เจ้าแห่งมหาสมุทรนั้นทรงพลังอย่างผิดปกติ - บทที่ 50

บทที่ 50: การแสดงสุดบ้าของฉัน

ผู้แปล: บรรณาธิการแปลเรือมังกร: แปลเรือมังกร

วันถัดไป.

จีเฉินตื่นขึ้นมาด้วยจิตวิญญาณที่สูงส่ง

อย่างไรก็ตาม เขาได้ยินข่าวชิ้นหนึ่ง

เรย์มอนด์กำลังจะจากไป

จีเฉินรีบรีบวิ่งไปทางด้านตะวันออกของเกาะหลัก

ทันทีที่มาถึงก็พบว่าพวกเขากำลังใช้เรือเล็กขนสิ่งของและสิ่งของต่างๆ กลับไปที่เรือค้าขาย

พวกเขาดูราวกับว่าพวกเขาจะจากไปในวันนี้

เรย์มอนด์ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาลูกน้องของเขา ในไม่ช้าก็เห็นจีเฉินและวิ่งไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ไขมันในร่างกายของเขาสั่น

“พวกคุณกำลังจะออกไปเร็ว ๆ นี้เหรอ? จะไม่อยู่ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?” จีเฉินมองไปที่แคมป์ที่ได้รับการทำความสะอาดเกือบหมด

“เรือสินค้าได้รับการซ่อมแซม และเติมอาหารและน้ำแล้ว ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่และเป็นภาระคุณ”

เรย์มอนด์ส่ายหัวและถอนหายใจ “ถ้า 1 คนไม่คิดที่จะเข้าสู่บริเวณทะเลพายุ 1 คนอาจจะตายด้วยน้ำมือของโจรสลัด และ 1 คนคงไม่ได้พบกับคุณ”

“ตอนนี้ฉันได้ปราบโจรสลัดแล้ว คุณไม่ต้องกังวลกับการถูกไล่ล่าอีกต่อไป” จีเฉินล้อเล่น

“ฮ่าฮ่า นั่นเป็นเรื่องจริง! 1 จะนำความพิเศษที่คุณให้ฉันกลับมาอย่างแน่นอน สมาชิกคนอื่นๆ ของสมาคมการค้าจะต้องสนใจสินค้าเหล่านี้อย่างแน่นอน”

“เมื่อถึงเวลา เราอาจซื้อสินค้าจำนวนมาก และท่านฯ จะได้กำไรงามอย่างแน่นอน!”

เมื่อไม่กี่วันก่อน จี้เฉินได้ส่งอาหารพิเศษสามอย่างที่ค้นพบบนเกาะนี้: ไม้ป่าอันล้ำค่า เมล็ดกาแฟพรีเมี่ยม และปลากะพงสีทอง

Raymond ซึ่งมีสายตาเฉียบแหลมในด้านธุรกิจ มองเห็นคุณค่าทางการค้าที่สำคัญได้อย่างรวดเร็วและรู้สึกยินดีอย่างยิ่ง

เขาเสนอให้นำตัวอย่างกลับไปประเมินมูลค่าของมันทันที

จี้เฉินเห็นด้วยทันที

พ่อค้ามักจะแสวงหาเงินและผลกำไร

ด้วยการใช้ประโยชน์จากความเชี่ยวชาญพิเศษเหล่านี้ พวกเขาสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์ร่วมกัน เพื่อให้แน่ใจว่า Raymond จะไม่หายไปหลังจากจากไป

“ฉันไม่ต้องการเหรียญ หากคุณต้องการความเชี่ยวชาญพิเศษเหล่านี้ คุณต้องนำทรัพยากรและผู้คนมาด้วย เราสามารถแลกเปลี่ยนทรัพยากรสำหรับความเชี่ยวชาญพิเศษได้”

“แน่นอน! ตราบใดที่เรามีสินค้าเพียงพอ หอการค้า Hanseatic จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” เรย์มอนด์ยิ้มและเหลือบมองการเตรียมการของเรือค้าขาย จากนั้นเขาก็กล่าวคำอำลา “ท่าน ฯพณฯ มันสายไปแล้ว และ 1 คนควรจะออกเดินทางแล้ว”

“หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ฉันจะส่งเรือลำใหญ่ที่มีสิ่งที่คุณต้องการภายในหนึ่งเดือนหรือครึ่งเดือน”

จี้เฉินพยักหน้า ครึ่งเดือนกับหนึ่งเดือนฟังดูเหมือนนานมาก

อย่างไรก็ตาม สำหรับการขนส่งทางทะเลที่อาจใช้เวลาหลายเดือนก็ถือว่ารวดเร็วมากแล้ว

เรย์มอนด์โค้งคำนับและกำลังจะจากไป

ราวกับว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มเล็กน้อย

“ยังมีอีกสิ่งหนึ่ง ฯพณฯ ถ้าจำไม่ผิด โจรสลัดที่คุณปราบได้นั้นเป็นของกลุ่มโจรสลัดที่มีชื่อเสียงในทะเลตะวันตกที่เรียกว่า Black Skull Pirates ความแข็งแกร่งทางเรือของพวกเขาไม่ได้ด้อยไปกว่ากองเรือของดัชชี่เล็กๆ เลย”

“ยิ่งกว่านั้น กลุ่มโจรสลัดกระโหลกดำยังมีบทบาทอยู่ในหลายพื้นที่รอบๆ ทะเลที่มีพายุ ดังนั้นคุณควรระมัดระวังเป็นพิเศษ”

สายตาของจีเฉินแข็งกระด้างเล็กน้อย

จึงมีการจัดกลุ่มโจรสลัดเหล่านี้ขึ้น

กลุ่มโจรสลัดกระโหลกดำ…ฟังดูค่อนข้างดุร้าย

“ขอบคุณสำหรับการเตือน 1 จะระมัดระวังมากขึ้น… มีอีกอย่างหนึ่ง คุณรู้ไหมว่าท่าเรือที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างจากทะเลพายุแค่ไหน?”

“ท่าเรือ?” เรย์มอนด์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าเป็นท่าเรือบนแผ่นดินใหญ่ ด้วยความเร็วของเรือสินค้าสองเสากระโดง มันจะใช้เวลาอย่างน้อยสิบวัน”

สิบวัน?

จี้เฉินขมวดคิ้ว

นั่นยาวเกินไป เรย์มอนด์อาจมีค่าใช้จ่ายในการเดินทางเช่นนี้ แต่เขาไม่สามารถรอนานขนาดนั้นได้

ชายร่างอ้วนหยุดครู่หนึ่ง สีหน้าของเขาลังเลในขณะที่พูดต่อ “แต่ถ้าเรารวมท่าเรือบนเกาะด้วย ก็จะมีท่าเรือที่อยู่ใกล้กว่ามาก ด้วยความเร็วของเรือโจรสลัดสามเสากระโดงที่คุณยึดมาได้ ใช้เวลาเพียงสามวันเท่านั้นที่จะไปถึง”

“นั่นก็คือหมู่เกาะเงินที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของทะเลพายุ แต่… มันค่อนข้างจะผิดปกติ”

“ผิดปกติ?” จี้เฉินเริ่มสนใจ

เรย์มอนด์พยักหน้า “หมู่เกาะเงินประกอบด้วยเกาะเล็กและใหญ่หลายร้อยหรือหลายพันเกาะ มันไม่ได้เป็นของอาณาจักรหรือดัชชี่ใด ๆ แต่ถูกควบคุมโดยพันธมิตรที่หลวม ๆ ส่งผลให้กลายเป็นแหล่งรวมกลุ่มต่างๆ มีโจรสลัดผู้โหดเหี้ยมที่แสวงหาการเกษียณอายุ พ่อค้าที่มีอำนาจ และผู้เสนออุดมการณ์ที่แตกต่างกัน…”

“บนเกาะที่ใหญ่ที่สุด มีท่าเรือน้ำลึกที่เรียกว่าซิลเวอร์ฮาร์เบอร์ ซึ่งสามารถรองรับเรือขนาดกลางและขนาดใหญ่ได้หลากหลาย”

“อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยได้อย่างสมบูรณ์แล้ว Silver Archipelago ยังเป็นที่รู้จักในฐานะกลุ่มเกาะที่มีชื่อเสียงและเจริญรุ่งเรืองที่สุดกลุ่มหนึ่งในมหาสมุทรกลาง โดยอยู่ใกล้กับเส้นทางการค้าที่คึกคักหลายเส้นทาง”

“หากฯพณฯ ปรารถนาที่จะไปที่ Silver Archipelago คุณต้องเตรียมการอย่างละเอียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของกองกำลัง เนื่องจากมีความเสี่ยงที่จะตกเป็นเหยื่อของกลุ่มคู่แข่ง… อ่า ฉันหมายถึงการถูกปล้นและปล้นสะดม”

เรย์มอนด์อธิบายด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

อย่างไรก็ตาม มีสิ่งหนึ่งที่เขาไม่ได้พูดถึง

ทะเลที่มีพายุอยู่ไม่ไกลจากเส้นทางการค้าที่พลุกพล่านเหล่านั้น แต่เรือส่วนใหญ่ใช้เส้นทางอ้อมเนื่องจากสภาพทะเลที่ทรยศ

หากปัญหานี้สามารถแก้ไขได้ หมู่เกาะนี้ก็จะมีความเจริญรุ่งเรืองเช่นเดียวกับหมู่เกาะเงิน

หลังจากฟังแล้ว จีเฉินพยักหน้าเบา ๆ รู้สึกมั่นใจมากขึ้น

“ฉันเข้าใจ. 1 ขอให้เดินทางปลอดภัยนะ”

“ดีมาก. 1 จะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป ขอให้พระเจ้าแห่งท้องทะเลอวยพรคุณและนำคุณไปสู่การเดินเรือที่ราบรื่น”

เรย์มอนด์พยักหน้าและกล่าวคำอำลาอีกครั้ง

เสด็จลงเรือลำเล็กลำสุดท้ายแล้วกลับเข้าเรือค้าขาย

เขายืนอยู่ที่ราวจับเรือ โบกมือลาเรย์มอนด์

มองดูเรือสินค้าค่อยๆ คลี่ใบเรือออก และแล่นออกไปไกลๆ หายไปบนขอบฟ้า

จู่ๆ จีเฉินก็รู้สึกถึงความว่างเปล่าอย่างประหลาด

การจากไปของเรือสินค้าดูเหมือนจะทำให้พลังชีวิตเล็กๆ น้อยๆ ที่เหลืออยู่บนเกาะหายไป

จนกระทั่งเรือลำต่อไปมาถึง ก็เหลือเพียงไม่กี่ลำบนเกาะนี้

เรือโจรสลัดยังต้องใช้เวลาหลายวันในการซ่อมแซม

ในช่วงเวลานี้ เขาจะสำรวจหมู่เกาะทั้งหมดอย่างละเอียด

ด้วยความมุ่งมั่น จีเฉินจึงกลับไปยังดินแดนของเขา

อาคารที่อยู่อาศัยใหม่ที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว

บ้านผนังสีขาวปูกระเบื้องสีแดงเรียงเป็นแถวอย่างประณีตทางด้านขวาของอาณาเขต มีหน้าต่างโค้งอันงดงามและสวนเล็กๆ ที่สวยงามอยู่หน้าประตูแต่ละบาน จับคู่กับทะเลสีฟ้าครามที่อยู่ใกล้เคียงทำให้ดูเหมือนเป็นรีสอร์ทตากอากาศ

เมื่อเห็นฉากนี้ จีเฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกภาคภูมิใจ

เขาเปิดฟีเจอร์ถ่ายรูปในฟอรั่ม เลือกมุมดีๆ ถ่ายรูปอาคารที่พักอาศัยใหม่ๆ แล้วโพสต์ลงในฟอรั่ม

เขาต้องประหลาดใจ ภายในครึ่งนาทีของการโพสต์ ผู้เล่นหลายคนก็ปรากฏตัวขึ้นในความคิดเห็น

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะตั้งการแจ้งเตือนพิเศษไว้หลังจากการโพสต์ครั้งล่าสุด

เมื่อใดก็ตามที่เขาโพสต์ มันจะแจ้งให้ผู้เล่นดูมัน

“ให้ฉันดูว่าคนสำคัญโพสต์อะไร… ว้าว! การ์เด้นวิลล่า มีทางเดินไปสู่ชายหาดและทะเลด้านหลัง ทิวทัศน์สวยงามมาก สถานที่สวรรค์แห่งนี้อยู่ที่ไหน?”

“ออกมาเห็นวิวทะเลสวยๆ แบบนี้ อิจฉาจังเลย! ฉันติดอยู่กับทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดทันทีที่ก้าวออกไป มันทำให้ฉันป่วย”

“ดูเหมือนว่าการเดาครั้งก่อนของเรานั้นถูกต้อง อาณาเขตของคุณ สิ่งสำคัญ อยู่ริมทะเลจริงๆ…”

“แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ขนาดและสไตล์ทั่วไปของคฤหาสน์ลอร์ดใช่ไหม? @LonelyIslander..”