ก้าวข้ามสวรรค์ทั้งเก้า - บทที่ 428

บทที่ 428: ใครคือคนที่ฉันเป็นใคร

ผู้แปล: Novel Saga บรรณาธิการ: Novel Saga

สถานการณ์สงครามยิ่งวุ่นวายมากขึ้น!

กองทัพของหยูฮันรีบเข้าไปในสนามรบ และถูกมนต์เสน่ห์จากควันยาเสพติดในทันที คนเหล่านี้สูญเสียไปด้วยความโศกเศร้าและความขุ่นเคืองแล้ว จู่ๆ นี่ก็ทำให้พวกเขาบ้าดีเดือด…

ดูเหมือนผู้คนนับล้านสูญเสียสติในสงครามครั้งนี้ พวกเขากำลังพุ่งไปข้างหน้าอย่างป่าเถื่อนและสังหารอย่างรุนแรงในลักษณะที่ไม่เลือกหน้า!

Tie Bu Tian ก็รีบเข้าไปในสนามรบเช่นกัน เขาตามมาด้วยเงาและกองทัพของเขา ในไม่ช้าพวกเขาก็ค้นพบว่ามีบางสิ่งที่น่าคาวเกิดขึ้น ควันยาเสพติดพุ่งสูงขึ้นจากทุกทิศทุกทาง และทันใดนั้นเงาทั้งสองก็รู้สึกว่าสิ่งนี้ไม่ดีนัก จากนั้นพวกเขาก็เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วย Tie Bu Tian และพาเขาออกมาจากที่นั่น

ควันหนาทึบลอยไปรอบๆ ดังนั้น ทหารที่อยู่แถวๆ นี้ก็เริ่มสูญเสียสติเช่นกัน และรีบเข้าไปในสนามรบทีละคน อย่างไรก็ตาม เตียปู้เทียนและเงาทั้งสองออกมาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

บางสิ่งบางอย่างบนหน้าอกของ Tie Bu Tian จะกะพริบในลักษณะหมอกทุกครั้งที่ควันหนาทึบลอยผ่านไป วัตถุนี้จะระเบิดออกมาเป็นรัศมี จากนั้นความเปล่งประกายนี้จะปกคลุมทั้งร่างกายของเธอเพื่อปกป้องเธอ สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับเงาด้วยเช่นกัน พวกเขาทั้งสามประหลาดใจในตอนแรก แต่ต่อมาพวกเขาค้นพบว่าผลกระทบนี้เกิดจาก Yang Jade Chu Yang ลึกลับที่มอบให้พวกเขา

[This piece of Mysterious Yang Jade unexpectedly has such a function as well…]

ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติเมื่อพวกเขาถอนตัวออกจากสนามรบ อย่างไรก็ตาม บรรยากาศที่นองเลือดของสนามรบทำให้ Tie Bu Tian ป่วย ใบหน้าของเขากลายเป็นเถ้าถ่าน และเขาก็รู้สึกอยากจะอ้วก เขาถอยกลับไปหลายครั้งและกลับมาเป็นปกติหลังจากที่เขาย้ายไปไกลแล้วเท่านั้น

เงามืดมองเห็นความกังวลที่ค่อนข้างแปลกในดวงตาของเทียปู้เทียน…

มีผู้ชายเพียงไม่กี่หมื่นคนเท่านั้นที่ยังคงอยู่เคียงข้างเถี่ยปู้เทียนเพื่อปกป้องเขา และสนามรบก็อยู่ไม่ไกล ดังนั้น พวกม้าจะใช้เวลาไม่นานในการรีบเร่งมาที่นี่จากสนามรบ เตีย ปู้เทียน – บุคคลที่สำคัญที่สุดในฝั่งไอรอนคลาวด์ – อยู่ที่นี่ ในความเป็นจริง เขาอยู่ใกล้กับทหารของ Great Zhao หลายล้านคน แต่น่าประหลาดใจที่ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่มองเช่นนี้

เทีย ปู้เทียน แต่งเอง จากนั้นเขาก็มุ่งความสนใจไปที่สนามรบ เขามองดูภูมิประเทศโดยรอบ และทันใดนั้นก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง จากนั้น ความกังวลอันลึกซึ้งปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา… ราวกับว่าเขาทนไม่ได้ “ฉันเข้าใจแล้ว… ดังนั้น Diwu Qing Rou จึงรวมค่ายทหารของเขาเข้ากับภูเขาสูงที่อยู่ด้านหลัง และภูเขาก็ทำหน้าที่เป็นกระดูกสันหลังของมังกร เขาได้จัดเตรียม Great Array of Seven Killings! Diwu Qing Rou นี้ชั่วร้ายมาก!”

“การสังหารเจ็ดครั้งครั้งใหญ่?” เงานั้นก็งุนงง

“Great Array Seven Killings – ตามชื่อเลย – เป็นรูปแบบการสังหารที่รุนแรงและรุนแรงที่สุด และต้องใช้พลังชีวิตของผู้คนจึงจะดำเนินงานได้ ยิ่งจำนวนผู้เสียชีวิตมากเท่าไร… รูปแบบขบวนแถวนี้ก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งกว่านั้น ผู้คนสูญเสียความปรารถนาที่จะถอยกลับอย่างสิ้นเชิงเนื่องจาก Diwu Qing Rou ได้เตรียมยาเสน่ห์มากมายไว้ข้างใน… ดังนั้น ทุกคนจะถูกทำลายล้าง…”

เตียปู้เทียนอธิบายเรื่องนี้ในตอนแรก จากนั้น ผิวของเขาก็เปลี่ยนไปทันที “เงา รีบเข้าไปในแถวนั้นทันที และนำลุงของจักรพรรดิกลับมา! ทหารที่สามารถถอนกำลังได้ก็ทำให้พวกเขาถอนตัว อาร์เรย์นี้ได้กลายเป็นนรกที่มีชีวิต ดังนั้นผู้ที่อยู่ภายในนั้นจะเสียชีวิตเท่านั้น!”

เงานั้นปฏิบัติตามแล้วกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นเขาก็กลายเป็นลำแสงแห่งแสง และพุ่งเข้าสู่ขบวนการต่อสู้

เตีย ปู้เทียน มองดูด้วยท่าทางกังวล จากนั้นเขาก็ถอนหายใจยาว “ชีวิตของผู้คน 8 ล้านคน อา… ตีหวู่ชิงโหรว คุณกำลังพยายามทำอะไรอยู่? ทำไมคุณถึงตัดสินใจผิดพลาดเช่นนี้”

เห็นได้ชัดว่า Tie Bu Tian ไม่รู้ว่า Diwu Qing Rou ไม่ได้อยู่ที่นี่อีกต่อไป เขาจากไปแล้ว ชายชุดเขียวผู้ขัดขวางสวรรค์ทั้งสามตอนล่างได้ล่องลอยไปไกล…

ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ จากนั้น เงาก็พุ่งออกมาจากรูปแบบราวกับสายฟ้า เขากำลังอุ้มคนไว้บนหลังของเขา ร่างกายของบุคคลนี้อาบไปด้วยเลือด คนๆ นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Tie Long Cheng นายพลผู้เด็ดขาดและมีชื่อเสียงที่สุดในรุ่นนี้กำลังอยู่ในอาการโคม่า

“เกิดอะไรขึ้น?” เทีย ปู้เทียน ถามด้วยน้ำเสียงตกใจอย่างยิ่ง

“ฉันทำให้เขาหมดสติ…” เงานั้นยิ้มแห้ง “เขาสูญเสียสติไปแล้วเช่นกัน…”

“ไม่เป็นไร” เทีย ปู้เทียน หายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเขาก็จ้องมองไปอีกทางหนึ่ง “ทำไมกองทหารของรัฐมนตรี Chu ยังมาไม่ถึง?”

“รัฐมนตรี Chu เป็นคนฉลาดและมองการณ์ไกลอย่างยิ่ง ฉันคิดว่าเขาต้องคาดการณ์สถานการณ์นี้ไว้ ดังนั้นเขาจึงต้องระงับกองกำลังของเขา ฉันคิดว่าทหารที่เก่งที่สุดของ Iron Cloud ในปัจจุบัน…คือทหาร 300,000 นายที่ยังคงอยู่กับรัฐมนตรี Chu…”

เงาตอบพร้อมกับถอนหายใจ

แววตาแห่งความภาคภูมิใจและความสบายใจฉายแววผ่านดวงตาของเถี่ยปู้เทียนในขณะที่เขาพูดอย่างเคร่งขรึม “จะมั่นใจเสมอเมื่อรัฐมนตรี Chu จัดการสิ่งต่าง ๆ”

เงามองจากด้านข้าง และมองเห็นอารมณ์ที่แตกต่างในดวงตาของเทียปู้เทียน

ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นในเวลานี้ กองทหารม้าพุ่งเข้ามาราวกับพายุหมุน หัวหน้าหน่วยตะโกนประกาศว่า “เรามาที่นี่ภายใต้คำสั่งของรัฐมนตรีชู ฉันขอทราบได้ไหมว่าฝ่าบาทปลอดภัยหรือไม่”

“ฝ่าบาทปลอดภัยแล้ว! สถานการณ์ทางฝั่งรัฐมนตรี Chu เป็นยังไงบ้าง?” เงาตอบกลับเสียงดัง

“ท่านรัฐมนตรีกำลังเผชิญหน้ากับกรมขี่ม้าทองคำ รัฐมนตรีบอกว่าจะจัดการกับกรมขี่ม้าทอง ดังนั้นเราจะได้รับชัยชนะตราบใดที่ฝ่าบาททรงปลอดภัย!” หัวหน้าทีมตอบเสียงดัง

“เข้าใจแล้ว.. บอกให้รัฐมนตรีชูดูแล!” เตียปู้เทียนกล่าวเสียงดัง

“ใช่! ผู้ใต้บังคับบัญชาจะจำได้” จู่ๆ หมู่นักขี่ม้าก็หันหลังม้าไปรอบๆ พวกเขาเปลี่ยนทิศทางและรีบกลับไปในทิศทางที่พวกเขามา

“รัฐมนตรี Chu เป็นคนฉลาดและเด็ดเดี่ยวมาก” เงาคนหนึ่งพูดอย่างลึกซึ้ง

ดวงตาของ Tie Bu Tian เผยให้เห็นร่องรอยของความสุข เขาตระหนักในใจว่า [Chu Yang must’ve known the situation here. That’s why he’s concerned about my safety.]

[Chu Yang is right. Everyone is inside the Great Array of Seven Killings. Some of them might manage to survive in the end, but there won’t be many. So, Iron Cloud will win as long as I am alive!]

[That’s because I will still have soldiers in my hands — the three-hundred-thousand soldiers under the command of Chu Yang! However, Diwu Qing Rou would’ve invested the entirety of his manpower.]

ชูหยางได้จัดรูปแบบการต่อสู้ ‘ถังเหล็ก’ เพื่อเผชิญหน้ากับแผนกขี่ม้าทองคำ แต่ชูหยางจะไม่เริ่มการต่อสู้เด็ดขาดจนกว่าเขาจะได้รับข่าวความปลอดภัยของเตียปู้เทียน

และสิ่งนี้ทำให้ Jing Meng Hun เสียใจจนทนไม่ไหว

“ราชาแห่งนรกชู!” จิงเหมิงฮุนคำรามเสียงดัง “มาสู้กับฉันให้ตายเถอะ!”

อย่างไรก็ตาม ชูหยางก็เพิกเฉยต่อเขา

ในที่สุดนักขี่ก็กลับมา และนำข่าวที่ Chu Yang อยากจะได้ยินกลับมา “ฝ่าบาทปลอดภัย!”

ชูหยางรู้สึกโล่งใจทันที!

[Tie Bu Tian is safe. So, the only remaining task is to eliminate the Golden Horse Riders Department! I believe the enemy won’t have any strength left as long as that’s done.]

“เตรียมการทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า?” ชูหยางถาม

“ใช่!” อู๋กวงหยุนตอบอย่างตื่นเต้น ใบหน้าของเขาแดงไปหมด ในที่สุดเขาก็สามารถออกอาละวาดในสนามรบได้ เขาเพียงแค่มองดูสนามรบตลอดเวลานี้ แต่เขาอยากจะต่อสู้จนแทบตาย

“ฉันไม่ได้ถามคุณ!” Chu Yang มองไปที่ Chen Yu Tong และคนอื่น ๆ

“การเตรียมการทั้งหมดเป็นไปตามลำดับ!”

Cheng Zi Ang ตอบเสียงดัง

“แล้วฉันล่ะ?” อู๋กวงหยุนจ้องมองขณะที่เขาถามด้วยท่าทางกังวล

“คุณยกทัพไปยื่นมือให้ฝ่าบาท คุณต้องการมากกว่านี้ ปล่อยให้แผนกขี่ม้าทองคำเป็นหน้าที่ของฉัน” ชูหยางกล่าว ร่องรอยของอารมณ์ที่ซับซ้อนแวบขึ้นมาในดวงตาของเขาในขณะที่เขาพูดสองคำว่า ‘ฝ่าบาท’…

ชูหยางต้องจัดทำแผนที่คำนวณไว้อย่างดีเพื่อจัดการกับแผนกขี่ม้าทองคำ อย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะทำเช่นนั้น… เขาต้องค้นหาบางสิ่งที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน

แผนการของเขาคือการวางยาพิษศัตรู! แต่เขาจะต้องได้รับพิษเข้าไปในร่างกายของพวกเขาก่อน ดังนั้น เขาจึงศึกษาภูมิประเทศใกล้เคียงด้วยความสนใจเป็นพิเศษ และในที่สุดก็บรรลุเป้าหมาย นั่นคือทะเลสาบเล็กๆ ที่อยู่ห่างออกไป 175 กม.

ความคิดของชูหยางคือทำให้ทั้งทะเลสาบเป็นพิษ จากนั้นเขาจะเป็นผู้นำแผนกขี่ม้าทองคำที่นั่น นี่จะเป็นการทำลายอำนาจทางทหารของ Jing Meng Hun ครั้งใหญ่ จากนั้นเขาก็จะใช้เทคนิคดังกล่าวมากขึ้นเรื่อยๆ แรงจูงใจของเขาคือการเอาชนะ Jing Meng Hun — ไม่ว่ามันจะทำยังไงก็ตาม!

สำหรับการต่อสู้แบบเผชิญหน้า… ชูหยางยังไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย…

ชูหยางและคนของเขาเป็นเพียงเหยื่อล่อในแผนนี้

หัวใจของ Tie Long Cheng เต็มไปด้วยความไม่พอใจต่อ Diwu Qing Rou ดังนั้นเขาจึงต้องการเอาชนะ Diwu Qing Rou ด้วยทุกวิถีทาง แต่จิงเหมิงฮุนก็รู้สึกเช่นเดียวกันกับราชาแห่งนรกชู!

อันที่จริง นี่เป็นศัตรูที่ไม่อาจปรองดองได้! ดังนั้น Jing Meng Hun จะพยายามฆ่า Chu Yang โดยไม่คำนึงถึงอะไรก็ตาม!

ดังนั้น Diwu Qing Rou จึงขอให้ Jing Meng Hun จัดการกับ Chu Yang โดยเฉพาะ ภารกิจที่เขามอบให้จิงเหมิงฮุนคือ – สังหารราชาแห่งนรกชู และกำจัดการดำรงอยู่ของเขาออกไปจากโลกนี้! คุณไม่จำเป็นต้องจัดการเรื่องอื่นใด คุณเพียงแค่เป็นผู้นำแผนก Golden Horse Riders และสังหาร King of Hell Chu!

จิงเหมิงฮุนดีใจมากที่ได้รับคำสั่งนี้!

ขณะเดียวกัน ชูหยางกำลังคิดอะไรบางอย่าง…

เห็นได้ชัดว่า Chu Yang คิดที่จะใช้พิษของมังกรน้ำท่วมพิษเมื่อถึงเวลาที่จะเลือกอาวุธพิษของเขา อย่างไรก็ตาม วิญญาณดาบก็หยุดยั้งไม่ให้เขาใช้มันอย่างเด็ดขาด นั่นเป็นเพราะว่าน้ำนั้นอาจจะยังคงเป็นพิษได้นานนับไม่ถ้วนหากนำมาใช้ ดังนั้น ผู้คนจำนวนไม่แน่นอนจะต้องตายในที่สุด

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ใต้บังคับบัญชาของ Jing Meng King หลายคนถูกฆ่าโดยพิษของมังกรน้ำท่วมที่เป็นพิษ ดังนั้นจึงมีโอกาสที่พวกเขาจะเตรียมตัวในครั้งนี้

ดังนั้น วิญญาณดาบจึงแนะนำพิษอีกอย่างหนึ่งแก่ชูหยาง “คุณสามารถใช้พิษของมังกรตัณหาได้ นั่นจะง่ายต่อการใช้งานมากกว่าพิษของมังกรน้ำท่วมพิษ…”

“มังกรแห่งความใคร่?” ชูหยางกำลังสูญเสีย ดังนั้นเขาจึงถามว่า “มังกรตัณหาคืออะไร”

คำพูดเหล่านี้ทำให้วิญญาณดาบเบิกตากว้างในการจ้องมอง “คุณไม่รู้เหรอ? คุณเคยถูกพิษจาก Lust Poison ของ Lust Dragon ครั้งหนึ่ง และคุณกำลังบอกว่าคุณไม่รู้เหรอ? ตอนนั้นคุณต่อต้านพิษได้อย่างไร”

“ฉันถูกพิษจาก Lust Poison?” ชูหยางยิ่งสูญเสียมากขึ้นไปอีก

“มันเกิดขึ้นในขั้นตอนสุดท้ายของการหลบหนีของคุณ คุณจำตอนที่เจองูยักษ์สองตัวเมื่อเจอจิงเหมิงฮุนไม่ได้เหรอ? งูตัวหนึ่งพ่นหมอกสีชมพูใส่คุณทันที จำได้ไหม?” วิญญาณดาบเล่าและคิดอย่างช่วยไม่ได้ [what’s wrong with this guy? How can he possibly forget that?]

จู่ๆ ชูหยางก็นึกถึงมันได้ และตอบว่า “โอ้ใช่ นั่นเกิดขึ้นจริงๆ”

“นั่นคือมังกรแห่งความลุ่มหลง!” วิญญาณดาบชี้ให้เห็น จากนั้นเขาก็อธิบายลักษณะของ Lust Dragon ยิ่งเขาอธิบายมากเท่าไหร่ ปากของ Chu Yang ก็เปิดกว้างมากขึ้นเท่านั้น และเขาก็ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิงในตอนท้ายเรื่อง

“คุณหมายถึงจะบอกว่า… ตอนนั้นฉันถูกวางยาพิษเหรอ?” ชูหยางถามด้วยความงุนงง

“ใช่!” วิญญาณดาบให้คำตอบที่ยืนยัน

“และคุณกำลังบอกว่า… การมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงเป็นวิธีเดียวเท่านั้น… และไม่มีวิธีอื่นใดที่จะหยุดพิษนี้ได้เหรอ? และร่างกายของเหยื่อจะเปื่อยเน่าหากไม่เกิดขึ้นทันเวลา และเขาจะตายหลังจากนั้นไม่นาน?” ชูหยางถามด้วยท่าทีตะกุกตะกัก

“ถูกต้อง!” วิญญาณดาบให้คำตอบยืนยันอีกครั้ง

“แต่แล้ว… ทำไมฉันไม่ตายล่ะ” ชูหยางถามด้วยสายตาที่ไร้ชีวิตชีวา เหงื่อเย็นเริ่มปรากฏบนหน้าผากของเขา

“ฉันจะรู้ได้อย่างไร? ตอนนั้นฉันก็หมดสติไปแล้ว” วิญญาณดาบตอบด้วยท่าทีไม่พอใจ

“ไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ เหรอ?” ชูหยางรู้สึกอยากจะร้องไห้ [doesn’t this mean that my pure, chaste, and spotless body is… no longer chaste? Cough cough cough… but the question is… who popped my cherry?]

“ฉันคงไม่สามารถกำจัดพิษตัณหาได้แม้ว่าฉันจะตื่นในตอนนั้นก็ตาม อย่างน้อยที่สุดฉันก็สามารถระงับมันได้สักพักหนึ่ง แต่มันก็ยังต้องได้รับการแก้ไขด้วยการมีเพศสัมพันธ์ในท้ายที่สุด…” วิญญาณดาบกล่าวอย่างช่วยไม่ได้

ชู หยางนั่งลง หน้าตาซีดเซียวอย่างน่าสยดสยองปรากฏบนใบหน้าของเขา

วิญญาณดาบเตือนเขาว่า “ต้องมีผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้าร่วมกับคุณด้วยความสามัคคีหยินและหยาง…”

ชูหยางปิดหน้า “แน่นอน แต่… นั่นใคร?”

เขาจำได้ว่าตอนนั้นมีคนอยู่กับเตียปู้เทียนเพียงสองคน — เงาทั้งสอง… [eh, don’t tell me it’s that shadow?] เขานึกถึงใบหน้าที่หนักอึ้งของเงาหญิงสาว และอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเล็กน้อย แล้วเขาก็สรุปทันทีว่า [But, I would’ve noticed something in her behavior if it had really been like that…]

[Moreover, her husband was also present there… So, that makes it even more impossible!]

[But then… the woman who did it with me… who is she?]