อาณาจักรของพระเจ้า - บทที่ 492

ตอนที่ 492 – ผนึกเจ้าเมือง

ผู้แปล: คุณวอลแตร์

บรรณาธิการ: Modlawls123

ในไม่ช้า ทหารของต้าฉินก็ควบคุมกำแพงเมืองได้ และพวกเขาก็ทำมันได้อย่างง่ายดายอย่างไม่น่าเชื่อ ในความเป็นจริง ถ้า Zhao Fu นำ Wyverns และโครงกระดูก 150,000 ตัวมา มันจะง่ายกว่านี้อีก

หลังจากควบคุมกำแพงเมืองนี้แล้ว ทหารของ Great Qin ก็สามารถเปิดประตูเมืองได้ ปล่อยให้กองทัพที่เหลือรีบเข้าไป หลังจากได้ยินว่ากำแพงเมืองถูกเจาะ โคโบลด์ตัวอื่น ๆ ก็ไม่สามารถช่วยเหลือได้เพราะพวกเขายังคง ต้านทานการโจมตีจากกำลังหลักของกองทัพด้วยความยากลำบาก และพวกเขาไม่มีทรัพยากรเหลือ

ทหารของต้าฉินซึ่งหลั่งไหลเข้ามาอย่างรวดเร็ว เข้าควบคุมคนชรา ผู้หญิง และเด็ก ก่อนที่จะโจมตีกำแพงเมืองอีกสามแห่งจากด้านใน

ตอนนี้เวสต์แพนซิตี้ถูกกำหนดให้แพ้แล้ว!

ปัง

เสียงระเบิดดังขึ้นในขณะที่ร่างของ Westpan ถูกส่งกระเด็นไปหลังจากถูกหอกของ Meng Tian โจมตี ไม่ว่าเวสต์แพนจะต่อสู้หนักแค่ไหน เขาเป็นเพียงเจ้าเมืองของเมืองพื้นฐาน และแม้แต่เจ้าเมืองเพียงคนเดียวในเมืองหลักของระบบก็สามารถโค่นเขาลงได้ แม้ว่าจะต้องใช้ความพยายามบ้าง แต่ด้วยเจ้าเมืองทั้งหกคน เวสต์แพนก็ไม่หวังว่าจะได้รับชัยชนะ

เวสต์แพนล้มลงกับพื้นและกระอักเลือดเต็มปาก ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล ในทางกลับกัน เจ้าเมืองทั้งหกไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ และแม้แต่เสื้อผ้าของพวกเขาก็ยังสบายดี

ข้อสรุปได้ถูกกำหนดไว้แล้ว และเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น Zhao Fu จึงยืนอยู่ในอากาศเพื่อปัดเป่าเจ้าเมืองทั้งสามที่ซ่อนอยู่ เขาสัมผัสได้ถึงพวกมันมานานแล้วและต้องการป้องกันไม่ให้พวกมันเข้ามารบกวน

ตอนนี้ เป้าหมายเดียวของ Great Qin คือการพิชิตเมือง Westpan และเจ้าเมืองทั้งสามนั้นยังไม่ตกเป็นเป้าหมาย อย่างไรก็ตาม หากพวกเขากล้าเข้ามาใกล้เกินไป Zhao Fu ก็ไม่รังเกียจที่จะทำให้พวกเขาเป็นเป้าหมายเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตอนนี้พวกเขาอยู่ห่างไกลมาก หาก Zhao Fu เข้ามาใกล้ พวกเขาก็คงจะวิ่งหนี

“อ๊ากกก!!!” เวสต์แพนได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว และเขาก็คำรามขณะที่เขาระเบิดออกไปด้วยกำลังที่เหลือ กล้ามเนื้อของเขาตึงขึ้นในขณะที่เขาจับหอกและจ้องมองไปที่ Zhao Fu เตรียมที่จะขว้างหอกไปที่ Zhao Fu ด้วยการโจมตีครั้งสุดท้าย

จิ!

ไป๋ฉีปรากฏตัวขึ้นด้านหลังเวสต์แพน และใบหน้าของเขาเย็นชาอย่างยิ่งเมื่อดาบเจ็ดสังหารของเขาแทงทะลุหน้าอกของเวสต์แพน

เลือดไหลออกจากปากของเวสต์แพน แต่เขาจับหอกของเขาไว้ ยังคงต้องการจะขว้างหอกไปทางจ้าวฝู

อย่างไรก็ตาม Zhao Fu ไม่ได้ให้โอกาสเขา – ดาบเจ็ดสังหารยิงออกไปด้วยแสงดาบสีแดงเลือด ทำลายอวัยวะของ Westpan ดวงตาของเวสต์แพนสูญเสียสมาธิ หลังจากนั้นร่องรอยของชีวิตก็หายไปจากร่างของเขา และศพของเขาก็ล้มลงกับพื้น

หลังจากที่เวสต์แพนเสียชีวิตในที่สุด ผนึกลอร์ดเมืองเหล็กสีดำที่เปล่งแสงจางๆ ก็ลอยออกมาจากร่างของเขา

เมื่อเห็นสิ่งนี้ Zhao Fu รู้สึกประหลาดใจมาก – เขาคิดว่า Westpan จะยอมจำนน แต่เมื่อเผชิญกับความทุกข์ยากเช่นนี้ เขายังคงเลือกที่จะต่อสู้จนตาย

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เมื่อ Westpan เสียชีวิตแล้ว Westpan City ก็สูญเสียความสามารถในการต้านทานทั้งหมด ผู้ที่ปกป้องเกือบทั้งหมดเป็นชาวบ้าน และแทบไม่มีทหารเลย เวสต์แพนเป็นความหวังเดียวของพวกเขา และตอนนี้เมื่อเขาตายไปแล้ว พวกโคโบลด์ก็สูญเสียความหวังไปแล้ว

แน่นอนว่า ยังมีโคโบลด์บางตัวที่ภักดีต่อความตาย และพวกเขาก็ยังคงต่อต้านต่อไป อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขารีบเข้าไปต่อสู้กับทหารของต้าฉิน พวกเขาก็ตกใจเมื่อพบว่าอาวุธของพวกเขาพังทลายทันที และพวกเขาก็ถูกทหารของต้าฉินสังหารอย่างดุเดือด

ด้วยเหตุนี้ ชาวโคโบลด์จำนวนมากจึงเสียชีวิต และคนอื่นๆ ก็เริ่มยอมจำนนอย่างรวดเร็ว ต่อจากนี้ ต้าฉินก็เข้าควบคุมเมืองเวสต์แพนได้อย่างง่ายดาย

หลังจากเห็นสิ่งนี้แล้ว เจ้าเมืองทั้งสามในระยะไกลก็เลือกที่จะออกไปเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกลากเข้ามา

ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะสรุปสิ่งต่างๆ ทหารบางคนรวบรวมเชลยก่อน รวมทั้งชาวบ้านที่ยอมจำนนและทหารหมดสติ ในขณะที่คนอื่นๆ รวบรวมทุกสิ่งที่มีคุณค่า

ไป๋ฉีเดินไปส่งผนึกเจ้าเมืองเหล็กดำให้กับจ้าวฝู

Zhao Fu ยิ้มในขณะที่เขามองดูมันและสัมผัสถึงพลังที่มีอยู่ ผู้ยิ่งใหญ่ฉินได้รับตราประจำเมืองอีกครั้ง และเมืองต้าฉินก็เข้าใกล้การกลายเป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่เพียงก้าวเดียว

จ้าวฝูถือตราประจำเมืองและเข้าไปในศาลากลางเมืองเวสต์แพน และเขาเลือกที่จะยึดครองและย้ายเมือง

“ประกาศจากระบบ! ขอแสดงความยินดี คุณได้พิชิต Westpan City และได้รับ 1,000 คะแนนความสำเร็จ”

“ประกาศจากระบบ! คุณได้ย้าย Westpan City และได้รับ 340,000 EXP”

“ประกาศจากระบบ! ยินดีด้วย คุณได้รับ 100 คะแนนสงคราม”

มันเป็นการประกาศของระบบเดียวกันตามปกติ ดังนั้น Zhao Fu จึงไม่ให้ความสนใจกับมันมากเกินไป อาคารโดยรอบเริ่มพังทลายลง และแสงจากใจกลางของเมืองก็จางลงเมื่อกลายเป็นศิลาสร้างเมืองอีกครั้ง

ในที่สุด ลูกบาศก์สีทองก็ลอยไปอยู่ในมือของ Zhao Fu โดยอัตโนมัติ จ้าวฝูคว้าศิลาสร้างเมืองแล้วเก็บมันไปทันที

หลังจากออกมาข้างนอก พวกโคโบลด์จำนวนนับไม่ถ้วนที่ยอมจำนนก็รวมตัวกันแล้ว ทหารโคโบลด์ที่หมดสติถูกปลุกให้ตื่นและถูกมัดไว้แน่น ทำให้ไม่สามารถหลุดพ้นได้

ขณะที่ Zhao Fu เดินผ่านไป โคโบลด์จำนวนนับไม่ถ้วนคุกเข่าด้วยความกลัว และ Zhao Fu ก็มองไปและพบว่า Belin อยู่ในหมู่พวกเขา

เมื่อรู้สึกถึงการจ้องมองของ Zhao Fu เบลินก็คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ โดยเขาแสดงท่าทีสูงและทรงพลังต่อหน้า Zhao Fu และไม่ละสายตาจากเขา

ใครจะคิดว่าตัวตนของ Zhao Fu จะยิ่งใหญ่กว่าเขาหลายพันเท่า แต่เขาก็ยังแสดงตนอย่างสูงและทรงพลังต่อหน้าเขา – มันเหมือนกับหนูที่พยายามจะขู่สิงโต และตอนนี้เขาอาจถูกถลกหนังทั้งเป็น .

เบลินกลัวจนหัวถูกกดลงกับพื้น และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน เขากลัวว่า Zhao Fu จะฆ่าเขา ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะตะโกนว่า “ท่านเจ้าข้า ผู้ต่ำต้อยคนนี้เคยทำให้ท่านขุ่นเคืองโดยไม่ได้ตั้งใจมาก่อน โปรดเมตตาฉันด้วย!”

Zhao Fu หัวเราะเบา ๆ และไม่สนใจเขาในขณะที่เขาพูดกับพวกเชลยว่า “เมือง Westpan แพ้แล้ว ผู้ที่ยอมจำนนต่อ Great Qin จะได้รับการปฏิบัติเสมือนเป็นอาสาสมัครของ Great Qin แต่ผู้ที่ปฏิเสธที่จะยอมจำนนจะถูกสังหาร อย่าแม้แต่ฝันว่าจะถูกปล่อยตัว”

คำพูดเหล่านี้ส่วนใหญ่พูดกับทหารที่เพิ่งตื่นนอน ตอนนี้ชาวโคโบลด์ส่วนใหญ่เลือกที่จะยอมจำนนแล้ว

“ท่านเจ้าข้า เราเต็มใจที่จะยอมจำนนและกลายเป็นวิชาของต้าฉิน”

“พระเจ้าโปรดอย่าฆ่าฉัน ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณพูด ฉันจะมอบร่างกายของฉันให้กับคุณด้วย”

“ไอ้สารเลว คุณฆ่าเจ้าเมืองของเรา ฉันจะฆ่าคุณและแก้แค้นให้กับเจ้าเมือง!”

หลังจากที่ Zhao Fu พูด เสียงนับไม่ถ้วนก็ดังออกมา – บางคนแสดงความเต็มใจที่จะยอมแพ้ ในขณะที่บางคนสาปแช่ง Zhao Fu