ความจริงแห่งเวทมนตร์ - บทที่ 46


บทที่ 46: คาถารักษา

ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
เมื่อเปรียบเทียบกับเวทมนตร์ของพ่อมดซึ่งมีความซับซ้อนตั้งแต่เนื้อหาจนถึงรูปแบบ เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ที่นักบวชใช้นั้นเป็นเพียงคำอธิบายของคาถาเท่านั้น

Zhao Xu มองไปที่ช่องคาถาของเขาเอง

พระ:

ช่อง cantrips เวทย์มนตร์ศักดิ์สิทธิ์: 3=3 (คลาสตัวละคร)

ช่องคาถาเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ระดับ 1: 2=1 (คลาสตัวละคร) + 1 (ปัญญา)

เขามีช่องใส่ cantrip 3 ช่องและช่องคาถาระดับ 1 2 ช่อง เขาสามารถเลือกคาถาศักดิ์สิทธิ์จาก 12+25 คาถาใดก็ได้

เช้าตรู่ของวันนี้ เมื่อ Zhao Xu ต่อสู้กับ Antonya เขาก็ตระหนักว่าคาถาทั้ง 5 สามารถใช้หมดในเวลาอันสั้นมาก

เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีคนลงทะเบียน ID ในฟอรั่มว่า ‘เมื่อใดที่นักบวชจะมีอำนาจมากขึ้น’ และโพสต์บทความเพื่อประท้วงว่าเขามีช่องคาถาน้อยเกินไป

ผู้เล่นหลายคนที่สามารถไปถึงวิซาร์ดเลเวล 1 ได้ในที่สุด ตอนนี้เริ่มตระหนักว่าความยากในการเป็นพ่อมดและพลังของคลาสตัวละครนั้นไม่ตรงกันเลย

ในเกมออนไลน์อื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน หากคุณไม่ร่ายคาถาออกไปเกินโหลระหว่างการต่อสู้ คุณจะรู้สึกละอายใจที่จะเรียกตัวเองว่าพ่อมด ยิ่งไปกว่านั้น คุณจะสามารถดื่มยาสีฟ้าบางชนิดเพื่อฟื้นฟูพลังเวทย์มนตร์ของคุณได้

แต่ในอาเธอร์ หลังจากที่คุณเสกคาถาไปสี่หรือห้าคาถา คุณก็เสร็จแล้ว

และหลังจากที่คุณร่ายคาถาทั้งหมดสำหรับวันนั้นเสร็จแล้ว คุณจะไม่สามารถร่ายได้อีกจนกว่าจะถึงวันถัดไป ปัญหานี้ทำให้นักเวทย์มนตร์หลายคนที่เสร็จสิ้นการฝึกแล้วโกรธมาก และแม้แต่ผู้ที่ยังอยู่ในการฝึกก็ยังไม่เข้าใจเรื่องนี้

Zhao Xu รู้ว่าคนเหล่านี้ยังคงไม่เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดนี้ และพวกเขายังคงเชื่อว่าอาเธอร์เป็นเพียงเกมมาตรฐานที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มเลเวลและฆ่าสัตว์ประหลาด

พวกเขายังไม่รู้ว่าการศึกษา การทำภารกิจ หรือการพัฒนาตนเองเป็นสิ่งที่สามารถช่วยให้พวกเขาเลเวลอัพได้

ในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา จะใช้เวลาประมาณอีกหนึ่งเดือนหรือมากกว่านั้นเพื่อให้ทุกคนตระหนักดีว่าช่องคาถาต้องใช้อย่างระมัดระวังและชาญฉลาด

แต่ Zhao Xu ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นอีกต่อไป เขามีช่องคาถานักบวชเพิ่มเติม ดังนั้นอย่างน้อยที่ระดับ 1 เขามีตัวเลือกมากกว่าสองเท่าเมื่อเทียบกับผู้เล่นคนอื่นๆ

ในอาเธอร์ ช่องคาถาเพิ่มเติมดีกว่าทองคำ

ด้วยประสบการณ์ที่เขามีในฐานะพ่อมด Zhao Xu ได้พิจารณาคาถาเวทย์มนตร์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดที่มีอยู่และเลือกตามนั้น

ไม่ว่าในกรณีใด เขาไม่จำเป็นต้องออกไปรบตอนนี้ หลังจากเตรียมคาถาเหล่านี้แล้ว เขาก็แค่จะใช้มันให้เสร็จ

ในบรรดา cantrips เขาได้เตรียม Create Water, Detect Magic และ Mending

สำหรับช่องคาถาระดับ 1 เขาได้เตรียมความโปรดปรานอันศักดิ์สิทธิ์และภาษาที่เข้าใจ

หลังจากที่เขาเลือกสิ่งเหล่านั้นเสร็จแล้ว ก็รู้สึกเหมือนมีพลังงานศักดิ์สิทธิ์แปลก ๆ ถูกส่งตรงเข้าสู่ร่างกายของ Zhao Xu

มันทำให้ร่างกายของเขารู้สึกชาและรู้สึกเสียวซ่า และจิตวิญญาณของเขาก็สดใสขึ้นและมีพลังมากขึ้น

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ฟื้นจากความรู้สึกมึนงงนั้น

เขามองไปที่นาฬิกาทรายตรงมุมห้องแล้วตระหนักว่าหนึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้ว

คาถาที่เขาเตรียมไว้สำหรับคลาสพ่อมดเมื่อเช้าวันนั้นได้หายไปแล้ว ซึ่งหมายความว่าพวกมันถูกใช้ไปแล้ว

Zhao Xu เพิ่งได้รับเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาก็ไม่ได้ตื่นเต้นกับมันมากนัก

เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ที่นักบวชใช้นั้นคล้ายคลึงกับเวทมนตร์ลึกลับที่พ่อมดใช้ซึ่งประกอบขึ้นจากคาถาและท่าทางด้วย

เพียงแต่ว่า เมื่อเปรียบเทียบกับพ่อมดแล้ว นักบวชไม่จำเป็นต้องเข้าใจว่าทำไม พวกเขาเพียงแค่ต้องทำตามขั้นตอนที่จำเป็นและพวกเขาก็จะสามารถร่ายคาถาได้สำเร็จ

Zhao Xu มีประสบการณ์ในฐานะพ่อมด ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องได้รับการฝึกอบรมในส่วนนี้เลย

เขาดูสถิติตัวละครของเขาทันทีและเริ่มเลียนแบบคาถาและท่าทางของคาถาที่เขาเลือกและเตรียมไว้แล้ว

เขาเป็นเหมือนมือใหม่ที่พยายามเลียนแบบครูสอนเต้นรำ Zhao Xu แทบจะไม่สามารถอ่านคาถาและทำท่าทางที่ถูกต้องได้เมื่อเขาผ่านมันเป็นครั้งแรก

ในที่สุดเขาก็ตะโกนในใจ: สร้างน้ำ!

ฝ่ามือของ Zhao Xu ว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง ทันใดนั้น น้ำหวานที่สะอาดก็พุ่งออกมาจากพวกเขา

เขาไม่มีภาชนะสำหรับกักเก็บน้ำ น้ำจึงไหลต่อไปบนพื้นโดยไม่หยุด

มันดำเนินต่อไปจนกระทั่งน้ำเจ็ดหรือแปดลิตรไหลออกมา เพียงพอที่จะเติมน้ำหลายถัง และพื้นหอพักของ Zhao Xu ก็เปียกทั้งหมด

โชคดีที่เขาพักอยู่ที่ชั้นล่างและพื้นทำจากอิฐ ไม่เช่นนั้นเขาคงมีปัญหามากในการทำความสะอาดสิ่งสกปรกนี้

และหลังจากที่เขาเห็นว่าคาถาของเขาสามารถสร้างน้ำดื่มได้มากมายขนาดนี้ Zhao Xu ก็ตกอยู่ในความคิดที่ลึกซึ้งแทน

เมื่อเปรียบเทียบกับเวทมนตร์ลึกลับของพ่อมด เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ของนักบวชนั้นอ่อนแอในการควบคุมการต่อสู้ แต่มีความแข็งแกร่งมากในการช่วยเหลือ

อย่างน้อยที่สุด คาถารักษาที่สำคัญเกือบทั้งหมดก็เป็นเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์โดยเฉพาะ

Zhao Xu เริ่มเข้าใจอย่างช้าๆว่าทำไมนักเวทย์มนตร์เหล่านั้นจึงดูสูงและทรงพลังอยู่เสมอ

เป็นเพราะพวกเขาได้มาถึงขั้นแห่งความพอเพียงแล้ว

พ่อมดต้องเรียนรู้คาถาเพิ่มเติม ในขณะที่นักบวชต้องขอคาถาจากเทพเจ้าของพวกเขา

หากพวกเขาขาดสิ่งใดไป พวกเขาก็สามารถสร้างมันขึ้นมาได้

เมื่อเขาไปถึงระดับสูงเพียงพอแล้ว Zhao Xu ก็จะสามารถสร้างอาหารและแม้แต่บ้านได้ในที่สุด

ดังนั้น เมื่อวันสิ้นโลกเกิดขึ้น นักเวทย์มนตร์เหล่านี้จึงเป็นคนที่หามุมและทำอะไรก็ตามที่จำเป็นในชีวิตประจำวันได้อย่างมีความสุข

หลังจากคิดถึงความโง่เขลาในชีวิตที่แล้ว Zhao Xu ก็ดำเนินแผนเดิมต่อไป

จุดสนใจหลักของเขาคือคาถารักษา

ในชีวิตก่อนหน้านี้ Zhao Xu ได้รับคาถารักษามากมายจากนักบวชเมื่อเขาต่อสู้ในการต่อสู้ ความรู้สึกว่าพลังงานชีวิตของเขาได้รับการฟื้นฟูในทันทีนั้นเป็นสิ่งที่น่าจดจำ

นั่นคือความสำคัญของ Hit Points ในแต่ละคลาสของตัวละครเหล่านี้

คาถารักษาของนักบวชสามารถช่วยให้พวกเขาฟื้นฟู Hit Points ได้

ตามทฤษฎี ตราบใดที่คุณไม่ถูกฆ่าตายทันที ถ้ามีนักบวชเพียงพอที่จะสนับสนุนสถานการณ์ และคุณมีคลาสตัวละครที่สามารถป้องกันได้ดีพอๆ กับรถถังของกองทัพ ใครๆ ก็สามารถต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังจริงๆ ได้ ในอาเธอร์โดยการขัดสีเพียงอย่างเดียว และคุณอาจชนะแม้ว่าฝ่ายของคุณจะอ่อนแอกว่าก็ตาม

ในฐานะคนที่เป็นตัวแทนของการรักษา นักบวชที่ดีสามารถเปลี่ยนคาถาใดๆ ที่พวกเขาเตรียมไว้โดยอัตโนมัติให้เป็นคาถารักษาได้

ในทางกลับกัน นักบวชที่ชั่วร้ายสามารถเปลี่ยนคาถาใดๆ ที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เป็นคาถาสร้างความเสียหายได้

แม้ว่าการจัดตำแหน่งของ Zhao Xu จะเป็นกลาง แต่เขาก็ยังตัดสินใจที่จะเลือกเปลี่ยนคาถาของเขาเป็นคาถารักษาอย่างเชื่อฟัง

ภายในรายการคาถาสำหรับพ่อมด มีคาถามากมายที่สามารถสร้างอันตรายได้มากมาย

ความสามารถในการแปลงคาถาเหล่านี้เป็นสิ่งที่ Zhao Xu มีโดยธรรมชาติ เนื่องจากเขาเป็นนักบวช และเขาไม่จำเป็นต้องฝึกฝนในด้านนี้

แต่ตอนนี้เขามีคาถา และเขาก็มีความสามารถในการเปลี่ยนใจเลื่อมใสด้วย

เขาแค่พลาดเป้าหมายที่ได้รับบาดเจ็บไปแล้ว

หลังจากคิดทบทวนแล้ว เป้าหมายก็ต้องเป็นตัวเขาเอง

Zhao Xu มองไปรอบๆ หอพักทั้งหมด แต่ไม่พบของมีคมเลย

Zhao Xu ยกหมัดของตัวเองขึ้นและทำได้เพียงหัวเราะอย่างเชื่องช้า

ไม่มีผู้เล่นคนใดที่เสี่ยงชีวิตออกไปที่นั่นจะจินตนาการถึงสถานการณ์นี้ พวกเขารอมานานมาก แต่ก็ยังไม่ได้รับคาถารักษาใดๆ และพวกเขาทำได้เพียงคร่ำครวญและบ่นเกี่ยวกับมันทางออนไลน์ทุกวัน

และตอนนี้ คาถารักษาอันล้ำค่านี้กำลังจะถูกใช้หมดไปอย่างง่ายดายโดยเด็กคนนี้ที่ต้องการจะทดสอบมัน

Zhao Xu หายใจออกช้าๆ มันน่าอายเล็กน้อยที่เขาต้องทำร้ายตัวเองจริงๆ แต่เนื่องจากเขาไม่สามารถหาใครมาลองใส่ได้ เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทำแบบนี้

เขาหันกลับมามองหมัดของตัวเอง หากเขาชกตัวเองด้วยมือเปล่า ความเสียหายต่อ Hit Points ของเขาจะเป็น 1D3

เขามี 6 แต้ม ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวที่จะชกตัวเองด้วยหมัดเดียว นั่นจะเป็นเรื่องตลก

ดังนั้น ด้วยการแกว่งอันทรงพลัง Zhao Xu จึงใช้กำลังทั้งหมดเพื่อชกตัวเองเข้าที่หน้าอก

การโจมตีโดยไม่ได้ป้องกัน ทำให้เขารู้สึกเจ็บหน้าอกทันที และเขาแทบจะหายใจไม่ออก

จงเซียะเปิดใช้งาน ‘การโจมตีด้วยหมัดเปล่า’ การลงโทษด้วยการโจมตี -4 จะทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส 1D3=2

พลังชีวิตของเขาลดลงเหลือ 4 แต้มทันที

หลังจากสงบสติอารมณ์ลงได้สักพัก Zhao Xu ก็ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น ในชีวิตก่อนของเขา เขาได้รับบาดเจ็บจนทะลุหน้าอกและท้องด้วยซ้ำ

เขายังคงปฏิบัติตามคาถาและท่าทางเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บเล็กน้อยเพื่อที่จะเสกคาถา

ทันใดนั้น คาถาแห่งความโปรดปรานอันศักดิ์สิทธิ์ระดับ 1 ก็ถูกดึงออกจากช่องโดยจิตสำนึกของเขา

พลังงานแห่งเวทย์มนตร์สามารถถูกแยกออกจากกันเพื่อเป็นวัสดุที่ใช้รักษาบาดแผลแสง

ทันทีที่เขาร่ายคาถาเสร็จแล้ว ลำแสงสีขาวบริสุทธิ์และสว่างก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของ Zhao Xu มันไม่ร้อนแต่กลับรู้สึกอบอุ่นและสบายใจ

คาถารักษาของนักบวชส่วนใหญ่เป็นคาถาสัมผัส และการสัมผัสง่ายๆ ก็ทำให้ได้ผล

Zhao Xu วางลำแสงนี้ไว้บนหน้าอกของเขาเอง

กระดานข้อความของเขาแสดงข้อความใหม่ทันที: คุณต้องการปฏิเสธผลของคาถานี้หรือไม่? ไม่มีอันตรายใด ๆ (หากคุณปฏิเสธ คุณต้องทุ่มพินัยกรรม)

Zhao Xu เพิกเฉยต่อข้อความโดยสิ้นเชิงและปล่อยให้ยอมรับผลของเวทย์มนตร์ตามค่าเริ่มต้น

ความอบอุ่นสดชื่นไหลเข้าสู่หน้าอกของเขา และความรู้สึกหมองคล้ำในอกที่เขารู้สึกก่อนหน้านี้ก็หายไปในทันที

มันเป็นความรู้สึกแบบเดียวกับที่เขาเคยได้รับเมื่อเขาได้รับคาถารักษาครั้งสุดท้าย

ในชั่วพริบตา เขาสามารถเห็นได้ว่าพลังชีวิตทั้งหมดของเขากลับมาที่ระดับสูงสุดแล้ว

จงเซียะได้รับเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ระดับ 1 คาถารักษาบาดแผลแสง การฟื้นฟูพลังชีวิตคือ 1D8+1=3+1=4 HP

เมื่อเขาเห็นข้อความนี้ Zhao Xu ก็อุทานกับตัวเองว่าคาถารักษาเหล่านี้ทรงพลังเพียงใด มันเพียงพอแล้วที่จะฟื้นฟูจำนวนแต้มพลังชีวิต 1D8+X โดยที่ X เทียบเท่ากับคลาสร่ายเวทของเขา ตอนนี้เขาอยู่ที่ระดับ 1 ดังนั้นเขาจึงมีเพียง 1 แต้ม และสูงสุดคือ 5

นั่นหมายความว่าที่ระดับ 1 เขาสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตได้เพียง 2 ถึง 9 เท่านั้น มันไม่มาก แต่สำหรับคนส่วนใหญ่ มันก็เกินพอ

ตั้งแต่ต้นสัปดาห์ที่ผ่านมา ผู้เล่นหลายคนที่เลือกคลาสตัวละครที่เก่งในการต่อสู้ระยะประชิดได้สำเร็จการศึกษาจากหลักสูตรฝึกฝนแล้ว

และมีผู้เล่นนับไม่ถ้วนคร่ำครวญและบ่นในฟอรั่มว่าหลังจากที่พวกเขาได้รับบาดเจ็บ พวกเขาตกใจที่ไม่สามารถฟื้นฟูสุขภาพของตนเองได้โดยอัตโนมัติ

หากพวกเขานอนบนเตียงทั้งคืน พวกเขาจะได้รับ HP คืนเพียง 1 HP และหากพวกเขานอนอยู่บนเตียงทั้งวัน พวกเขาจะได้รับเพียง 2 HP เท่านั้น

ดังนั้น หากนักสู้เริ่มต้นด้วย HP ประมาณ 12 และได้รับบาดเจ็บจนถึงจุดที่เขาเหลือ HP เพียง 1 จากนั้นเขาจะต้องนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลาอย่างน้อยสี่ถึงห้าวันก่อนที่เขาจะสามารถฟื้นฟูสุขภาพของเขาได้เต็มที่

สิ่งนี้ทำให้ประสิทธิภาพของพวกเขาลดลงอย่างมากในการเก็บเลเวลให้มากพอที่จะเอาชนะมอนสเตอร์ได้

แน่นอน Zhao Xu รู้ดีว่าถ้าคุณเป็นตัวละครเลเวล X หลังจากพักผ่อนหนึ่งคืน คุณสามารถฟื้นฟู HP ได้จำนวน X และถ้าคุณพักผ่อนทั้งวัน คุณจะฟื้นฟู HP 2 เท่า แต่กระบวนการรักษาตามธรรมชาติแบบนี้ไม่เคยพอเมื่อเป็นเรื่องของพลังชีวิตของผู้เล่น

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมคลาสตัวละครนักบวชจึงกลายเป็นหัวข้อยอดนิยมเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นครั้งแรก

แต่ในขณะเดียวกัน จำนวนนักบวชที่สามารถสำเร็จการศึกษาระดับ ก. ของพวกเขาได้ การฝึกงานและการเป็นนักบวชที่แท้จริงมีน้อยมาก พวกเขาไม่ได้ดีไปกว่าพ่อมดมากนัก

ถ้า Zhao Xu เต็มใจที่จะก่อตั้งทีมร่วมกับคนอื่นๆ โดยประกาศตัวเองว่าเป็นพ่อมดจะทำให้เขาถูกดูหมิ่น แต่ถ้าเขาประกาศตัวเองว่าเป็นนักบวช หลายๆ คนก็จะต้อนรับเขาด้วยความอ้าแขนกว้าง และเขาจะได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี

เขาได้ยินจากจางฉีเมื่อวันก่อนว่าเพื่อนร่วมชั้นหลายคนได้ตัดสินใจที่จะลบตัวละครดั้งเดิมของพวกเขาและเปลี่ยนไปเป็นนักบวช แม้ว่าทุกคนจะบอกว่าพวกเขาไม่รู้ว่าจะเพิ่มระดับเป็นนักบวชได้อย่างไร

หลังจากที่ Zhao Xu ได้ทดสอบและพิสูจน์ความสามารถของเขาในการร่ายคาถารักษากับตัวเองอย่างเป็นธรรมชาติแล้ว เขาก็ไม่สนใจกับคาถาที่เหลืออยู่ในช่องคาถาของเขาอีกต่อไป

ตอนนี้เขาหันกลับมามองดูและศึกษาคำอธิบายของคานทั้ง 12 อันและคาถาระดับ 1 อีก 25 อันอีกครั้ง

หลังจากที่เขาอ่านคาถาเหล่านี้ทั้งหมดแล้ว พวกมันจะปรากฏในรายการคาถาที่รู้จักในส่วนนักบวชของค่าสถานะตัวละครของเขาเอง

เมื่อเทียบกับการรู้วิธีร่ายเวทย์แล้ว การรู้ว่าอันไหนที่จะใช้จริงๆ ถือเป็นสิ่งสำคัญมาก

ขณะที่ Zhao Xu มองผ่านคาถาอย่างช้าๆ ดวงตาของเขาก็หยุดลง

สายตาของเขามุ่งความสนใจไปที่ Cantrip สร้างบาดแผลเล็กน้อย

นักบวชที่มีหน้าตาใจดีเช่นเขาจะไม่สามารถแปลงอะไรก็ตามให้กลายเป็นคาถาที่เป็นอันตรายเช่นนี้ได้ตามธรรมชาติ แต่นั่นไม่ได้หยุดเขาจากความสามารถในการเตรียมมันให้เป็นหนึ่งในคาถาดั้งเดิมของเขา

ช่องคาถาสำหรับ cantrips ไม่มีค่าสำหรับเขามากนัก เขาสามารถเตรียมคาถาสร้างบาดแผลเล็กน้อยและสร้างความเสียหายให้กับตัวเองได้ 1 แต้มก่อน

จากนั้นเขาก็สามารถใช้คาถารักษาเพื่อรักษาตัวเองเพียงเพื่อพิสูจน์ว่ามันได้ผล

เขาไม่จำเป็นต้องเสี่ยงต่อการสร้างความเสียหายให้กับตัวเองมากเกินไปโดยการต่อยตัวเอง

ทันใดนั้น Zhao Xu ก็รู้สึกว่าเขาสามารถเป็นพ่อมดได้จริงๆ เพียงเพราะเขาได้ย้อนเวลากลับไป

2 วิ