ก้าวข้ามสวรรค์ทั้งเก้า - บทที่ 494

ตอนที่ 494: เรียกร้องหนี้การพนัน!

ผู้แปล: Novel Saga บรรณาธิการ: Novel Saga

ร่างสูงและแข็งแกร่งปลิวไปตามสายลมทันทีที่จีโมพูดเช่นนี้ มันคือหูเหยียน อาโอโป! คุณ Huyan เก็บความเขินอายไว้ และเตะบั้นท้ายของ Ji Mo อย่างดุเดือด เธอเตะร่างผอมเพรียวของเขาโดยไม่คาดคิด และพูดด้วยความโกรธว่า “ใครเป็นภรรยาของคุณ … “

ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอพูดคำเหล่านี้

จีโมมองตรงเข้าไปในดวงตาของเธอ และตะโกน… แต่ดูเหมือนว่าเขากำลังสบถ “ว้าว น่ารักมาก! คุณหน้าแดง…”

นางสาว Huyan โกรธมากในขณะนี้ เธอใช้ประโยชน์จากร่างกายที่แข็งแกร่งของเธออย่างไม่ยุติธรรมและทุบตีเขา Ji Mo เงยหน้าขึ้นเพื่อปกป้องมันและตะโกนเสียงดังในขณะที่เขาร้องขอการให้อภัย… Luo Ke Di, Dong Wu Shang และ Gu Du Xing กระโดดข้ามไปแสดงความยินดีกับ Ji Mo อย่างไรก็ตาม พวกเขาเห็นสิ่งนี้และกลั้นหายใจ พวกเขาจ้องมองทั้งสองด้วยดวงตากลมโต [she is truly valiant…]

จากนั้นทั้งสามคนก็เห็นว่าจีโมถูกส่งขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับลูกบอลยาง และพวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเย็นชาในใจขณะที่พวกเขาดูฉากนี้ด้วยปากที่คดเคี้ยวและสายตาเอียง

[It’s said that we only beat and scold the ones that we love. And, it is said that beating is passion, and the scolding is love. But, this kind of beating… is very cruel, isn’t it? Is this Ji Mo’s dream girl?]

[If it is so… then we…] Luo Ke Di และ Dong Wu Shang ต่างมองหน้ากัน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงความหวาดกลัวในดวงตาของกันและกัน

Gu Du Xing ม้วนริมฝีปากของเขา เขาคิดว่า [Sister Xiao Miao surely isn’t like this girl Huyan Aobo… Sister Xiao Miao is tender. Ahm! Ahm! She’s the best.]

Huyan Aobo และ Ji Mo ต่อสู้กันเสร็จแล้วเมื่อเขาคิดเช่นนี้ จีโมตบฝุ่นออกจากร่างกายของเขา และเขาก็ยิ้มอย่างมีความสุข… ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้น เขายังยื่นมือออกไปจับแขนของ Huyan Aobo…

Huyan Aobo หลีกเลี่ยงมัน และเธอก็จ้องมองเขาอย่างรุนแรงแทน

แต่จีโมยังคงยืนกราน เขายื่นมือออกไปจับมือเธออีกครั้ง

Huyan Aobo หลีกเลี่ยงมือของเขาอีกครั้ง และเธอก็ดุด้วยเสียงต่ำ “ทำตัวให้ดี!”

จีโมมีสีหน้าเย้ายวน จากนั้นเขาก็ดึงแขนของเธออีกครั้งอย่างประจบสอพลอ… แต่คราวนี้เธอไม่ได้หลีกเลี่ยงมือของเขา!

จากนั้นทั้งคู่ก็เดินจูงมือกัน

ดวงตาของลั่วเค่อตีและตงหวู่ชางไร้ชีวิตชีวา…

เจ้าสาวมักจะดูขี้อาย ขี้อาย และดูน่ารักเมื่อเธอคล้องแขนกับเจ้าบ่าว และเจ้าบ่าวมักมีสีหน้าภาคภูมิใจอยู่เสมอ ในขณะที่ใบหน้าของเจ้าสาวดูมีความสุข

แต่ตอนนี้… Huyan Aobo สูงและสูงส่งกับ Ji Mo ที่ดูเล็กและบอบบางกำลังเดินจับมือกัน และเป็นจีโมที่ดูขี้อายและน่ารัก…

ใบหน้าของ Huyan Aobo สงบและมั่นคง และจีโมก็มีสีหน้ามีความสุข…

“ปุ๊บ…” หลัวเค่อตี้ทนไม่ไหวและคายออกมา ตงหวู่ชางก็เริ่มไอเช่นกัน

“สวัสดีสุภาพบุรุษทั้งสอง!” Huyan Aobo กำหมัดของเธอไว้ในมืออย่างตรงไปตรงมา เธอลืมไปว่าจีโมยังคงจับแขนเธออยู่ ด้วยเหตุนี้ ขาของจีโมจึงถูกยกขึ้นจากพื้นเมื่อเธอกำหมัด…

“สวัสดีคุณหนู Huyan!” ตงหวู่ชางและลั่วเค่อตีรีบตอบคำทักทาย แม้ว่าพวกเขาจะยังงุนงงอยู่ก็ตาม

“อาโอโบ…” จีโมปล่อยแขนของเธอ และล้มลงกับพื้นด้วยเสียง ‘ตุ๊ด’ จากนั้นเขาก็แนะนำพวกเขาด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ “นี่คือพี่ชายคนที่สี่ของฉัน — ตงหวู่ชาง นี่คือพี่ชายคนที่ห้าของฉัน — หลัวเค่อตี้… อืม และที่นั่นก็คือพี่ชายคนที่สองของฉัน — กู่ตู้ซิง…”

“ฉันรู้!” Huyan Aobo มองไปที่เขาและกระซิบ

“ฉันรู้ว่าคุณรู้ แต่ฉันขอแนะนำให้คุณรู้จักอย่างเป็นทางการ” จิโมดูพอใจอย่างมีความสุข “นี่มันแตกต่าง!”

“ใครคือพี่ใหญ่ของคุณ?” Huyan Aobo ถามอย่างสงสัย [Who is that capable man who has made these few men willing to follow him?]

“ดู! เขามาแล้ว” จีโมชี้นิ้วของเขา

ชูหยางกำลังก้าวเข้ามาอย่างก้าวกระโดด เขาเผยรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเขาจากระยะไกล “คุณหนู Huyan … เดี๋ยวก่อน ฉันควรจะเรียกคุณว่าพี่สะใภ้แล้ว เราพบกันอีกครั้ง ฮ่า…”

Huyan Aobo สะดุ้งกับสิ่งนี้ เธอไม่เคยคิดเลยว่า Chu Yang จะกลายเป็นพี่ใหญ่ของ Ji Mo! อย่างไรก็ตาม เธอก็ออกมาจากความคิดของเธอทันที เธอยิ้มอย่างอ่อนโยน “ก็คือพี่ชู!”

ทุกคนต่างทักทายกันสักพัก Gu Du Xing ก็มาด้วย

โครงสร้างร่างกายของ Huyan Aobo นั้นหนา เธอมีรูปร่างสูงและตรงไปตรงมา แต่เธอไม่ได้น่าเกลียดหากเธอมองด้วยสายตาที่ระมัดระวัง เพียงแต่ว่าเธอมีรูปลักษณ์ของหญิงสาวสวยที่ขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่า นอกจากนี้สไตล์การสนทนาของเธอยังประณีต อ่อนโยน และสง่างาม เธอไม่ใช่คนรับใช้หรือเอาแต่ใจ ดูเหมือนว่าเธอจะมีเสน่ห์ที่หรูหราแทน

จีโมเป็นคนขี้เกียจและซุกซน และเขาก็มองหาผู้หญิงแบบนี้ที่จะแต่งงานด้วย ดังนั้นทุกคนจึงคิดว่าเธอคือคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา…

Huyan Aobo ดูสง่างามและสง่างาม เธอไม่มีความเขินอายแม้แต่น้อยเหมือนกับที่ผู้หญิงธรรมดามี นอกจากนี้ ใบหน้าของเธอยังดูคุกคามและเป็นวีรบุรุษอีกด้วย พี่น้องทุกคนคิดเหมือนกันเมื่อเห็นสิ่งนี้… [This woman is pretty good.]

เธอสามารถเข้ามาพบ Chu Yang และคนอื่นๆ ได้เพราะตัวแทนของตระกูล Huyan ได้ยอมรับการแต่งงานของ Huyan Aobo และ Ji Mo แล้ว ทุกคนเข้าใจประเด็นนี้ มีเพียงชูหยางเท่านั้นที่คิดว่า [Perhaps… Huyan Clan hadn’t consented, but she has still come over? This woman is indeed very incredible!]

ผู้หญิงธรรมดาคงไม่ได้มาพบเพื่อนและญาติของเจ้าบ่าวถ้าไม่เซ็นสัญญาการแต่งงาน และเธอคงจะเขินอายมากถ้าเธอทำ แต่ Huyan Aobo นั้นแตกต่างออกไปเนื่องจากเธอไม่ได้แสดงความเขินอายแบบนั้น ดังนั้น ตงหวู่ชางและคนอื่น ๆ จึงพบว่าผู้หญิงคนนี้เป็นที่ชื่นชอบในสายตามาก

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเบือนหน้าหนีแม้ว่าเธอจะพอใจต่อสายตาของพวกเขาก็ตาม เนื่องจากมีเพียงจีโมเท่านั้นที่ควรจะเพลิดเพลินหากเธอได้เป็นภรรยาของเขา…

Huyan Aobo ต้องการกลับไปหลังจากการสนทนาเหล่านี้สิ้นสุดลง อย่างไรก็ตาม จู่ๆ จีโมก็พูดว่า “อาโอโบ เห็นมั้ย โคโยตี้ของเราและอู๋ชางยังไม่ได้หาภรรยาเป็นของตัวเองเลย ดังนั้นพวกเขาจึงยังเป็นปริญญาตรีอยู่ ฉันคิดว่าคุณมีน้องสาวสองสามคนใช่ไหม? จะดีกว่าไหมถ้าพวกเขาพบการแข่งขันด้วย”

ผิวของ Luo Ke Di และ Dong Wu Shang เปลี่ยนไปอย่างมากทันทีที่เขาพูดสิ่งนี้!

อันที่จริง Luo Ke Di รู้สึกหวาดกลัวจนหมดสติ และเขาก็คุกเข่าลงกับพื้นด้วยเสียง ‘ตุ๊ด’ จากนั้นเขาก็ทุบพื้นด้วยหัว “จีโม พี่ชายคนที่สาม… คุณ คุณ คุณ… ไว้ชีวิตฉัน… บู่ฮู…”

ผิวของ Dong Wu Shang ซีดลง ร่างกายของเขาก็แกว่งไปแกว่งมาเช่นกัน

Huyan Aobo ยิ้มอย่างไร้กังวลและตอบว่า “คนโง่ คุณคิดว่าทุกคนมีรสนิยมเหมือนคุณหรือเปล่า” เธอเหลือบมองจีโมขณะที่เธอพูดสิ่งนี้ จากนั้นเธอก็กล่าวคำอำลากับทุกคน

เธอเดินออกไปสองสามก้าวและยืนนิ่งอีกครั้ง จากนั้นเธอก็หันศีรษะไปรอบๆ และมองไปทางจีโมด้วยสีหน้าจริงจัง จากนั้นเธอก็พูดว่า “จีโม ขอบคุณ”

จีโมหัวเราะคิกคักและเกาหนังศีรษะของเขา

“ฉันอยากจะพูดอะไรกับคุณจริงๆ” Huyan Aobo มองไปที่ Ji Mo และพูดช้าๆว่า “ฉันกำลังพูดสิ่งนี้ต่อหน้าพี่ชายของคุณ… ฉันจะรอคุณอยู่ถ้าวันหนึ่งคุณตัดสินใจแต่งงานกับฉัน แต่คุณสามารถเขียนจดหมายถึงฉันได้หากวันหนึ่งคุณต้องเสียใจ…”

เธอมองไปที่จีโมด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง จากนั้นเธอก็หันหลังเพื่อออกเดินทาง เสียงแผ่วเบาของเธอลอยมาตามสายลม “วันนี้ฉันไม่เสียใจในชีวิตเลย”

จีโมตกตะลึง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธในขณะที่เขาตะโกนว่า “หูหยาน อาโอโป! คุณ fu * king ฟังฉัน – ฉันตั้งใจกับคุณแล้ว และคุณเท่านั้น! คุณกลับไปเตรียมตัวให้พร้อม คุณเตรียมเครื่องนอนที่อบอุ่นและรอที่จะคลอดลูกของฉัน!”

ร่างกายของ Huyan Aobo ตัวสั่น แต่เธอก็ไม่หันกลับมา อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเธอแกว่งไปมาขณะที่เธอเดินจากไป

ใครก็ตามที่มองจากด้านหน้าจะเห็นว่าคุณหนู Huyan คนนี้หน้าแดงแม้ว่าเธอจะมีรูปร่างหน้าตาแบบผู้ชายก็ตาม…

จีโมหายใจเข้าอย่างหนัก เขาหันกลับมาในขณะที่หอบ และเขาเห็นว่ามีการยกนิ้วโป้งสี่นิ้วมาที่เขา “ทำได้ดีมาก! คุณคู่ควรกับการถูกเรียกว่าจีโมจริงๆ!”

จีโมตะคอก เขาพึมพำกับตัวเอง “ฉันจะเตะคุณ… จะมีที่ไหนอีกล่ะที่ฉันจะได้พบกับความสงบและความรู้สึกปลอดภัยมากมายขนาดนี้…” เขาพูดแบบนี้ และโบกมืออย่างมีสาเหตุ “ไปกันเถอะ เราควรไปเก็บหนี้การพนัน…”

พวกเขาทั้งหมดเกือบจะหมดสติไปพร้อมๆ กัน… รวมถึงชูหยางและกู่ตู้ซิงด้วย…

จีโมและคนอื่นๆ พบว่านายน้อยผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่คนนี้ง่ายดาย… อย่างไรก็ตาม พวกเขาเห็นว่าอ่าวเสียหยุนและคนอื่นๆ กลายเป็นนายน้อยที่อ่อนแอและอ่อนแอทั้งสี่คนในตอนนี้…

ดูเหมือนว่ามีเพียงวลีเดียวเท่านั้นที่ถูกเขียนบนใบหน้าของพวกเขา – เราทำเพื่อ…

ใบหน้าของ Mo Tin Yun กลายเป็นสีซีดเซียวเป็นพิเศษ นายน้อยหยูได้ทำทนายความเพื่อเดิมพันกับชูหยาง ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะยอมจำนนต่อหนี้เช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น เขามองดูท่าทางที่พึงพอใจอย่างมากของชูหยาง และสามารถบอกได้ว่านายน้อยหยูได้มอบเงินจำนวนนั้นให้เขาแล้ว 1 พันล้านตำลึง แต่ โมเทียนหยุนไม่รู้ว่า… นายน้อยหยูก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายกันเช่นกัน

เขาเป็นหนี้ชูหยางด้วย!

“พี่โม ฉันขอโทษ ฉันยอมรับเงิน 1 พันล้านตำลึงแล้ว” ชูหยางหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “จริง ๆ แล้วฉันกำลังมองหาผู้ชายสี่คนเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องอีก 2.1 พันล้านคน” เขายิ้มอย่างไม่จริงใจ “ฉันจำได้ว่าฉันเดิมพันไว้ประมาณสามร้อยล้าน และค่าชดเชยคือหนึ่งต่อหก แล้วหลังจากเพิ่มทุนคืน… หึหึ มันก็กลายเป็น 2.1 พันล้านใช่ไหม?”

Ao Xie Yun มีรอยยิ้มอันขมขื่นบนใบหน้าของเขา “ใช่ ใช่. คณิตศาสตร์ของพี่ชูดีมาก…” ตงหวู่ชางคิดด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้ [Eighteen plus three is equal to twenty one… this seems to be a child’s calculation, isn’t it? What’s so great about such an easy calculation?]

Xie Dan Qiong ไออย่างเชื่องช้าสองสามครั้งแล้วพูดว่า “พี่ชู… อาจารย์หนุ่มหยูมาเอาเงิน 3.5 พันล้านไปเมื่อครู่ที่แล้ว… อืม อืม อืม… ดังนั้นพวกเราทั้งสี่คนก็ไม่มีเงินแล้ว… อ่า อ่า อืม การสนับสนุนจากเรา เผ่ายังไม่มา… อืม อืม อืม… แล้วเรื่องเงินของพี่ชู… มัน… โอเคไหม อืม อืม อืม… ขยายเวลาได้ไหม จำกัดเวลาสองวัน?”

Xie Dan Qiong อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเขินอาย คนเหล่านี้เป็นนายน้อยแห่งตระกูลขุนนางผู้ยิ่งใหญ่ในสามสวรรค์ตอนกลาง พวกเขาเป็นหนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? แต่พวกเขาตกอยู่ภายใต้แรงกดดันในเวลานี้ และพวกเขาก็ไม่สามารถหนีจากสถานการณ์ได้…

“ฉันเห็น… นั่นแย่มากจริงๆ” ชูหยางมีสีหน้าเคอะเขิน “มาทำแบบนี้กันเถอะ คุณสี่คนจะแบ่งหนี้นี้ 2.1 พันล้านเท่า ๆ กันใช่ไหม? ดังนั้นทุกคนจึงมอบหนังสือรับรองการเป็นหนี้ให้ฉัน และคืนเงินภายในสามวัน จ่ายให้ฉันตามดอกเบี้ยทั่วไปสองเท่าของจำนวนเงินทุกๆ สามวัน หากคุณใช้เวลามากกว่านี้ ตกลง?”

“จะทำ.. จะทำ. จะทำ” Xie Dan Qiong และ Ou Du Xiao รู้สึกโล่งใจจากภาระนี้ พวกเขาเข้าใจอย่างชัดเจนถึงการคำนวณว่าแต่ละคนจะชำระหนี้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่ต้องการเวลาสามวันเนื่องจากการสนับสนุนจากกลุ่มของพวกเขาจะมาถึงภายในสองวัน ดังนั้นพวกเขาสามารถชำระหนี้ตอนนั้นได้ แต่การสูญเสียความมั่งคั่งนี้จะยังคงเจ็บปวดอย่างยิ่ง…

“ในกรณีนี้ ฉันไม่จำเป็นต้องเขียนหนังสือรับรองการเป็นหนี้” อาวซีหยุนยิ้ม “ฉันสามารถจ่ายเงินให้คุณได้ตอนนี้”

ชูหยางมองดูเขาอย่างตั้งใจแล้วตอบว่า “พี่อ้อเป็นคนรวยสกปรก” อ่าวซีหยุนยิ้ม จากนั้นเขาก็หยิบธนบัตรทองคำออกมาแล้วมอบให้ชูหยาง

อย่างไรก็ตาม โมเทียนหยุนกำลังไว้ทุกข์เพราะเขาล้มละลายไปแล้ว เขาไม่กล้าที่จะยอมจำนนต่อหนี้เมื่อนายน้อยหยูมาเก็บเงิน นอกจากนี้ เขายังต้องจำนองทรัพย์สินของตระกูลอื่นให้กับ Ao Xie Yun เพื่อชำระหนี้ที่เขาเป็นหนี้กับ Young Master Yu จากนั้นเขาก็สามารถส่งเทพแห่งความตายออกไปได้…

สำหรับหนี้ที่เขาเป็นหนี้ชูหยาง… สามสิบวันก็ยังไม่เพียงพอ…! กลุ่มของเขาจะได้รู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ไม่ช้าก็เร็ว และเขาจะโชคดีมากถ้าไม่โดนถลกหนังเพราะสิ่งนี้

ชูหยางได้พูดถึงอัตราดอกเบี้ยทั่วไป และจำนวนนี้จะเพิ่มเป็นสองเท่าหลังจากสามวันตามลำดับ… ดังนั้น มันคงจะเป็นอันตรายมากกว่าดอกเบี้ย และบางทีตระกูล Mo อาจจะต้องขายทุกอย่างถ้าเขาใช้เวลาหนึ่งเดือน และพวกเขาก็ยังไม่สามารถชำระหนี้ได้…

เขาไม่รู้ว่าชูหยางได้ยกคำขอนี้โดยเขาเป็นเป้าหมายที่แท้จริง อันที่จริง ชูหยางทำสิ่งนี้เพื่อเขาคนเดียว เหตุผลก็คือ… เขารังแกโมชิงอู๋…! และนั่นก็มีอยู่แล้ว สัมผัสประสาทของ Chu Yang อันที่จริง ชูหยางจะรู้สึกว่าการเกิดใหม่นั้นไม่มีความหมายถ้าเขาไม่สามารถทำให้ชีวิตของเขาน่าสังเวชได้…!

นี่เป็นเรื่องของหลักการ ดังนั้นจึงไม่มีความเป็นไปได้ที่จะแสดงความเมตตาต่อโม่เทียนหยุน!