ก้าวข้ามสวรรค์ทั้งเก้า - บทที่ 450

ตอนที่ 450: เป็นเพียงหยกหยางลึกลับมิใช่หรือ? คิดว่ามันจะเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม…

ผู้แปล: Novel Saga บรรณาธิการ: Novel Saga

“ คุณนามสกุลชูด้วยเหรอ?” ชูเฟยหลิงตกใจ [How can there be such a coincidence?]

“ใช่. ฉันชื่อชูหยาง” ชูหยางรู้สึกตื่นเต้นในใจ เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “มันเป็นเรื่องบังเอิญใช่ไหม?”

“มันแน่นอน!” หัวใจของชูเฟยหลิงเริ่มสับสนวุ่นวาย [Could it be that he’s my son?] เขาแอบปล่อยออร่าของเขาออกมาเพื่อรับการตอบสนองจากจี้แก่นแท้หยกม่วงที่ลูกชายที่หลงหายของเขาครอบครอง แต่เขาไม่ได้รับการตอบสนอง เขาตรวจพบหยกสีม่วงเพียงชิ้นเดียวในกระเป๋าของชูหยาง นี่เป็นหยกสีม่วงแบบเดียวกับที่ Chu Yang ปล้นมาจาก Ye Ran Mo

เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจในลักษณะเยาะเย้ยตนเอง เขาดุตัวเองที่มีความคิดละโมบเช่นนี้ [how can he be my own son? That’s just wishful thinking!]

[This young hero is extraordinary. He’s wise and full of tricks. He acts decisively. And, his methods are quite transcendental. Most importantly, he has that kind of incredible air about him. And, it takes a long time to nurture such a top-genius! He obviously comes from some great clan. His origin can never be ordinary.]

[I shouldn’t harbor such a delusion… even though I miss my son. I lost my son from the cradle in the Lower Three Heavens. I don’t even know whether he’s alive or dead. He may have been adopted, but I still don’t know whether he’s living comfortably or not. Perhaps he’s just a young woodcutter who chops wood in the mountains… how can he possibly grow up to be such a young hero?]

[These two are simply incomparable!]

ชูเฟยหลิงถอนหายใจอย่างเศร้าขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ [I think I’m going crazy thinking about my missing son…]

“มีอะไรผิดปกติ? ยานี้หายากมากเหรอ?” ชูหยางมองดูเขาและถามด้วยท่าทางที่เป็นกังวลอย่างสุดซึ้ง

“โดยทั่วไปแล้วมันไม่ใช่เรื่องยาก…” ชูเฟยหลิงจ้องมองไปที่เทือกเขาเพลิงพิโรธ และตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ถ้าเทือกเขาเพลิงโหมกระหน่ำไม่มี… บางทีมันอาจไม่มีอยู่จริง มันจะเป็นไอเทมที่มีอยู่ในตำนานเท่านั้นในกรณีนั้น…”

“โอ้…” ชูหยางเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ถามว่า “ยาอะไรที่หาได้ยากขนาดนี้?”

ชูเฟยหลิงถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาคิดถึงความแตกต่างระหว่างลูกชายกับชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขา เขานึกถึงกลุ่มสถานการณ์ที่ยุ่งวุ่นวายที่เกิดขึ้นในกลุ่มของเขา เขาคิดถึงน้องชายของเขาเอง… ที่กำลังพยายามลอบสังหารเขา จากนั้นเขาก็คิดถึงโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเขา… และภรรยาของเขาก็ตกต่ำทุกวันนี้… จู่ๆ ความโศกเศร้าก็เข้ามาในใจของเขา เขาพูดว่า “ฉันจะไปหามัน โอเค”

เขาหลีกเลี่ยงคำถามของชูหยางโดยไม่คาดคิด

เขารู้ว่าชูหยางถามคำถามนี้เพราะเขาตั้งใจที่จะช่วย อย่างไรก็ตาม… เขาเป็นหนี้บุญคุณของ Chu Yang มากมายแล้ว เขาจะรู้สึกถูกต้องที่จะรับความช่วยเหลือเพิ่มเติมได้อย่างไร

ชูเฟยหลิงเป็นคนที่มีนิสัยภาคภูมิใจและสูงส่ง เขาจะปล่อยให้ตัวเองเป็นหนี้บุญคุณอย่างไม่มีที่สิ้นสุดต่อบุคคลได้อย่างไร?

ร่างของ Chu Fei Ling เร่งตัวขึ้น และพุ่งเข้าสู่เทือกเขา Raging Fire ชูหยางขมวดคิ้ว แต่ตามหลังเขาไป

วิญญาณดาบวิเคราะห์สถานการณ์ในจิตสำนึกของเขาและกล่าวว่า “เขามาถึงเทือกเขาเพลิงพิโรธแล้ว ซึ่งหมายความว่าเขากำลังมองหาน้ำอมฤตที่มีคุณสมบัติเป็นไฟที่แข็งแกร่ง มันยากมากที่ยาชนิดนี้จะเติบโตได้ ดังนั้นผมคิดว่าความเป็นไปได้ที่จะค้นพบมันอาจไม่มากนัก”

Chu Yang พยักหน้าและตอบว่า “แน่นอน น้ำอมฤตส่วนใหญ่เติบโตในรูปของพืช และแม้แต่คนๆ หนึ่งก็ยังถูกย่างภายในเวลาครึ่งวันในสถานที่ที่ร้อนจัดเช่นนี้ ดังนั้น มันไม่จำเป็นต้องพูดถึงโอกาสรอดของพืช…”

“ถูกต้อง.” วิญญาณดาบถอนหายใจลึกและพูดว่า “ฉันบอกได้เลยว่าคุณเข้ากันได้ดีกับเขา และคุณต้องการที่จะช่วยเขาออกไป ฉันขอแนะนำให้คุณใช้ความสามารถในการค้นหาของ Sword Point… บางทีคุณอาจได้รับการเก็บเกี่ยวที่ไม่คาดคิด คุณไม่เคยรู้…”

“ตกลง.” ชูหยางพยักหน้าเบา ๆ

แต้มดาบของดาบเก้าความทุกข์ยากโผล่ออกมาจากปลายนิ้วของชูหยางอย่างเงียบ ๆ ในเวลาต่อมา

ทั้งสองคนเดินไปครึ่งทางสู่เทือกเขา Raging Fire แต่สีหน้าของชูเฟยหลิงกลับจมลงมากขึ้นเรื่อยๆ ในทุกย่างก้าวที่ผ่านไป [It’s just nowhere to be found!]

จู่ๆ Chu Yang ก็สังเกตเห็นว่าจุดดาบสั่นสะเทือนอย่างกะทันหันในเวลานี้ และชี้ไปทางทิศตะวันออก ชูหยางรู้สึกตื่นเต้นและพูดขึ้น “ไปดูด้านนั้นกันเถอะ”

“ใช้ได้.” ชูเฟยหลิงพยักหน้า

ดูเหมือนว่าร่างของคนทั้งสองจะบินออกไปในทิศทางนั้น ชูหยางตั้งใจหรือไม่ตั้งใจต่อหน้าชูเฟยหลิง พวกเขาเลี้ยวมุม และทันใดนั้นกลิ่นหอมของสมุนไพรก็ลอยมาแตะจมูกพวกเขา ชูหยางรู้สึกตื่นเต้นมาก อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของชูเฟยหลิงมีสีหน้าผิดหวัง

มันเป็นไปไม่ได้ที่ Mysterious Yang Jade Essence และ Mysterious Yang Jade จะปล่อยกลิ่นหอมเช่นนี้!

เมื่อเข้าไปใกล้ก็เห็นว่ามีที่ว่างแห่งหนึ่งท่ามกลางไฟที่ร้อนจัดอย่างน่าอัศจรรย์ มีทางเข้าอุโมงค์อยู่ที่พื้นดินและมีกลิ่นหอมของสมุนไพรออกมาจากนั้น

คนธรรมดาทนร้อนขนาดนี้ไม่ไหวแล้ว! แม้แต่สิ่งที่เรียกว่า ‘ผู้เชี่ยวชาญระดับราชาชั้นสอง’ เช่น Chu Yang ก็อาจจะไม่สามารถต้านทานได้หากเขาไม่มี ‘พลังเย็นเจ็ดหยิน’ ในร่างกายของเขา

“มียาอยู่ในนี้!” ดวงตาของชูหยางเป็นประกาย

ชูเฟยหลิงยิ้มอย่างเคร่งขรึมและกล่าวว่า “รออยู่ที่นี่ ฉันจะเข้าไปเอามัน ถ้าอย่างนั้นฉันจะมอบมันให้กับคุณ!” เขาพูดอย่างนี้แล้วก้าวออกไป ฝ่ามือของเขาเปล่งแสงกระบี่สีม่วง เขาคว้าหินที่ปากถ้ำ จากนั้น เขาก็ยกหินสีม่วงแดงที่มีลักษณะคล้ายเหล็กก้อนใหญ่นี้ขึ้นพร้อมกับเสียงดัง ‘ฮ่า!’ ปากถ้ำที่ใหญ่กว่าด้านหลังก็ถูกเผยออกมา

ร่างของชูเฟยหลิงเปล่งประกายราวกับสายฟ้า และเข้าไปข้างใน!

ชูหยางได้ยินเพียงเสียงสูดอู้อี้ที่มาจากข้างใน ตามด้วยเสียงการต่อสู้ดังขึ้น ชูเฟยหลิงก็บินออกมาหลังจากนั้นไม่นาน เขาถือก้อนดินสีม่วงแดงไว้ในมือข้างหนึ่ง มันร้อนอบอ้าวจนสำลัก เห็ดวิญญาณที่มีลักษณะคล้ายคริสตัลสีม่วงอ่อนถูกหยั่งรากลงในก้อนดินนี้ มันเป็นประกายและโปร่งแสง มันดูค่อนข้างสวยงาม กลิ่นสมุนไพรอันเข้มข้นนั้นมาจากเห็ดวิญญาณนี้

Sword Point สั่นเป็นจังหวะ มันดูตื่นเต้นมาก

“เห็ดคริสตัลวิญญาณสีม่วงแห่งทะเลเพลิง…” วิญญาณดาบพูดพร้อมกับถอนหายใจ “ดูเหมือนว่ามันถูกปรุงมานานกว่า 3,000 ปีแล้ว มูลค่าของมันคงวัดไม่ได้ถ้าทั้งตัวกลายเป็นสีม่วง”

ชูหยางหัวเราะอยู่ในใจ เขารู้ว่าทำไมวิญญาณดาบถึงถอนหายใจด้วยความโศกเศร้า นั่นเป็นเพราะว่าเห็ดวิญญาณนี้ยังไม่โตพอ เห็นได้ชัดว่าวิญญาณดาบต้องการใช้วิธีการเร่งการทำให้สุกของเขากับมัน…

ชูเฟยหลิงถืองูสัตว์ประหลาดสีขาวเงินไว้ในมืออีกข้างหนึ่ง มันหนาพอๆ กับข้อมือเลย เขาได้ฆ่ามันไปแล้วโดยการตัดส่วนสำคัญของมันออก “คิดว่ามีสัตว์ประหลาดคอยเฝ้าดูน้ำอมฤตนี้ หนังและเนื้อของมันค่อนข้างขรุขระ” ชูเฟยหลิงยิ้ม และยื่นเห็ดคริสตัลสีม่วงให้ “น้องชายคนเล็ก ฉันมอบสิ่งนี้ให้กับคุณ!”

“คุณไม่ต้องการมันเหรอ?” ชูหยางตกตะลึงในขณะที่เขาถามว่า “นี่ไม่ใช่ยาที่คุณกำลังมองหาเหรอ?”

“เลขที่.” ชู เฟย หลิง ได้ตอบกลับ จากนั้นเขาก็โยนเห็ดคริสตัลวิญญาณสีม่วงไปให้ชูหยาง เขาถลกหนังงูสีขาวเงินอย่างชำนาญ และควักแกนของมันออกมา จากนั้นเขาก็พูดว่า “นี่คืองูเงินดาราที่หายาก อย่าปล่อยให้ขนาดที่เล็กหลอกคุณ อย่างน้อยก็ถือเป็นสัตว์วิญญาณระดับเจ็ด! เกล็ดของมันไม่สามารถต้านทานอาวุธได้ และยังสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีด้วยพลังงานที่สำคัญได้อีกด้วย แกนในของมันถูกเพิ่ม ‘พลังหยางบริสุทธิ์’ เล็กน้อย เนื่องจากมันยังคงอยู่ในไฟที่โหมกระหน่ำ! มันอาจจะมีประโยชน์บางอย่างในการรักษาอาการบาดเจ็บของพ่อฉัน ฉันต้องการที่จะบังคับคุณ แต่โปรดให้ฉันเก็บอันนี้ไว้น้องชายคนเล็ก”

ชูเฟยหลิง ปลดเกล็ดออกอย่างประณีตและมีประสิทธิภาพ และมอบตัวงูทั้งหมดให้กับชูหยาง “เนื้องูนี้สามารถปลุกปั่นแหล่งที่มาของพลังวิญญาณได้ กินมันทุกวันเพื่อเพิ่มการเพาะปลูกของคุณ นอกจากนี้หนังงูนี้ยังสามารถใช้เป็นเสื้อกั๊กขนาดเล็กที่สามารถปกป้องส่วนสำคัญของร่างกายของคุณได้ ถือเป็นทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดของคน Jianghu ที่เดินทาง”

ชูหยางยอมรับรายการอย่างตรงไปตรงมา เขารู้ว่าชูเฟยหลิงไม่สุภาพกับเขา อันที่จริง การปฏิเสธที่จะยอมรับดูเหมือนเป็นการพยายามทำให้เขาเหินห่าง

เขายอมรับสองรายการนี้ แต่ในที่สุด Chu Yang ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปและถามว่า “เห็ดคริสตัลวิญญาณสีม่วงนี้ก็ถือเป็นสมบัติล้ำค่าเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น บางทีอาจมียาอายุวัฒนะไม่มากในเทือกเขาเพลิงพิโรธนี้ คุณกำลังมองหาน้ำอมฤตชนิดไหนที่หาได้ยากขนาดนั้น?”

“โดยพื้นฐานแล้วฉันได้ข้อสรุปเกี่ยวกับเทือกเขาไฟที่บ้าคลั่งนี้หลังจากได้เห็นเห็ดวิญญาณคริสตัลสีม่วง เห็ดคริสตัลวิญญาณสีม่วงนั้นไม่สามารถเติบโตได้ที่นี่หากไอเทมนั้นอยู่ที่นี่” ชูเฟยหลิง ถอนหายใจลึกและกล่าวว่า “พ่อของฉันถูกวางยาพิษด้วยพิษเลือดเย็นของผู้เชี่ยวชาญระดับราชาแห่งกลุ่มศักดิ์สิทธิ์สามดาว หยกหยางลึกลับจำเป็นต้องรักษาเขา… เฮ้อ… มันไม่ได้อยู่ที่นี่ ดูเหมือนว่าฉันต้องไปที่อื่นเพื่อลองเสี่ยงโชค”

หยกหยางลึกลับ! เขามีเพียง ‘เท่านั้น’ ที่กล้าที่จะปักหมุดความหวังของเขาไว้ที่หยกหยางลึกลับ ท้ายที่สุดแล้ว นั่นไม่ใช่เพียง ‘เพียง’ ไอเท็มระดับตำนานหรอกหรือ?

ชูเฟยหลิงดูเหมือนจะไม่เต็มใจที่จะจากไปในขณะที่เขามองไปที่ชูหยาง จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “น้องชาย ฉันต้องออกจากเทือกเขาเพลิงพิโรธแล้ว ฉันจึงต้องอำลาคุณ ดูแลตัวเองด้วยนะ.”

“พิษเลือดเย็น…?” ชูหยางเบิกตากว้าง “หยกหยางลึกลับ?!”

ทันใดนั้นเขาก็ตบต้นขาของเขา “F*k! ทำไมไม่บอกแต่เช้าล่ะ”

เขาไม่เคยคาดหวังว่าน้ำอมฤตที่ชูเฟยหลิงตามหาจะ ‘จริงๆ’ อยู่ในความครอบครองของเขา จริงๆ แล้วเขามีกองมันกองใหญ่…

ใบหน้าของวิญญาณดาบกระตุกใน Nine Tribulations Space เขากัดฟันของเขา [Spendthrift ah! Prodigal ah. You will soon squander all our fortunes…]

[You motherfu*ker! You think managing this Mysterious Yang Jade is easy for me…]

วิญญาณดาบมองไปที่กองหยกหยางลึกลับที่วางอยู่ตรงหน้าเขา และถอนหายใจอย่างเศร้า อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหยิบชิ้นส่วนออกมาสองชิ้น เสียงของ Chu Yang ดังขึ้นในความคิดของเขา “ฉันจะเลือกอันที่ดี! ฉันอยากให้มันอยู่ห่างจากศูนย์กลางอย่างน้อยก็เท่ากำปั้น!”

ดวงตาของวิญญาณดาบเปลี่ยนเป็นความชุ่มชื้น… [this bastard! His generosity is so over the top.] เขาทนต่อความโศกเศร้าในขณะที่เขาแยกชิ้นเล็ก ๆ ออกจากตำแหน่งตรงกลาง… เขารู้สึกราวกับว่ามันเป็นเลือดหยดหนึ่งจากหัวใจของเขาเอง…

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ความรู้สึกในใจของชูหยาง [I must be careful. This injured person is probably from my grandfather’s generation…]

ชูหยางไม่แน่ใจเกี่ยวกับประวัติชีวิตของเขาเอง ยิ่งกว่านั้น เขาไม่แน่ใจเกี่ยวกับสิ่งที่เขาต้องการทำในชีวิต… แต่เขาไม่ยอมให้ใครตาย และไม่ยอมทำอะไรสักอย่างกับมัน!

ไม่ต้องพูดถึง… เขาไม่รู้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขากำลังถูกต่อต้านจากใครในตระกูล อย่างไรก็ตาม ชูหยางจะต้องเจอปัญหาใหญ่แน่หากผู้ที่ต่อต้านชายผู้นี้กลายเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของเขาเอง… การกลับไปยังตระกูลกำเนิดของเขาและได้รับการยอมรับจากพวกเขาก็คงเหมือนกับการก้าวเท้าบนถนนสู่นรกหากเป็นเช่นนั้น…

ในขณะเดียวกัน ใบหน้าของ Chu Fei Ling ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความตื่นเต้น เขามองไปที่ชูหยางด้วยความไม่เชื่อ “น้องชายคนเล็ก คุณ… คุณ…” เขาต้องการจะถาม [Do you have the Mysterious Yang Jade?] อย่างไรก็ตาม เขากลัวความผิดหวังอย่างมาก เขาจึงไม่กล้าถามออกไปดังๆ อย่างไรก็ตาม หัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ในความเป็นจริง เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาจะกระโดดออกจากลำคอเมื่อใดก็ได้

“มัน ‘แค่’ หยกหยางลึกลับไม่ใช่หรือ?” Prodigal Chu พูดในลักษณะที่เน้นย้ำ… ราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ในความเป็นจริง เขาดูเหมือนคนเสแสร้ง “ฉันคิดว่ามันจะต้องมีสิ่งดีๆ บางอย่าง… เมื่อฉันเห็นคุณกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้”

ชูเฟยหลิงเกือบเป็นลม!

[What did he say just now? Isn’t that ‘just’… Mysterious Yang jade…? How can you talk like that about it? This is the most precious item on the entire Nine Heavens Continent! My little darling!]

“ในกรณีนั้น… คุณ… มีมันเหรอ!” ชูเฟยหลิงถามอย่างระมัดระวัง

“ฉันมีแกนหยกหยางลึกลับอยู่ที่นี่… ไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์อะไรหรือเปล่า…?” ชูหยางพลิกมือของเขา หยกหยางลึกลับสีชมพูและโปร่งใสปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา มันมีขนาดเท่ากำปั้น อุณหภูมิที่สูงโดยรอบลดลงทันทีที่ถูกนำออกมา ที่จริงแล้วอุณหภูมิก็อุ่นขึ้นและสบายขึ้นทันใด

ชูเฟยหลิงดวงตาเบิกกว้างขึ้นในพริบตา! ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่แกนหยกหยางลึกลับชิ้นนี้อย่างตั้งใจ… โดยไม่กระพริบตาแม้แต่น้อย เขาเกือบจะเริ่มร้องไห้แล้ว! [This… is my old father’s life!]

[The Mysterious Yang Jade Core!]

ความรู้สึกมากมายหลั่งไหลเข้ามาในหัวใจของชูเฟยหลิง [I just needed the Mysterious Yang Jade, but this Little Brother took out such a big Mysterious Yang Jade Core!]

[This is such a big favor! This is an enormous display of esteemed kindness and invaluable friendship!]

ดวงตาของชูเฟยหลิงเริ่มชื้น