่างกระตือรือร้น

“แต่เราจะไม่ไปบาร์” Tang Moxi เน้นย้ำ

“ฉันรู้ ฉันไม่อยากไปบาร์!” หลิวลี่ทำหน้าบูดบึ้งและประท้วง

Tang Moxi ยิ้มและยังคงเงียบ

ทั้งสองเดินจูงมือกันกลับบ้าน

Tang Moxi เข้าไปในห้องอ่านหนังสือ ขณะที่ Liuli นั่งบนโซฟาชั้นสองและหมกมุ่นอยู่กับโทรศัพท์ของเธอ

ทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าเธอยังไม่ได้ตรวจสอบผลลัพธ์ออนไลน์ของเธอ!

จริงๆ แล้วผลลัพธ์ออกมานานแล้ว แต่ช่วงนี้เธอยุ่งมากจนลืมไปเลย

ถ้า Duoduo ไม่เตือนเธอครั้งสุดท้าย เธอก็คงจำไม่ได้

เธอเข้าถึงหน้าเว็บของโรงเรียน ป้อนหมายเลขนักเรียนและรหัสผ่าน และลงชื่อเข้าใช้หน้าเว็บส่วนตัวของศูนย์นักเรียน ด้วยความคาดหวัง เธอจึงคลิกที่ตัวเลือกการตรวจสอบผลลัพธ์

หลิวลี่กลั้นหายใจและจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์โดยไม่กระพริบตา

รู้สึกราวกับว่าสัตว์ประหลาดอาจกระโดดออกจากหน้าจอได้ทุกเมื่อ

ในที่สุดหน้าผลลัพธ์ก็ปรากฏขึ้น

หลิวลี่เหลือบมองแล้วพบว่าคะแนนของเธอค่อนข้างดี!

เธอเห็น 90!

เธอเริ่มอ่านแต่ละหัวข้ออย่างตื่นเต้นทีละเรื่อง

ใช่ เธอได้คะแนน 98 ในวิชาบังคับหลายวิชา เธอยังเรียนแคลคูลัสได้ 86 คะแนนอีกด้วย

เธอเป็นอัจฉริยะจริงๆ!

ทันใดนั้น ดวงตาของหลิวลี่ก็เบิกกว้าง คิดว่าเธอทำผิดบางอย่าง

เธอขยี้ตาแล้วมองอีกครั้ง มันบอกชัดๆ 59!

ความสามารถทางภาษาอังกฤษ… 59 คะแนน!

หลิวลี่พึมพำกับตัวเอง

ในขณะนั้น Tang Moxi เดินออกจากการศึกษาและรู้สึกผงะกับการแสดงออกของ Liuli

“มีอะไรผิดปกติ?” Tang Moxi เข้าหาเธอ

“คุณลุงลองดูสิ 1 เห็นมันผิดหรือเปล่า?” Liuli ยื่นโทรศัพท์ให้ Tang Moxi ด้วยใบหน้าเศร้าหมอง

“คุณกำลังตรวจสอบอะไรอยู่” Tang Moxi ถามด้วยความสับสน

“โปรดตรวจสอบผลลัพธ์ของฉันให้ฉันด้วย!” หลิวลี่ ได้ตอบกลับ

เธอไม่กล้าพูดตรงๆ ว่าเธอต้องการให้เขาตรวจหลักสูตรภาษาอังกฤษที่ล้มเหลว

“คุณนอนตลอดคาบเรียนที่โรงเรียนหรือเปล่า?” Tang Moxi เหลือบมอง Liuli แล้วถาม

“ฮะ?” Liuli มองไปที่ Tang Moxi ตกใจและไม่สามารถตอบสนองได้ครู่หนึ่ง

“ดูเหมือนว่ามีคนล้มเหลวจริงๆ!” Tang Moxi หันไปหา Liuli แล้วยิ้ม

หลิวลี่อดไม่ได้ที่จะคร่ำครวญ มันรู้สึกเหมือนฝันร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น

จากนั้นเธอก็กอดแขนของ Tang Moxi และแนบตัวเข้าไปในอ้อมกอดของเขา และบ่นอย่างเศร้าโศก

“ ลุงพวกเขาคงทำผิดพลาดไปแล้ว”

“ฉันมักจะเก่งภาษาอังกฤษ”

“ฉันล้มเหลวได้ยังไง!”

“และส่วนที่แย่ที่สุดคือ ฉันอยู่ห่างออกไปแค่แต้มเดียว!”

“นี่มันมากเกินไปแล้ว!”

“จุดหนึ่งนั้นสามารถรักษาชื่อเสียงของคุณได้!”

“บางทีคุณอาจไม่มี 59 แต้มด้วยซ้ำ!” Tang Moxi บ่นอย่างสนุกสนาน

“ทั้งหมด? ลุงคุณกำลังแกล้งฉัน!” Liuli เงยหน้าขึ้นมองและจ้องมองที่ Tang Moxi

“เงินค่าขนมสามเดือนของคุณหมดไปแล้ว เมื่อกี้คุณเรียกฉันว่าลุงสามครั้งแล้ว!” ถังม็อกซีตอบอย่างใจเย็น..