ก้าวข้ามสวรรค์ทั้งเก้า - บทที่ 420

ตอนที่ 420: เจ้าโง่ เจ้าเหนื่อยหรือเปล่า?

ผู้แปล: Novel Saga บรรณาธิการ: Novel Saga

วิญญาณดาบถอนหายใจลึกในจิตสำนึกของเขาแล้วพูดว่า “แต่เธอต้องไปที่สวรรค์สามชั้นกลางหรือสามสวรรค์ชั้นบนหลังจากที่เธอไปถึงระดับหนึ่งแล้ว เธอไม่สามารถโปรโมตอะไรได้มากนักในสามสวรรค์ล่าง”

ชูหยางถักคิ้วของเขา เขาเงยหน้าขึ้นมองดู Wu Qian Qian ที่ประหลาดใจอย่างน่ายินดี และพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “ฉันจะให้คำแนะนำนั้นแก่เธอเมื่อถึงเวลา…”

ทุกวันนี้มีทางตันในสนามรบ Diwu Qing Rou ดูเหมือนจะบ้าดีเดือดไปแล้ว และเขาก็ระบายความโกรธออกมาอย่างไม่หยุดยั้ง Iron Cloud ทำได้เพียงหันไปใช้การป้องกันแบบพาสซีฟ เนื่องจาก Tie Long Cheng รู้สึกงุนงงกับปรากฏการณ์ที่ผิดปกติอย่างยิ่งนี้!

[Storms don’t last forever, and it doesn’t pour all day long! Diwu Qing Rou doesn’t understand this truth. He’s wantonly attacking again and again without making time for rest. His troops will get tired at this rate. And, he will be in big trouble when Iron Cloud launches a counterattack.]

[Why is this wise and clever man making such an obvious mistake?]

อย่างไรก็ตาม Chu Yang ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ จากเรื่องนี้เลย ดังนั้น เขาจึงดูแลกองทหารสามแสนคนของเขาอย่างใจเย็น ชูหยางนิ่งเฉยราวกับภูเขาอันยิ่งใหญ่ แม้ว่าตีหวู่ชิงโหรวจะโจมตีอย่างป่าเถื่อนก็ตาม!

เขาแน่ใจว่าตีหวู่ชิงโหรวมีแผน!

และเวลาที่ต้องต่อสู้อย่างเด็ดขาดกับ Diwu Qing Rou จะมาถึงเมื่อแผนนั้นบรรลุนิติภาวะ

ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นกลยุทธ์ แท็คติกทำให้ทั้งสองฝ่ายเหนื่อยหน่าย! อย่างไรก็ตาม ทหารของ Great Zhao จะเหนื่อยล้าทางร่างกายเท่านั้น… ไม่ใช่ทางจิตใจ ในความเป็นจริง พวกเขายังคงมีจิตวิญญาณที่ดีเพราะมันคงจะน่าตื่นเต้นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้สำหรับพวกเขาที่เห็นว่าพวกเขาเป็นผู้โจมตี ในขณะที่ศัตรูเพียงป้องกันการโจมตีของพวกเขาเท่านั้น

ในทางกลับกัน ทหารของไอรอนคลาวด์ก็เสียใจ ในความเป็นจริงพวกเขาค่อนข้างหดหู่ใจ พวกเขาเผชิญกับการโจมตีของศัตรูอย่างไม่หยุดยั้ง และทำได้แค่ป้องกันหรือถอยเท่านั้น และพวกเขาก็ใช้พลังของตนจนหมดเพื่อปกป้องตำแหน่งของตนจากการถูกทำลาย

สิ่งนี้จะไม่ทำให้รุนแรงขึ้นได้อย่างไร!

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถดำเนินการอย่างหุนหันพลันแล่นได้ เพราะการเปิดการป้องกันใดๆ อาจทำให้กองทัพของ Diwu Qing Rou มีโอกาสมุ่งเน้นไปที่การขยายมัน แล้วศัตรูก็กลืนกินพวกมันได้!

ทุกคนเข้าใจประเด็นนี้ชัดเจนมาก นั่นเป็นเพราะว่าหน่วยทหารสามหน่วยจะถูกส่งไปจากทิศทางที่แตกต่างกันในแต่ละครั้ง หน่วยทหารสองหน่วยจะพยายามบุกเข้าไปในการก่อตัวของเมฆเหล็ก ในขณะที่หน่วยที่สามจะยังคงโจมตีเหมือนคนบ้า เห็นได้ชัดว่าหน่วยทหารทั้งสองจะขยายช่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นในขบวนทันที และพวกเขาสามารถฉีกรูปแบบทั้งหมดออกจากกัน

ยิ่งไปกว่านั้น ศัตรูจะส่งทีมโจมตีอีกทีมเพื่อใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ หากพวกเขาพยายามระดมกำลังทหารจากค่ายทหารอื่น

กลยุทธ์ของ Diwu Qing Rou นั้นบ้าไปแล้ว… แต่ได้ผล!

ชูหยางมีความรู้สึก [It seems that Diwu Qing Rou is deliberately forcing the two armies in an explosive warfare. He’s pushing them to the point of exhaustion. He’s shoving them to the end of the line. And then, he would start a decisive battle to death!]

ชูหยางตระหนักเรื่องนี้แล้ว แต่เขาก็ยังไม่เชื่อ [Why? Diwu Qing Rou has no reason to go so far!]

ดังนั้น เขาสามารถคาดเดาต่อไปได้ในตอนนี้ในขณะที่เขาจัดการกับการโจมตีที่รุนแรงและยุทธวิธีการต่อสู้ที่คุกคามของกองทัพของ Great Zhao อย่างต่อเนื่อง

กองทัพของจ้าวผู้ยิ่งใหญ่ก็ปรากฏขึ้นราวกับพายุและโจมตี จากนั้นไม่นานพวกเขาก็แยกย้ายกันไปเหมือนกระแสน้ำลง ดูเหมือนทหารของ Great Zhao ไม่รู้ว่าการรู้สึกเหนื่อยล้าหมายความว่าอย่างไร…

ชูหยางคาดว่าจะมีการโจมตีจากแผนกขี่ม้าทองคำท่ามกลางเรื่องทั้งหมดนี้…แต่พวกมันไม่เคยปรากฏตัวเลย

“ท่านรัฐมนตรี ขวัญกำลังใจของกองทัพเรากำลังลดลง” Chu Yang อยู่ในเต็นท์ของเขาตอนที่ Wu Kuang Yun ก้าวเข้ามา เขาดูกังวลเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดว่า “ทุกคนหดหู่ เราจะอยู่แบบนี้ได้นานแค่ไหน”

“ขวัญกำลังใจของผู้ชายคุณตกต่ำ… หรือเป็นของคุณ?” ชูหยางเงยหน้าขึ้นและมองเขาด้วยสายตาเอียง

“เอ๊ะ… จริงๆ แล้ว… ฉันแค่ไปถามผู้บัญชาการทหารสูงสุดและฝ่าบาท แต่พวกเขาไม่ได้ให้คำแนะนำใดๆ…” ใบหน้าของอู๋กวงหยุนแดงก่ำจากความกังวลใจ

“ช้าลงหน่อย” จู่ๆ ชูหยางก็คิดว่า [the morale of the army might plummet irrevocably if this goes-on for long. Wu Kuang Yun is grumpy and violent, but he’s still a famous army general. And, even someone of his stature is panicking like this. So, how can the ordinary troops be calm?]

[It’s necessary to take some action now.]

ดวงตาของ Chu Yang กลอกไปในลักษณะแปลก ๆ ในขณะที่เขาโบกมือเพื่อกวักมือเรียก Wu Kuang Yun เข้ามาใกล้ จากนั้นเขากล่าวว่า “ทำสิ่งนี้และสิ่งนี้หลังจากที่คุณออกไปแล้ว… และทำสิ่งนั้นเมื่อกองทัพของจ้าวผู้ยิ่งใหญ่กลับมาอีกครั้ง…”

อู๋กวงหยุนยิ้มแย้มแจ่มใสและพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากนั้น เขาก็ยกนิ้วโป้งให้ชูหยางอย่างชื่นชม และรีบวิ่งออกไปราวกับลมกระโชกแรง

อู๋เชียนเฉียน – ซึ่งอยู่ด้านหลังชูหยาง – อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเหมือนกิ่งก้านของต้นไม้ [Chu Yang is too mischievous. He actually plans to pull such a prank… and that too in a serious war like this one…]

เสียงกีบดังก้องกังวานในคืนนั้น และมันก็ตามมาด้วยเสียงโหยหวน กองทัพของจ้าวผู้ยิ่งใหญ่พุ่งเข้ามาราวกับฝูงหมาป่าที่พุ่งลงมาจากภูเขา

อย่างไรก็ตาม จู่ๆ กองทัพของ Iron Cloud ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “พวกโง่ๆ กำลังมา… ฮ่าฮ่าฮ่า… แก๊งไอ้โง่นั่นอีกแล้ว…”

“ดูนั่นสิ แก๊งไอ้โง่พวกนี้วิ่งไปมาหลายครั้งทุกคืนเหมือนฝูงสุนัข นี่มันโคตรบันเทิงเลย!”

“ พี่น้องออกมาดูการแสดง”

“โอ้ เรานั่งอยู่ที่นี่เพื่อรอให้แก๊งไอ้โง่นี่เริ่มเล่น Motherfucker เรื่องนี้สนุกมากที่ได้ดู! เราไม่จำเป็นต้องไปโรงละครและใช้เงิน เราสามารถชมละครตลกเรื่องนี้ได้ฟรีที่นี่…”

ในที่สุดกองทัพของ Iron Cloud ก็ประสบความสำเร็จในการระบายความโกรธและความคับข้องใจที่อัดอั้นไว้จากวันที่ผ่านมา ในขณะที่คำพูดดังกล่าวระเบิดออกไปก็ขยายขอบเขตออกไป และในไม่ช้า ทหารทุกคนก็เริ่มส่งเสียงโห่ร้องดังลั่น ไม่นานหลังจากนั้น… ฝูงชนทหารหลายพันคนก็เริ่มร้องพร้อมเพรียงกัน “ไอ้โง่! คุณมา! ไอ้โง่~~~ เหนื่อยมั้ย…”

กองทัพของ Great Zhao มาพร้อมกับความยิ่งใหญ่และความแข็งแกร่ง แต่การมาถึงของพวกเขาก็พบกับการปฏิบัติเช่นนี้ ทันใดนั้นพวกเขาก็โกรธจัด พวกเขาสังหารไประยะหนึ่งและชดใช้พร้อมกับผู้บาดเจ็บล้มตาย จากนั้นพวกเขาก็ถอนตัวออกไปทันที อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้ยินเพียงเสียงโห่ร้องดังลั่นในขณะที่พวกเขากำลังล่าถอย…

“ไอ้โง่… จะไปไหม?”

“ไอ้โง่ กลับมาเร็วๆ นี้…”

นายพลจาก Great Zhao ผู้ควบคุมการโจมตีครั้งนี้เกือบล้มลงจากหลังม้า

นอกจากนี้ อู๋กวงหยุนยังอยู่ในแนวหน้า และเป็นผู้นำการยุยงนี้ เขาเคยสร้างเพลงขึ้นมาภายในเวลาครึ่งวันด้วยความช่วยเหลือจากผู้ชายที่โดดเด่นและตรงไปตรงมาบางคน จากนั้นเพลงนี้ก็ดังไปทั่วกองทัพ

เพลงนี้ชื่อว่า ‘คุณเหนื่อยไหม?’ เนื้อเพลงมีดังนี้…

“คุณป่วยเหมือนสุนัขทุกคืน คุณเหนื่อยไหม คุณ Stupid C*nts?

คุณสามารถขี่ม้าได้หรือไม่ เจ้าไอ้โง่? คุณสามารถไปทำสงครามได้หรือไม่?

คุณถูกสร้างมาให้วิ่งไปมาทั้งคืนเหมือนของเล่น คุณเหนื่อยไหม คุณ Stupid C*nts? อ่า อู้ อู๋ อู๋ ~~~

ไอ้โง่ แม้ว่าคุณจะขมขื่น แม้ว่าคุณจะเหนื่อยก็ตาม

แต่ฉันรู้สึกสบายใจมากเมื่อมองดูผู้ชายดีๆ เช่นคุณที่ต้องทนทุกข์ทรมานทุกวัน…

อู้ว อู้ว อู้ว…

ไอ้โง่กำลังทนทุกข์ทรมาน ไอ้โง่เหนื่อยแล้ว ไอ้โง่คือเด็กดีที่ให้ความบันเทิงแก่เรา!

โอ้เด็กดี!

ตัม ตัม แคลง ตัม ตัม แคลง…”

ดังนั้น ทุกคนในฝั่ง Iron Cloud จึงยุ่งอยู่กับการเตรียมการต้อนรับศัตรูเมื่อถึงเวลาที่ทหารของ Great Zhao มาถึงในคืนนั้น ในความเป็นจริง พวกเขาได้สร้างเวทีขนาดใหญ่ด้วยซ้ำ พวกเขาได้เตรียมวงออเคสตรามาประจำการบนเวทีนี้ วงออเคสตรานี้ประกอบด้วยทหารสองสามพันคน และพวกเขามีฆ้องและกลองด้วยซ้ำ ชายที่น่าทึ่ง 3,000 คนเหล่านั้นยกคออันแข็งแกร่งของพวกเขาพร้อมกันภายใต้คำสั่งของผู้ควบคุมวง และเริ่มร้องเพลงประสานเสียงด้วยเสียงอันไพเราะของพวกเขา “ไอ้โง่! คุณเหนื่อยไหม”

สภาพแวดล้อมของพวกเขาได้รับการรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา และได้มีการมอบหมายหน่วยรักษาความปลอดภัยพิเศษให้ปกป้องพวกเขา ดังนั้น นักร้องจึงมุ่งความสนใจไปที่การใช้ความเข้มแข็งและพลังทั้งหมดในการร้องเพลงให้สุดเสียง…

ดังนั้นเสียงจึงเหมือนฟ้าร้อง!

พวกเขาฝึกซ้อมมานับครั้งไม่ถ้วน ดังนั้นเสียงร้องอันดังของทหารหลายพันคนจึงบดบังเสียงร้องต่อสู้ของทหารนับหมื่นได้อย่างสมบูรณ์

ทหารเมฆเหล็กทุกคนหัวเราะออกมาดัง ๆ ในความเป็นจริงพวกเขากำลังยิ้มจากหูถึงหู พวกเขากำลังฆ่าศัตรูในด้านหนึ่ง ในขณะที่เพลิดเพลินอีกด้านหนึ่ง แม้แต่คนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ยังคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดในมือข้างหนึ่ง ขณะที่อีกข้างก็หัวเราะ [Motherf*ker, this is too entertaining.]

ความบันเทิงในค่ายทหารไม่ค่อยมีขอบเขตมากนัก อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเขากำลังสนุกสนานกันมาก… ต้องขอบคุณรายการดีๆ เช่นนี้ สิ่งนี้ได้กระตุ้นจิตวิญญาณของทุกคนด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มโบกอาวุธขณะที่ร้องไปพร้อมกับทำนอง

กองทหาร — ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทีมโจมตีประหลาดใจของ Great Zhao — รู้สึกราวกับว่าท้องของพวกเขาจะระเบิดด้วยความโกรธ

ในความเป็นจริง ครั้งหนึ่งพวกเขาถึงกับล้มเลิกแผนเดิมด้วยซ้ำ และพวกเขาก็โจมตีบนเวทีในขณะที่ทหารกำลังร้องเพลงอย่างเต็มกำลัง อย่างไรก็ตาม การกระทำนี้นำไปสู่การทำลายล้างอย่างสมบูรณ์…

มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากในระหว่างการสู้รบ แต่ทุกคนยังคงมีจิตวิญญาณที่ดี บรรยากาศที่หดหู่หลังการรบตามปกติได้หายไป และทุกคนก็ฮัมเพลงนี้อยู่เสมอ ในความเป็นจริง พวกเขาเริ่มตั้งตาคอยการโจมตีครั้งต่อไปจากกองทัพของ Great Zhao…

สิ่งประดิษฐ์ของรัฐมนตรี Chu ได้ช่วยคลี่คลายสถานการณ์ของ Iron Cloud Army ได้ยินเสียงทหารร้องเพลง ‘ไอ้โง่ เหนื่อยมั้ย?’ ในสามค่ายใหญ่ของ Iron Cloud ในช่วงเย็นเช่นกัน…

ทหารมีประสิทธิภาพมากขึ้นเรื่อยๆ ในการต่อสู้ ขณะที่เสียงร้องเพลงของพวกเขาดังและก้องกังวานมากขึ้นเรื่อยๆ ทหารคนหนึ่งถูกมีดของศัตรูแทงเข้าที่หน้าอกครั้งหนึ่ง เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจริงๆ แต่เขาเพียงเอียงศีรษะมองดูศัตรูแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าโง่ เหนื่อยไหม? คุณต้องรู้ว่าฉันรู้สึกสบายใจมาก…”

ประโยคนี้ทำให้ทหารศัตรูโกรธเคือง และเขาก็รีบรุดไปข้างหน้าอย่างดุเดือด “ดูสิว่าฉันจะทำให้คุณรู้สึกสบายใจได้อย่างไร!”

อย่างไรก็ตาม ทหารเมฆาเหล็กคนนั้นเผยรอยยิ้มอย่างไร้ความกังวลในขณะที่เขาดึงมีดออกจากหน้าอกของเขาและแทงเข้าไปในหัวใจของศัตรู…

Iron Cloud ได้ครอบครองตำแหน่งที่ได้เปรียบอย่างครอบคลุมในระหว่างการสู้รบในคืนนั้นแม้จะเป็นฝ่ายป้องกันตลอดเวลาก็ตาม กองทหารจำนวนมากจากทีมศัตรูที่เข้ามาบุกดินแดนของตนถูกทิ้งไว้ข้างหลัง และเห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกทำลายล้างไปหมดแล้ว

Tie Long Cheng ตบต้นขาของเขาขณะที่เขาหัวเราะอย่างควบคุมไม่ได้ภายในเต็นท์ของผู้บังคับบัญชา เขาไม่สามารถปกปิดความสุขของตัวเองได้ และยังคงเม้มริมฝีปากต่อไป “ให้ตายเถอะ! ราชาแห่งนรกชูคนนี้มากเกินไปแล้ว ฮ่าฮ่า…”

เตียปู้เทียนอยู่ข้างๆ แต่เธอไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เธอพูดไม่ออกเลย…

เธอพูดอะไรได้บ้าง? เธอไม่มีอะไรจะพูดจริงๆ เกี่ยวกับการแสดงผาดโผนเจ้าเล่ห์ที่ Chu Yang ดึงออกมา… โดยเฉพาะการแสดงผาดโผนประเภทนี้… ซึ่งนำมาซึ่งผลประโยชน์และไม่มีอันตรายเท่านั้น ดังนั้น เตียปู้เทียนทำได้เพียงเลือกที่จะปิดหูของเธอ และไม่ฟังเสียงร้องเพลงเหล่านั้น และเธอก็ทำได้เพียงฝืนยิ้มเท่านั้น…

เตียปู้เทียนยังได้รับความเข้าใจที่ชัดเจนจากสิ่งนี้ — ผู้ชายมีความปรารถนาโดยกำเนิดที่แข็งแกร่งมากที่จะสบประมาทและใช้ภาษาหยาบคาย…

อย่างไรก็ตาม เทีย ปู้เทียน ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เนื่องจากจิตใจของเธอกำลังหมกมุ่นอยู่กับปัญหาอื่นในขณะนี้ และปัญหาที่ร้ายแรงมากในตอนนั้น… ปัญหาร้ายแรงมาก…

และปัญหานี้ทำให้เธอสับสน…

~~ค่ายทหาร Zhao ผู้ยิ่งใหญ่~~

สีหน้าของตี่หวู่ชิงโหรวดูจริงจังมาก และใบหน้าของเขาซีดเล็กน้อย “สถานการณ์นี้เกิดขึ้นจากค่ายทหารไหนก่อน?”

“มันเกิดขึ้นจากค่ายใหญ่ของอู๋กวงหยุน! คนที่ชื่อซาเป่ย!” นายพลตอบด้วยสีหน้าแสดงความเกลียดชัง

“อู๋กวงหยุน…” ตีหวู่ชิงโหรวหัวเราะเบา ๆ ขณะที่แสงเย็นแวบวาบในดวงตาของเขา “ฉันพูดถูก Wu Kuang Yun และคนของเขาได้รับมอบหมายให้อยู่ภายใต้คำสั่งส่วนตัวของ King of Hell Chu ตามการประมาณการครั้งก่อนของเรา…”

เขายิ้มอย่างเคร่งขรึม “ทุกอย่างเหมือนกับที่ฉันประมาณการไว้ทุกประการ กองทัพของอู๋กวงหยุนควรอยู่ภายใต้การควบคุมของราชาแห่งนรกชู กลยุทธ์แปลก ๆ เช่นนี้อาจดูหยาบคายและดูเด็ก ๆ แต่มันมีบทบาทสำคัญในการเสริมสร้างขวัญกำลังใจของกองกำลังของ Iron Cloud… Wu Kuang Yun ไม่สามารถคิดอะไรแบบนี้ได้”

“ราชาแห่งนรกชูคือผู้ที่สร้างออบเหล่านี้ โครงสร้าง!” Diwu Qing Rou ได้ข้อสรุปที่ไม่อาจปฏิเสธได้

นายพลในกลุ่มผู้ชมก็ตกตะลึงทันที [so, it’s King of Hell Chu?]

“ท่านนายกรัฐมนตรีแล้วเราควรทำอย่างไรดี?” พวกนายพลถามพร้อมกัน

“เหมิงฮุน คุณได้เตรียมการทั้งหมดแล้วหรือยัง?” ตีหวู่ชิงโหรวถาม

จิ้งเหมิงฮุนลุกขึ้นยืนทันที “ท่านนายกรัฐมนตรี ทุกอย่างพร้อมแล้ว”